Άρθρον 5) Θέλουν να μετατρέψουν (ανάγουν-αναβαθμίσουν) την Κυπριακή Διάλεκτο σε Γλώσσα -τα περί εθνογλωσσολογίας-

Αυτό το άρθρο γράφτηκε το 2011 αλλά ανανεώνεται συνεχώς

Α') Μετατρέψουν, Ανάγουν, Αναβαθμίσουν (όπως θέλετε πέστε το) την Κυπριακή Διάλεκτο σε ξεχωριστή Εθνική Γλώσσα.
Β') Κωνσταντίνος Γιαγκουλλής // Οι νέοι και η Διάλεκτός μας // Εκφραση συναισθημάτων και πεποιθήσεων (εκδήλωση του εσωτερικού κόσμου).


Κωνσταντίνο Γιαγκουλλή, τούτο το άρθρο το έγραψα το 2011. Λες να είμαι προφήτης;;  Τότε δεν σε ήξερα, ήξερα όμως τι εστί ΑΚΕΛ.

Μετά από δύο χρόνια (κάλλιο αργά παρά ποτέ) άρχισαν μερικοί αρθρογράφοι να αναφέρουν πως όντως, εθνοπροδότες-γραικύλοι προσπαθούν να μετατρέψουν την Κυπριακή Διάλεκτο σε Γλώσσα, μέσω της παιδείας και των ΜΜΕ (χρησιμοποιούν την τηλεόραση και τα αισχρά-γελοία τηλεπαιχνίδια που τάχα προβάλουν την τοπική παράδοση/διάλεκτο). Δεν έχουμε απολύτως τίποτε εναντίον της Κυπριακής Διαλέκτου της Ελληνικής μας Γλώσσας (τουναντίον), αλλά αυτοί που προσπαθούν να την ανάγουν σε γλώσσα, έχουν 100% αντεθνικούς σκοπούς!
Ελπίζουμε μόνο (ο μη γένοιτο) αν βάλουν τη Διάλεκτο μας στα σχολεία, με σκοπό φυσικά να την μετατρέψουν σε Γλώσσα (ελληνογενή γλώσσα, εννοείται), να μη μας πουν προφήτες. 
Τα παραδείγματα που δίνονται για την Τσακωνική, τη Βαυαρική-Αυστριακή, τη Σικελική, τη Σκοπιανή και τη Μαυροβούνια είναι σημαντικά, αλλά αν ο αναγνώστης δεν γνωρίζει πολλά από εθνογλωσσολογία μπορεί απλά να ρίξει ένα γρήγορο βλέφαρο, για να πάρει μια ιδέα, και να προχωρήσει στα της Κύπρου.
Πολύ σημαντικό είναι ο αναγνώστης να διαβάσει και τα τρία παρεμφερή άρθρα, ο σύνδεσμος των οποίων βρίσκεται στο τέλος αυτού του άρθρου.


Τις τελευταίες δεκαετίες άρχισαν πολλοί να μιλούν για σκόπιμο-τεχνητό αφελληνισμό της Κύπρου. Η ελληνική εθνοτική συνείδηση άρχισε να χάνεται από τους Έλληνες Κύπριους, από την ημέρα που η Κύπρος έγινε ανεξάρτητο κράτος, παρά τη θέλησή μας. Τραγική ειρωνεία η δήλωση του Μακαρίου μετά τις συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου: «Ελληνικέ Κυπριακέ λαέ, το ότι θα γίνομεν ανεξάρτητον κράτος, δεν σημαίνει πως θα πάψομεν να είμεθα Έλληνες». Πού να ήξερες καημένε μου; Σήμερα όμως ο αφελληνισμός δεν γίνεται τυχαία, αλλά είναι αυτοσκοπός κάποιων γραικύλων-εθνοπροδοτών, που θέλουν να απαλλαγούν από το Ελληνικό «μικρόβιο» που μας κληροδοτούν οι πρόγονοί μας, εδώ και 34 αιώνες.  Η αποεθνοποίηση-εθνογένεση επιτυγχάνεται μέσω της παιδείας (παραχάραξης της ιστορίας και της γλώσσας) της αλλοίωσης της εθνογραφίας, και με την απέραντη συνδρομή των ΜΜΕ. Επίσης, οι κυβερνήσεις αφαιρούν από μια περιοχή τα πολιτισμικά και γλωσσικά στοιχεία που έχει ένας λαός με τους ομοεθνείς του (παν-εθνικά), και δίνουν έμφαση μόνο στα ντόπια.  
Δεν είναι λοιπόν τυχαίο το γεγονός που πρωταγωνιστές του πολιτικού σκηνικού (εκτός από τον πρόεδρο φυσικά), είναι συχνά ο τέως υπουργός παιδείας και πολιτισμού Ανδρέας Δημητρίου και ο υπουργός εσωτερικών Νεοκλής Συλικιώτης*1.
Τη χρονιά 2011 (σε μια περίοδο που τους νέους μας δέρνει μια ατέρμονη λεξιπενία, και η κοινωνία μας μαστίζεται από τα greeklish), το ΑΚΕΛ μείωσε τις ώρες διδασκαλίας της Νέας Ελληνικής Γλώσσας, και έβαλαν τα αγγλικά στην... πρώτη τάξη του δημοτικού!!!*2
Κατά τη σχολική χρονιά 2011-2012, σύμφωνα με τα νέα αναλυτικά προγράμματα το βιβλίο «Νεοελληνική Γλώσσα» σταμάτησε να διδάσκεται στο γυμνάσιο. Το βιβλίο αυτό διδάσκονταν όλα τα Ελληνόπουλα, τόσο στην κυρίως Ελλάδα όσο και στην Κύπρο επί σειρά ετών. Συγκεκριμένα η Νεοελληνική Γλώσσα διδασκόταν στη Μεγαλόνησο της Αφροδίτης από τον καιρό που ιδρύθηκε το πρώτο Ελληνικό σχολείο το 1812· πριν από 199 (200 παρά ένα) χρόνια!!!!! Μιλούμε φυσικά για την Ελληνική Σχολή που ονομάζεται Παγκύπριο Γυμνάσιο από το 1896. Γενικά το βιβλίο των Νέων Ελληνικών ήταν πάντα το ίδιο σε Κύπρο και κυρίως Ελλάδα, μέχρι το 2011. Οι φιλόλογοι είχαν εντολές να διδάσκουν Γλώσσα (τρεις ώρες εβδομαδιαίως) και Λογοτεχνία (δυο ώρες εβδομαδιαίως), σύνολο πέντε ώρες. Παλαιότερα οι ώρες διδασκαλίας των Νέων Ελληνικών ήταν τουλάχιστον εφτά. Επίσης, οι καθηγητές είχαν εντολές από το Υπουργείο Παιδείας να μιλούν στα παιδιά στην Κυπριακή Διάλεκτο!!!
Αποτέλεσμα αυτών; Οι νέοι μας να συνεχίζουν να μιλούν αθλιότατα την Κοινή Νεοελληνική (Δημοτική)!!! Βλέπουμε τους Ελλαδίτες (και ειδικά τα παιδιά) στην τηλεόραση να μιλούν και λέμε «μα δε, ακόμα τζαι τα Καλαμαρούθκια μιλούν καλλύττερα που μάς». Δεν είμαστε φυσικά το μοναδικό έθνος που έχει διαφορετικές διαλέκτους. Εμείς καλά την έχουμε. Ο κόσμος νομίζει πως ότι γίνεται στην Κύπρο (και τον ελληνισμό γενικά), είναι κυπριακό φαινόμενο. Οι άλλες Ελληνικές Διάλεκτοί: ποντιακή, κρητική, τσακωνική κλπ (βλέπε κάτω) είναι προς εξαφάνιση, άλλες διάλεκτοι θεωρούνται πλέον ιδιώματα και, η επόμενη γενιά των Ελλαδιτών θα μιλά ΜΟΝΟ την Κοινή Νεοελληνική (Δημοτική). ΟΛΟΙ! Και η Κυπριακή Διάλεκτός θα χανόταν -με μαθηματική ακρίβεια- (όχι τόσο γρήγορα) αν η Μεγαλόνησος Ενωνόταν με την κυρίως Ελλάδα. Θα ομιλείτο μόνο στα χωριά όπως γίνεται σήμερα με την Κρητική Διάλεκτο και θα ήταν επηρεασμένη από την Κοινή.
Δείτε σε αυτόν τον χάρτη πώς, από το 1000μ.Χ. μέχρι και το 2000μ.Χ. άρχισαν όλοι οι κάτοικοι του σημερινού ισπανικού κράτους, να μιλούν την ισπανική γλώσσα https://en.wikipedia.org/wiki/File:Linguistic_map_Southwestern_Europe.gif 
 https://en.wikipedia.org/.../File:Linguistic_map...
Όταν ένα έθνος έχει διαφορετικές γλώσσες (συγγενικές εννοείται) και η καθεμία από αυτές έχει πολλές διαλέκτους, τότε, δημιουργείται Μέγα πρόβλημα ως προς την κοινή εθνική συνείδηση.  Βλέπε χάρτη με τις ιταλογενείς γλώσσες στο τέλος του άρθρου.  
Γιατί πριν 50-70-100 χρόνια δεν δίδασκαν την κυπριακή διάλεκτο (που τότε μάλιστα ήταν πολύ διαφορετική από την Κοινή Νεοελληνική -Δημοτική-) στα σχολεία;; Γιατί πριν 50-70-100 χρόνια ΚΑΝΕΝΑΣ δεν αμφισβητούσε την ελληνικότητα των Κυπρίων (μην το πολύ-σκέφτεστε, είναι ρητορικές οι ερωτήσεις);; Πολιτικές σκοπιμότητες που σχετίζονται με το φαινόμενο της αποεθνοποίησης-εθνογένεσης, και φυσικά αυτό, δεν είναι κυπριακό φαινόμενο.

Από τον καιρό που δημιουργήθηκε η Κυπριακή Δημοκρατία, επίσημες γλώσσες είναι η ελληνική και η τουρκική. Τώρα θα αλλάξουν το Σύνταγμα και θα γράψουν πως οι επίσημες γλώσσες είναι η «κυπριακή» και η τουρκική;;  ΑΡΘΡΟΝ 3 
1. Αι επίσηµοι γλώσσαι της ∆ηµοκρατίας είναι η ελληνική και η τουρκική. https://scontent-a-fra.xx.fbcdn.net/hphotos-prn2/t1.0-9/10153706_893577364002411_5310074229959326859_n.jpg

Αυτό που με ανησυχεί, είναι πως ένα μεγάλο ποσοστό των Ελλήνων Κυπρίων, δεν αντιλαμβάνεται τι γίνεται και όταν τους μιλούμε για σκόπιμο αφελληνισμό μας λένε υπερβολικούς «σώπα καλέ, κανείς δεν θέλει να μας αφελληνίσει», λένε.
*1= Το άρθρο γράφτηκε επί ΑΚΕΛοκρατίας, ανανεώνεται όμως συνεχώς.
*2= Χωρίς να υπολογίζουμε τα κράτη με περιορισμένη αναγνωρισιμότητα και τις εκατοντάδες αυτόνομες περιοχές, υπάρχουν 207 κράτη. Στα πλείστα κράτη του κόσμου η διδασκαλία ξένης γλώσσας διδάσκεται στην 6η τάξη του δημοτικού ή την 1η τάξη του γυμνασίου. Τα μοναδικά κράτη στον κόσμο που διδάσκουν ξένη γλώσσα από την πρώτη τάξη του δημοτικού είναι η Νορβηγία, το Λουξεμβούργο και η Μάλτα. Το 2011 η Κύπρος έγινε το τέταρτο κράτος στον κόσμο που διδάσκει ξένη γλώσσα από την πρώτη τάξη του δημοτικού (δηλαδή σε εξάχρονα παιδιά!).
Για να καταλάβει ο αναγνώστης ευκολότερα το άρθρο, θα πρέπει ο γράφων να αναφερθεί στα περί εθνογλωσσολογίας.
Η αποεθνοποίηση-εθνογένεση επιτυγχάνεται όταν μια κυβέρνηση αποφασίσει να αφαιρέσει από μια περιοχή τα πολιτισμικά και γλωσσικά στοιχεία που έχει με τους υπόλοιπους ομοεθνείς της (παν-εθνικά), και να δώσει έμφαση μόνο στα ντόπια (βλέπε http://spartiatisarthra.blogspot.com/2011/11/blog-post.html)
Οι γλώσσες είναι γενεαλογικά δέντρα, δεν είναι ξεκομμένες από τις υπόλοιπες (με εξαιρέσεις γλώσσες μυστήριο όπως τη βασκική). Κάθε γλώσσα μπορεί να έχει από 5 μέχρι και 100 διαλέκτους και υποδιαλέκτους.
Οι εκάστοτε κυβερνήσεις διαφόρων χωρών, χρησιμοποιούσαν το πανίσχυρο όπλο που λέγεται παιδεία, αλλά και τα ΜΜΕ, για να προσεγγίσουν ή να απομακρύνουν κάποιες εθνογλωσικές ομάδες.
Στο ελλαδικό μας κράτος, η κάθε περιοχή (κυρίως οι ακριτικές, αλλά και οι πρόσφυγες), πριν να ενωθεί με τον εθνικό κορμό, είχε τη δική της διάλεκτο (ειδικά στην Κρήτη και τα Δωδεκάνησα). Σε 50 όμως χρόνια χάθηκαν σχεδόν εξ ολοκλήρου τα γλωσσικά τους ιδιώματα (επίσης, τα τοπικά ήθη, έθιμα, παραδόσεις, νοοτροπία, θα λέγαμε πως... εξελλαδίστηκαν) και το ίδιο θα συνέβαινε σε μεγάλο βαθμό και με την Κύπρο, αν ενωνόταν με τη Μητέρα Πατρίδα της. Επίσης, χριστιανικές ομάδες όπως οι Αρβανίτες, οι Βλάχοι και οι Σλαβόφωνοι έχουν εξελληνιστεί σε πολύ μεγάλο βαθμό και τις γλώσσες τους σήμερα μιλούν μόνο οι γηραιότεροι. Δεν μπόρεσε να γίνει το ίδιο με τους Πομάκους και τους Ρομά (της Θράκης) επειδή αυτοί είναι μουσουλμάνοι.
Απο το 2008 (ΑΚΕΛοκρατία) ακούγεται πως πρέπει η κυπριακή διάλεκτος να διδάσκεται στα σχολεία, και σιγά-σιγά (όταν οι καιροί ωριμάσουν) θα μετατραπεί σε ξεχωριστή γλώσσα.
Στην Ιταλία σήμερα υπάρχουν 19 ιταλογενείς (ρομανογενείς) γλώσσες (όχι διάλεκτοί). Στα σχολεία διδάσκονται μόνο τα Ιταλικά (βλέπε χάρτη στο τέλος).
Στη Γαλλία σήμερα υπάρχουν 14 ιταλογενείς (ρομανογενείς) γλώσσες. Στα σχολεία διδάσκονται μόνο τα Γαλλικά.
Στη Γερμανία σήμερα υπάρχουν 10 γερμανογενείς γλώσσες. Στα σχολεία διδάσκονται μόνο τα Γερμανικά. 
Τι νομίζετε ότι θα γινόταν αν αναγνωρίζονταν και διδάσκονταν και άλλες γλώσσες;; Περιοχές όπως: η Σαξονία, η Βαυαρία, η Βυρτεμβέργη, η Σουηβία, το Αμβούργο (Γερμανία), η Βενετία, η Σικελία, η Σαρδηνία, η Λομβαρδία, η Λιγουρία, η Τοσκάνη, η Καλαβρία, το Πεδεμόντιο, η Νάπολη (Ιταλία), η Κορσική, η Λορένη, η Αλσατία, η Σαβοϊα, η Προβηγκία, η Γασκόνη, η Νορμανδία, η Βρεττάνη (Γαλλία), η Καταλωνία, η Γαλικία, η Βασκία, οι Αστούριες, η Εξτρεμαδούρα, η Αραγονία (Ισπανία) κ.α., θα ζητούσαν να αναγνωριστούν οι κάτοικοί τους, σαν ξεχωριστές εθνότητες, και επομένως θα ήθελαν ανεξαρτησία. Ειδικά στην Καταλωνία, τη Βασκία και την Κορσική έχουν γίνει σοβαρά επεισόδια στο παρελθόν. Και καλά αυτές οι περιοχές έχουν δική τους γλώσσα (συγγενική φυσικά με την επίσημη γλώσσα της χώρας), την κυπριακή διάλεκτο της ελληνικής γλώσσας γιατί μερικοί εισηγήθηκαν να μπει στα σχολεία, αφού δεν είναι καν γλώσσα (προσοχή ε, είναι ρητορική η ερώτηση);; 
Στη απογραφεί του 1920 το Βασίλειο της Ελλάδας είχε πληθυσμό 5.536.375 κατοίκους. Μετά την Συνθήκη της Λωζάνης εγκαταστάθηκαν στην κυρίως Ελλάδα 1.500.000 Έλληνες της Ανατολίας. Σπάνια όμως αναφέρεται πως δεκάδες χιλιάδες Πόντιοι εγκαταστάθηκαν στην κυρίως Ελλάδα και κατά τη διάρκεια της γενοκτονίας τους το 1914-1923. Σήμερα ο πληθυσμός των Ποντίων (σε όλο τον κόσμο) υπολογίζεται στα 3.5 εκατομμύρια, και αποτελεί το 23.4% του συνολικού ελληνικού πληθυσμού (οι Έλληνες υπολογίζονται στα 15 εκατομμύρια). Δύσκολα μπορεί σήμερα να υπολογιστεί ο πληθυσμός των Ποντίων, αλλά αν συνυπολογίσουμε και αυτούς που έχουν ποντιακή καταγωγή μόνο από τον ένα γονιό, τότε ο πληθυσμός τους είναι περίπου 4.5 εκατομμύρια (30%).
Το 1923 οι Πόντιοι είχαν ΤΕΡΑΣΤΙΟ πληθυσμό στο Ελληνικό Βασίλειο, όμως η διάλεκτός τους δεν μπήκε στα σχολεία.
Ερώτηση… γιατί δεν διδάσκετο η ποντιακή διάλεκτος στα σχολεία, με αποτέλεσμα σήμερα να μην υπάρχει ούτε και ένας ομιλητής της, σαν μητρική-μητροδίδακτη διάλεκτος;;;;; Τότε οι «αυτόχθονες» Ελλαδίτες θεωρούσαν τους ανατολίτες πρόσφυγες «τουρκόσπορους». Εάν διδάσκετο στα σχολεία η ποντιακή διάλεκτος θα υπήρχε μια γενική σύγχυση ως προς την καταγωγή τους, που εντεινόταν και από το γεγονός ότι μιλούσαν και τούρκικα (όχι μόνο οι Πόντιοι, όλοι οι πρόσφυγες). Τότε μάλιστα οι περισσότεροι Πόντιοι ήταν αγράμματοι, μιλούσαν μόνο την ποντιακή διάλεκτο, δεν ήξεραν να μιλήσουν την Κοινή Νεοελληνική. Ήταν σαν να μιλά σήμερα μια Κυπρία γριούλα 85 χρονών με έναν Ελλαδίτη. 
Σημείωση: Οι Έλληνες γλωσσολόγοι θεωρούν την ποντιακή, ελληνική διάλεκτο, οι ξένοι όμως την θεωρούν ελληνογενή γλώσσα, με πάρα πολλές τούρκικες λέξεις. Η διάλεκτος έχει επίσης λέξεις από τα γεωργιανά, ρωσικά, λαζικά, περσικά (σε μικρότερο βαθμό) και διάφορες άλλες γλώσσες του Καυκάσου. Γλωσσικός κώδικας της Ethnologue: ISΟ 639-3 pnt
Αυτό που ελπίζουμε πως θα καταλάβει ο μέσος Έλληνας Κύπριος είναι πως, διάφορες κυβερνήσεις χρησιμοποίησαν γλώσσες και διαλέκτους για να προσεγγίσουν ή να απομακρύνουν μερικές εθνότητες, για καθαρά πολιτικούς λόγους (σκοπιμότητες). Αυτός είναι ο τεχνητός τρόπος αποεθνοποίησης-εθνογένεσης. Αυτοί που μιλούν με τα καλύτερα λόγια για την κυπριακή διάλεκτο, είναι αυτοί που θέλουν να μας αφελληνίσουν. Αυτοί γνωρίζουν πολύ καλά πως δεν μπορεί να υπάρξει «κυπριακό έθνος» αν δεν δημιουργηθεί «κυπριακή γλώσσα». Φυσικά αυτό το «έθνος» θα είναι ελληνογενές, και η «γλώσσα» ελληνογενής, όπως θεωρούν τους Αυστριακούς γερμανογενές έθνος (όχι Γερμανοί) τα τελευταία 50 περίπου χρόνια. Οι δικοί μας δήμιοι του κυπριακού ελληνισμού, δεν σκέφτηκαν στα καλα καθούμενα να δημιουργήσουν «κυπριακό έθνος» χρησιμοποιώντας την κυπριακή διάλεκτο, δεν είναι τόσο έξυπνοι. Μιμούνται τα παραδείγματα του Μαυροβουνίου, της Μολδαβίας, των Σκοπίων, της Αυστρίας, της Βαλλωνίας, της Φλάνδρας κλπ. Εξάλλου, ο αφελληνισμός των Κυπρίων είναι αγγλική επινόηση.  
Μιλούμε για άτομα καθαρά «κυπροκεντρικά» που δεν τους εκφράζει η ελληνική μητρική τους γλώσσα, που τυγχάνει να είναι η αρχαιότερη (εν ζωή), πλουσιότερη και σπουδαιότερη γλώσσα του κόσμου. 
Τα ελληνικά (κοινή ελληνιστική) υπήρξαν η lingua Franga (διεθνής γλώσσα) από το 300π.Χ. μέχρι και το 300μ.Χ. περίπου, όπως είναι σήμερα τα αγγλικά. Κατά την ελληνιστική και τη ρωμαϊκή περίοδο, όποιος δεν ήξερε ελληνικά εθεωρείτο αμόρφωτος. Ο Χριστιανισμός διαδόθηκε μέσω της ελληνικής γλώσσας.
 
Παραδείγματα που μπορούν να συγκριθούν με την Κύπρο
1) Τσακωνικά: Ένα ελληνικό παράδειγμα που αξίζει αναφοράς, είναι της τσακωνικής γλώσσας στην Πελοπόννησο. Εδώ μιλάμε για ελληνογενή γλώσσα και όχι για ελληνική διάλεκτο. Τα τσακωνικά δεν προέρχονται από την αττική-ιωνική διάλεκτο των αρχαίων ελληνικών, αλλά από τη δωρική, τη διάλεκτο που μιλούσαν οι αρχαίοι Σπαρτιάτες. Σήμερα την τσακωνική ομιλούν περίπου 500 ψυχές, και ο γλωσσικός της κώδικας είναι ISO 639-3 tsd.
ΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΙΑΛΕΚΤΟ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ, ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΤΡΕΨΟΥΝ ΣΕ ΕΛΛΗΝΟΓΕΝΗ ΓΛΩΣΣΑ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΤΣΑΚΩΝΙΚΑ. ΟΙ ΤΣΑΚΩΝΕΣ ΟΜΩΣ ΕΧΟΥΝ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΟ ΠΛΗΘΥΣΜΟ, ΚΑΙ Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥΣ ΘΑ ΧΑΘΕΙ ΣΕ ΜΕΡΙΚΕΣ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ.

2) Βαυαρική-Αυστριακή, γερμανογενής γλώσσα: Δεν χωρεί ιστορική αναδρομή ολόκληρης της ιστορίας της Αυστρίας σε αυτό το άρθρο φυσικά, αυτό όμως που πρέπει να αναφερθεί, είναι πως μετά τον Β’Παγκόσμιο πόλεμο (που χώρισαν οι σύμαχοι την Αυστρία από τη Γερμανία), οι εκάστοτε αυστριακές κυβερνήσεις χρησιμοποίησαν την τοπική διάλεκτο και τις τοπικές συνήθειες, ήθη, έθιμα, παραδόσεις, για να πείσουν τους Αυστριακούς, πως εθνοτικά δεν είναι Γερμανοί, αλλά Αυστριακοί, δηλαδή ένας γερμανογενής λαός, που απλά συγγενεύει με τους Γερμανούς. Ευτυχώς που δεν ζει ο Χίτλερ σήμερα. Με αυτό το σκεπτικό και οι Βαυαροί θα έπρεπε να θεωρούνται ξεχωριστή εθνότητα, αφού η Αυστρία και η Βαυαρία συνορεύουν, μιλούν την ίδια γλώσσα και έχουν περίπου τα ιδία ήθη,  έθιμα και παραδόσεις. Δεν συμφέρει όμως στο γερμανικό κράτος να θεωρήσουν τους Βαυαρούς ξεχωριστή εθνότητα (γερμανογενής εννοείται), ύστερα θα θέλουν ανεξαρτησία οι Βαυαροί. Αντίθετα το αυστριακό κράτος επωφελείται, με το να παρουσιάζει τους Αυστριακούς σαν ξεχωριστή εθνότητα (για να μην θέλουν ένωση με τη Γερμανία).
Με αυτό το σκεπτικό πολλές άλλες περιοχές μεγάλων χωρών (βλέπε πιο πάνω, γερμανογενείς, ιταλογενείς γλώσσες) θα έπρεπε να θεωρούνται πως αποτελούν ξεχωριστά έθνη, αφού έχουν σημαντικές διαφορές (γλωσσικές-πολιτισμικές) από τους υπόλοιπους ομοεθνείς τους.
Γλωσσική Οικογένεια
Ινδοευρωπαϊκά

• Γερμανογενή

o Δυτικά Γερμανογενή
§ Άνω Γερμανογενή
§ Γερμανικά
§ Αυστριακά Γερμανικά  (Βαυαρικά-Αυστριακά, γλωσσικός κώδικας ISO 639-3 bar)   
Και στηριζόμενοι πάνω στο τελευταίο, έφτιαξαν το αυστριακό «έθνος», για να πάψουν πια οι «κακοί» εθνικιστές Αυστριακοί να θέλουν ένωση με τη Γερμανία.
Στην Κύπρο προσπαθούν να κάνουν ακριβώς το ίδιο πράγμα που έκαναν στην Αυστρία. Να μας πείσουν πως δεν είμαστε Έλληνες, αλλά ένας ελληνογενής (Hellenic) λαός, που απλά συγγενεύει με τους Έλληνες/Ελλαδίτες, χρησιμοποιώντας τη διάλεκτο μας.
Συμπέρασμα: Oι κυβερνήσεις των διαφόρων κρατών, άλλοτε προσεγγίζουν ένα λαό και άλλοτε τον απομακρίνουν από τον εθνικό κορμό, χρησιμοποιώντας την τοπική λαλιά.

3) Σικελικά: Τα σικελικά θεωρούνται από τους γλωσσολόγους ξεχωριστή ρομανογενής γλώσσα με 11 διαφορετικές διαλέκτους!!! Δεν διδάσκονται όμως στο σχολείο, έτσι ώστε  να αρχίσουν οι ομιλητές της να μιλούν μόνο την Κοινή Ιταλική, και για να μην δημιουργηθεί σικελική εθνοτική συνείδηση. Η ιταλική κυβέρνηση δεν θεωρεί τους Σικελούς ξεχωριστό έθνος (και καλά κάνει, αφού δεν είναι). Αν στα επίσημα έγγραφα οι Σικελοί αναγράφονταν ως ξεχωριστή εθνότητα και γενικά αν το ιταλικό κράτος προσπαθούσε να τους πείσει πως είναι εθνοτικά Σικελοί, το ίδιο θα έπρεπε να γίνει και με άλλες ιταλικές περιοχές: Βενετία, Σαρδηνία, Λομβαρδία, Τοσκάνη, Καλαβρία, Πεδεμόντιο, Λιγουρία, Νάπολη (σχεδόν η μισή Ιταλία) και όλες αυτές οι περιοχές θα ήθελαν ανεξαρτησία. Αν η Σικελία δεν ενωνόταν με την Ιταλία και γινόταν ανεξάρτητο κράτος, τότε αυτό, το σικελικό κράτος θα άρχιζε προπαγάνδα αποεθνοποίησης-εθνογένεσης και δημιουργίας σικελικής εθνοτικής συνείδησης, για να μην ξεσηκώνονται οι «κακοί» εθνικιστές και να θέλουν ένωση με την Ιταλία.
Όμως στη Σικελία υπήρχαν και οι αυτονομιστές που δεν ήθελαν το νησί τους να ενωθεί με την Ιταλία. Όταν οι Σικελοί μετανάστες πήγαν στις ΗΠΑ, έλεγαν πως είναι Σικελοί (όχι Ιταλοί) και πως κατάγονται από τη Σικελία. Και όταν τους ρωτούσαν που είναι η Σικελία, χαριτολογώντας έλεγαν «είναι ένα νησί κάτω από την ιταλική χερσόνησο που μοιάζει με μπότα που είναι έτοιμη να κλοτσήσει μακριά τη Σικελία».
Πριν την Ιταλική ενοποίηση (1815-1871), περίπου το 60% των κατοίκων της Ιταλίας (όπως έχουν σήμερα τα σύνορά της) δεν μιλούσαν την Κοινή Ιταλική γλώσσα, αλλά διάφορες ιταλογενείς γλώσσες και διαλέκτους. Τι ίδιο ίσχυε και με πολλούς άλλους λαούς πριν να ενωθούν υπό την αιγίδα ενός κράτους (έθνους-κράτους, nation state)

4) Σκοπιανά: Μέχρι τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο, δεν υπήρχαν Σκοπιανοί-«Μακεδόνες», τους έπλασαν, μιλάμε για τεχνητή εθνογένεση, για πολιτικούς λόγους, με το έτσι θέλω. Προπολεμικά οι Σκοπιανοί θεωρούνταν Βούλγαροι από όλους, και οι ίδιοι έλεγαν πως είναι Βούλγαροι. Ένας Σκοπιανός σήμερα που φανατικά αυτοαποκαλείται «Μακεδόνας», μάλλον δεν ξέρει πως οι πρόπαππούδες του αυτοαποκαλούνταν Βούλγαροι. Στους βαλκανικούς πολέμους ποτέ κανείς δεν αναφέρεται σε  Σκοπιανούς-«Μακεδόνες», τους αποκαλούσαν Βούλγαρους και στην ανταλλαγή πληθυσμών όλα τα βιβλία (ελληνικά και ξένα) έγραφαν για τους Σκοπιανούς που ζούσαν στη σημερινή βόρεια Ελλάδα (Μακεδονία και Θράκη): «οι Βούλγαροι εγκαταστάθηκαν στη Βουλγαρία». Τα τότε βιβλία, γιατί ένας Θεός ξέρει τι γράφουν σήμερα οι Σκοπιανοί στα βιβλία τους.
Οι Σέρβοι μετά τους βαλκανικούς πολέμους αποκαλούσαν τους Σκοπιανούς «Σέρβους του νότου», ενώ ο Τίτο μετά τον Β.Παγκόσμιο πόλεμο άλλαξε το όνομα της επαρχίας από Επαρχία του Βαρδάρη (Vardarsa Banovina) σε Μακεδονία, και άρχισε να δημιουργεί «μακεδονική εθνική συνείδηση» για να μπορεί η Γιουγκοσλαβία να αρπάξει εδάφη από την Ελλάδα.
Η Βουλγαρία ακόμη και σήμερα δεν αναγνωρίζει σκοπιανό έθνος και σκοπιανή γλώσσα. Λένε πως τα σκοπιανά είναι μια δυτικοβουλγαρική διάλεκτος. 

5) Μαυροβουνιώτικη διάλεκτος της σερβοκροατικής γλώσσας:
Κύπρος και Μαυροβούνιο: Η Κύπρος ακολουθεί το δρόμο του Μαυροβούνιου, της Αυστρίας, της Μολδαβίας, των Σκοπίων (και κάποιων άλλων κρατών), όπου οι εκεί κυβερνήσεις κατάφεραν μέσα σε μερικές δεκαετίες με μαεστρικό-προπαγανδιστικό τρόπο να πείσουν τους κατοίκους πως δεν είναι Σέρβοι, Γερμανοί, Ρουμάνοι και Βούλγαροι αντίστοιχα, και έτσι από τα τέλη του 20ου αιώνα σε όλα τα επίσημα έγγραφα δηλώνουν πως η εθνότητα τους έχει ξαφνικά αλλάξει!!!!!
Μαυροβούνιο:
Εθνότητες: Μαυροβούνιοι 43%, Σέρβοι 32%, Βόσνιοι 8%, Αλβανοί 5%, Νοτιοσλάβοι Μουσουλμάνοι 4%, Κροάτες 1%, Ρομά 0.5%, λοιποί 6.5% (απογραφή 2004). Έπρεπε βλέπετε να πείσουν τους Μαυροβουνιώτες πως δεν είναι Σέρβοι, γιατί μόνον έτσι θα τους έπειθαν να ψηφίσουν την ανεξαρτησία της περιοχής στο δημοψήφισμα της 21ης Μαΐου του 2006.
Φυσικά σε παλιές απογραφές του Μαυροβουνίου, οι Σέρβοι ήταν 75%, επειδή δεν ξεχώριζαν τους Σέρβους από τους Μαβροβούνιους.
Τα «Μαυροβουνιώτικα» έγιναν επίσημη «γλώσσα» του Μαυροβουνίου με την επικύρωση του νέου συντάγματος στις 22 του Οκτώβρη του 2007. Η «Κοινή Μαυροβουνιώτικη» συνεχίζει να δημιουργείται. Εγκαθιδρύθηκε στις 10 Ιουλίου του 2009, με την προσθήκη δυο γραμμάτων στο αλφάβητο, παρόλο που η γραμματική και το σχολικό πρόγραμμα ακόμα να εγκριθούν.
Δηλαδή για να το καταλάβει και ο πιο ελαφρόμυαλος, τρία μόλις χρόνια μετά την ανεξαρτησία του Μαυροβουνίου, η κυβέρνηση του, έπλασε μια νέα ξεχωριστή «γλώσσα» από τα σερβικά (σερβοκροατικά) για να πάει πακέτο με την ανεξαρτησία. H «πρώτυπη μαυροβουνιώτικη γλώσσα» βρίσκεται σε αρχικό στάδιο. Ευνουχισμός της εθνότητας τους, μια εμετική εθνοκτονία. Δεν είμαι σίγουρος αν η πολιτική ηγεσία προέβη σε αυτές τις ενέργειες επειδή πίστευε πως το Μαυροβούνιο σαν ανεξάρτητο κράτος, θα μπει στην Ε.Ε. πολύ πιο γρήγορα από τη Σερβία, όμως όπως και να έχει, μιλούμε για εθνοπροδοτική και εγκληματική πράξη.

Κοινή Νεοελληνική (δημοτική) *2
Τη γλώσσα μας ομιλούν (σαν μητρική γλώσσα) 13 εκατομμύρια άνθρωποι, στην κυρίως Ελλάδα, την Κύπρο και τη διασπορά. Το γενεαλογικό της δέντρο είναι το ακόλουθο:
Language family: Γλωσσική Οικογένεια
Indo-European: Ινδοευρωπαϊκά

• Hellenic: Ελληνογενή (συμβατικός όρος)

o Greek: Ελληνικά
o Ancient Greek (Attic-Ionic): Αρχαία Ελληνικά (της κλασσικής περιόδου 500π.Χ.-330π.Χ.) Αττική-Ιωνική διάλεκτος
o Standard Modern Greek: Κοινή Νεοελληνική
Και θέλουν να προσθέσουν τα… Cypriot: Κυπριακά
Γλωσσικοί κώδικες: ISO 639-1el // ISO 639-2 gre (B) ell (T) // ISO 639-3 // Ποικιλίες:

grc – Ancient Greek: Αρχαία Ελληνικά (αρχαϊκή και κλασσική περίοδος 800π.Χ.-330π.Χ.) Αττική-Ιωνική διάλεκτος
ell – Modern Greek: Κοινή Νεοελληνική
pnt – Pontic Greek: Ποντιακή διάλεκτος της ελληνικής γλώσσας (η κυπριακή διάλεκτος δεν έχει γλωσσικό κώδικα)
gmy – Mycenaean Greek: Τα ελληνικά της μυκηναϊκής περιόδου
gkm – Medieval Greek or Byzantine Greek: Τα ελληνικά της μεσαιωνικής-βυζαντινής περιόδου
cpg – Cappadocian Greek: Καππαδοκική διάλεκτος της ελληνικής γλώσσας (μικτή ελληνική και τουρκική γλώσσα)
tsd – Tsakonian Greek: Τσακωνικά. Ελληνογενής γλώσσα -η μοναδική από της σημερινές διαλέκτους που προέρχεται από τη δωρική και όχι την αττική-ιωνική. Περίπου 500 ομιλητές σήμερα-.
*2= Στην παρένθεση βάζουμε το «δημοτική» επειδή και η καθαρεύουσα είχε το όνομα Κοινή Νεοελληνική. 
ΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΙΑΛΕΚΤΟ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ, ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΤΡΕΨΟΥΝ ΣΕ ΕΛΛΗΝΟΓΕΝΗ ΓΛΩΣΣΑ.
Άξιο αναφοράς είναι ότι η κάθε περιοχή του ελληνισμού, πριν να ενωθεί με το Ελληνικό Βασίλειο, και πριν την ανταλλαγή πληθυσμών του 1923, είχε τη δική της διάλεκτο (όπως επίσης, ήθη-έθιμα-παραδόσεις-νοοτροπία… θα μπορούσαμε να πούμε ότι όλοι αυτοί, εξελλαδίστηκαν -επίτηδες επαναλαμβάνουμε κάποια σημαντικά πράγματα-), π.χ. Καππαδοκική, Χειμαρριώτικη, Κρητική, Κυπριακή, Κατωιταλιώτικη (Γκρίκο), Ποντιακή, Τσακωνική, Σαρακατσάνικη, Μανιάτικη, Ρωμανιώτικη (Γεβανική), Μακεδονική, Ηπειρωτική, Θρακιώτικη, Επτανησιακή, Δωδεκανησιακή.
Σήμερα όλες αυτές οι διάλεκτοι έγιναν ιδιώματα (εκτός από την κυπριακή*3), ενώ την κρητική διάλεκτο μιλούν ως επί το πλείστον οι γηραιότεροι στα χωριά. Η δωδεκανησιακή (που ανήκει στις νοτιο-ανατολικές μαζί με την κυπριακή) επίσης θεωρείται πλέον ιδίωμα, με εξαίρεση την περιοχή του Αρχαγγέλου, που με πληθυσμό 5.600 κατοίκους, η ντοπιολαλιά τους (που είναι πολύ κοντά στην κυπριακή) μπορεί να θεωρηθεί διάλεκτος και όχι απλά ιδίωμα. Οι διάλεκτοι των προσφύγων από τον Πόντο, την ευρύτερη περιοχή της Σμύρνης, της Καππαδοκίας, και της Β.Ηπείρου, είναι προς εξαφάνιση. 
*3= Η κυπριακή διάλεκτος θα χανόταν σε μεγάλο βαθμό, αν ενωνόταν η Μεγαλόνησος με τον εθνικό κορμό.
Γενικά σε όλο τον κόσμο, διάλεκτοι έγιναν ιδιώματα και ιδιώματα χάθηκαν. Κάπως καθυστερημένα σκέφτηκαν οι «Νεοκύπριοι» να πλάσουν τη δική τους «γλώσσα».
Αυτό που παρατηρεί κανείς μελετώντας εθνογλωσσολογία (ethnolinguistics), είναι ότι, όταν χάνεται μια γλώσσα, χάνεται και ένα έθνος, ενώ, όταν δημιουργείται μια γλώσσα, δημιουργείται και ένα έθνος. Για παράδειγμα στη νοτιοδυτική Γαλλία υπήρχε το Γασκονικό έθνος (ο περίφημος σωματοφύλακας, d'Artagnan ήταν Γασκόνος) που μιλούσε τη γασκονική γλώσσα, και στη νοτιοανατολική Γαλλία το Προβηγκιακό έθνος που μιλούσε την προβηγκιανή γλώσσα. Σήμερα η γασκονική και η προβηγκιανή θεωρούνται διάλεκτοι, και οι κάτοικοι αυτών των περιοχών Γάλλοι. Στην Ισπανία παλιά, η Αραγονέζοι, οι Ναβαρραίοι, οι Αστουριανοί, οι Εξτρεμαδούριοι και οι Ανδαλουσιανοί, θεωρούνταν ξεχωριστές εθνότητες με δική τους γλώσσα. Σήμερα στην Ισπανία, τα ισπανικά είναι η επίσημη γλώσσα, ενώ αναγνωρίζονται σαν τοπικές γλώσσες τα βασκικά, τα καταλανικά, τα γαλικιανά και τα οξιτανικά. Το ισπανικό Σύνταγμα του 1978, στο Άρθρο 2, αναγνωρίζει τους Βάσκους, τους Καταλανούς και τους Γαλικιανούς σαν «ιστορικές οντότητες» και όχι εθνότητες. Καταλαβαίνετε πως αν αναγνωρίζονταν οι Βάσκοι, οι Καταλανοί και οι Γαλικιανοί (μερικοί κάτοικοι της Βαλένθια θέλουν να πιστεύουν πως ανήκουν σε ξεχωριστό έθνος), σαν ξεχωριστές εθνότητες, θα συνεχίζονταν οι αγώνες για ανεξαρτησία αυτών των περιοχών. Οι Βάσκοι βέβαια είναι ξεκάθαρα ένα διαφορετικό, μη λατινογενές έθνος, άρχισαν όμως να εξισπανίζονται και η γλώσσα τους είναι θέμα χρόνου να εξαφανιστεί. Αντίθετα παραδείγματα, στα οποία δημιούργησαν με τεχνητό τρόπο μια γλώσσα/έθνος (καθαρά για πολιτικούς λόγους) είναι: Μαυροβούνιο, Μολδαβία, Σκόπια, Αυστρία, Φλάνδρα, Βαλλωνία κλπ.
 
Όπως αναφέρθηκε πιο πάνω, απο το 2008 (ΑΚΕΛοκρατία) ακούγεται πως πρέπει η κυπριακή διάλεκτος να διδάσκεται στα σχολεία, και σιγά-σιγά (όταν οι καιροί ωριμάσουν) θα μετατραπεί σε ξεχωριστή γλώσσα. Για να το πετύχουν αυτό, πρέπει να δημιουργήσουν μια πρότυπη γλώσσα (Standard language)*4. Αυτό μπορεί να μοιάζει εξωπραγματικό, αλλά με τον ίδιο τρόπο δημιουργήθηκε η σκοπιανή γλώσσα, η βοσνιακή, ενώ αυτή τη στιγμή δημιουργείται η «πρότυπη μαυροβουνιώτικη γλώσσα» που οσονούπω θα μπει στα σχολεία του κράτους. Οι Σκοπιανοί παλιά θεωρούνταν Βούλγαροι και γλώσσα τους τα βουλγαρικά, ενώ τα σερβοκροατικά τον καιρό της Σοσιαλιστικής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας (1943-1992), λεγόντουσαν «γιουγκοσλαβικά». Μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, οι τοπικοί ηγέτες έκριναν αναγκαίο τη δημιουργία-«γέννηση» καινούργιας γλώσσας, έτσι ώστε να διαχωρίσουν το λαό τους από τους υπόλοιπους Γιουγκοσλάβους (γιούγκο = νότιο). Έτσι, από το 1992 δημιουργήθηκαν τάχα, με πρότυπο τη διάλεκτο Shtokavian, η βοσνιακή, και τώρα ξεπροβάλλει και η μαυροβουνιώτικη. Καταλαβαίνετε πως αυτά είναι πολιτικές σκοπιμότητες, μια τεχνητή «εθνογένεση», χρησιμοποιώντας την ντοπιολαλιά (και όχι μόνο) που είναι μαζί με τη θρησκεία, το πιο ισχυρό πολιτισμικό «όπλο». 
Είμαστε όμως πραγματικά περίεργοι για το πώς θα μεταφράσουν στα «κυπριακά» αυτές τις λέξεις: γραικύλος, εθνοβόρος, μειοδότης, πιστός, αφοσιωμένος, ευγενικός, ελευθερία, ειλικρίνεια, ευπρέπεια, αγάπη, ιεροσυλία, αγχιστεία, ομόνοια, αλκή, ματαιόδοξος, φιλότιμο, επίορκος, ρίψασπις, ενισμός, εντοπιότητα, θαλασσοβρεγμένος, κακεντρεχής, αντιδορκάδα, γατόπαρδος, ιαγουάρος, δενροασπίς πολυλέπις (μαύρο μάμπα), παραδέρνω, οξύμωρο, λεηλατώ, τεθλασμένος, άπατρις, εμπάθεια, επιστήμη, πολιτισμός, φιλοσοφία, ομορφιά, ναι, κοσμοθεωρία, κοσμογονία, λοιδορώ, στωικός, σκωπτικός, νουθεσία, θυμηδία, λεξιπενία και άλλες 250.000 λέξεις της Κοινής Νεοελληνικής (Δημοτικής). Ή μάλλον τα συστατικά που γράφουν σε διάφορα φάρμακα και ποτά όπως: υδατάνθρακες, πρωτείνες, ρος, φυτικές ίνες, θειαμίνη, ριβοφλαβίνη, νιασίνη, φυλλικό οξύ, Καρβοξυ-μεθυλο κυτταρίνη, πυριτικό μαγνήσιο, θεϊκός ψευδάργυρος, χολεκαλσιφερόλη, διγλουκονική χλωρεξιδίνη, υδροχλωρική τετρακαϊνη, υδροξυπροπυλμεθυλο-κυτταρίνη, διοξείδιο πυρίτιου, ινοσιτόλη, βιοτίνη, φολικό οξύ, καολίνη, αργιλοπυριτικό πέτρωμα, βόριο, ψευδάργυρο (γλυκονικό), θειική γλυκοσαμίνη και χονδροϊτίνη, ιχθυέλαια, κιτρική βουταμιράτη, σορβιτόλη, δισόξινη κιτρική βουταμιράτη, καρβονικά-σουλφονικά-οξέα, καρβονικά άλατα, νάτριο, φρουκτόζη, μεσο οξίνισης, ασκορβικό οξύ κιτρικό οξύ, γλυκοζίτες στεβιόλης, ηλιανθέλαιο, λάδι λινανόσπορου, άμυλο αραβόσιτου, σόγια, ξανθανικό κόμμι, χοληστερίνη, γαλακτοποιητές (τριφωσφορικά άλατα), καρυκεύματα, δεξτρόζη, γλουναμινικό μονονάτριο, αντιοξειδωτικό (ασκορβικό νάτριο), δισοξικό νάτριο, φυτικά έλαια, σιτάρι, γλουτένη, σόγια, βρώμη, κριθάρι, διοξείδιο του θείου, εστέρες, ακυλαλογονίδια, αμίδια, αμινοακύλια, αμιδίνες, νιτρίλια, αλδεΰδες, κετόνες, αλκοόλες, θειόλες, αμίνες, ιμίνες, αιθέρες, θειεθέρες, αλκίνια, αλκένια, αρένια, κυκλοαλκάνια, αλκυλαλογονίδια, νιτροενώσεις, νιτρωδοενώσεις, διαζωκτόζη: ενώσεις, αλκάνια ΚΛΠ (η λίστα δεν έχει τελειωμό).
Καινούρια γλώσσα, με πόσες λέξεις;;  Η καθομιλουμένη των Ελλήνων Κυπρίων, ΔΕΝ είναι τα λεξικά της κυπριακής διαλέκτου που υπάρχουν στα βιβλιοπωλεία. Οι Κύπριοι χρησιμοποιούν στην καθημερινότητά τους (εννοείται) και πάρα πολλές από τις  200.000* (χωρίς την αργκό) λέξεις της Κοινής Νεοελληνικής (Δημοτικής). Η Νεοελληνική αργκό έχει σίγουρα πάνω από 30.000 λέξεις, που χρησιμοποιούνται ανάλογα με την ηλικία και την περιοχή. Αν μια λέξη της αργκό γίνει πανελλήνια και εξακολουθεί να χρησιμοποιείται και ύστερα από, π.χ. δέκα χρόνια, θα μπει και στα λεξικά. Η Κυπριακή Διάλεκτος έχει περίπου 3.072 λέξεις (χωρίς να υπολογίζουμε τις λέξεις που υπάρχουν και σε άλλες Ελληνικές Διαλέκτους, κυρίως τη Δωδεκανησιακή και την Κρητική, ή που νομίζουμε πως είναι αποκλειστικά της Κυπριακής Διαλέκτου, ενώ τις συναντούμε και στα λεξικά της Κοινής π.χ. Λαλώ, Άρον Άρον, Λάου λάου, Τίγκα, Ζάβαλης, Μασκαραλίκι, Πελεκώ, Αίγ(ι)α, Ρίφι, Ξιπάζω, Τάχα/Τάχατες, Χτικιό, Στουπώνω, Καύκος, Μπουκώνω, Κουτουλώ, Ματσουκώνω, Μουτσούνα, Μαστραπάς, Τσακμακόπετρα, Πιτσιλώ, Κλώθω, Χάζι, Στάμνα, Λέτσος, Πένα, Ρέμπελος, Κατσάβραχα, Τοπούζι, Πόθεν, Μπρίκι, Πασπατεύω, Μυστρί, Θωρώ, Μουχτάρης, Απίδι και πάρα πολλές άλλες).  Είτε το πιστεύεται είτε όχι, αυτές οι λέξεις υπάρχουν στα (καλά) Λεξικά της Κοινής Νεοελληνικής, άσχετο με το αν δεν τις γνωρίζουν πολλοί Ελλαδίτες (ειδικά οι νεαροί στην Αθήνα) και επομένως κακώς υπάρχουν στα Λεξικά της Κυπριακής Διαλέκτου!!!  Από αυτές (τις 3.072 λέξεις) χρησιμοποιούνται πλέον  -παγκύπρια, όχι σε μεμονωμένα χωριά, και μόνον από τους ηλικιωμένους-  περίπου το 25% (768). Για έναν Ελλαδίτη όμως που δεν έχει καμμιά σχέση με τη Μεγαλόνησο, η Κυπριακή Διάλεκτός φαίνεται μη οικεία, επειδή χρησιμοποιούνται συνέχεια λέξεις όπως: όι, τζαι, είντα, λαλώ, θωρώ, ποδά, ποτζεί, δαμέ, τζαμαί κλπ. Ακόμα ένας λόγος που η Κυπριακή Διάλεκτός φαίνεται μη οικεία στους Ελλαδίτες, είναι τα εθνοπροδοτικά ελλαδικά ΜΜΕ, που δεν την προβάλλουν καθόλου, όπως κάμνουν με την Κρητική και την Ποντιακή (που είναι προς εξαφάνιση). Για παράδειγμα οι περισσότεροι Ελλαδίτες ξέρουν το Κρητικό "Κουζουλός" αλλά δεν ξέρουν το Κυπριακό "Πελλός".  Οκτώ στους δέκα Αθηναίους δεν ξέρουν τι σημαίνει η λέξη «κοπέλι» που χρησιμοποιείται στην Κρήτη και την Κύπρο, και που υπάρχει στα λεξικά της Κοινής Νεοελληνικής (Δημοτικής)!!!
*=  Δεν μπορεί να υπολογιστεί με ακρίβεια ο αριθμός των λέξεων μιας γλώσσας. Εξαρτάτε τι εννοεί ο καθένας με τον όρο «λέξη». Για παράδειγμα, το «μάνι-μάνι» είναι λέξη;; Επίσης, δεν μπορεί να υπολογιστεί ο αριθμός των Ελληνικών λέξεων που υπάρχουν στις επιστήμες, ειδικά σε ότι αφορά τη χλωρίδα και την πανίδα. Αν καταφέρει κάποιος και τις μετρήσει τότε μιλούμε για περίπου μισό εκατομμύριο λέξεις!!!      
Η λέξη έξυπνος έχει περίπου 18 συνώνυμα: ευφυής, ξύπνιος, ξυπνός, ξυπνοπούλι, νοήμων, πνευματώδης, σπινθηροβόλος, σπιρτόζος, σαΐνι, αγχίνους, οξύνους, ταχύνους, πολύστροφος, ευκίνητος (ευκίνητο μυαλό), ετοιμόλογος, τετραπέρατος, οξυδερκής, εύστροφος. Όλα αυτά θα τα αντικαταστήσουν με την ελληνικότατη λέξη «κοψονούρης» (κόψ + ο νούς ˃ κοψονούρης);;;;;;; 
Η λέξη «ηλίθιος» έχει περίπου 50 συνώνυμα στα λεξικά (βλέπε διαδικτυακό λεξικό συνωνύμων)!!!!! Με ποια λέξη της Κυπριακής Διαλέκτου θα αντικατασταθούν όλα τούτα;;
Μήπως, να κάνουν και μάθημα «αρχαίων κυπριακών»;; Δυστυχώς δεν σώθηκαν και πολλά γραπτά από την αρκαδοκυπριακή (νοτια Αχαϊκή) διάλεκτο.
Ένα θέμα που θα πρέπει να λογαριάσουν αυτοί που θέλουν να δημιουργήσουν «κυπριακή γλώσσα» είναι η ανορθογραφία των Ελλήνων Κυπρίων, όταν γράφουν στη διάλεκτο τους. Εδώ και περίπου 15 χρόνια οι Κύπριοι άρχισαν να γράφουν στην κυπριακή διάλεκτο στα κινητά και στους υπολογιστές. Προηγουμένως η διάλεκτος χρησιμοποιείτο μόνο στον προφορικό λόγο. Βέβαια και σήμερα 8/10 γράφουν γκρινκλις, ελληνικά χρησιμοποιώντας το λατινικό αλφάβητο, αλλά η μειονότητα που χρησιμοποιεί το ελληνικό μας αλφάβητο, κάνει πολλά ορθογραφικά λάθη. Ο λόγος είναι ότι δεν γνωρίζουν την ετυμολογία των λέξεων όπως: είντα, τζειαχαμαί/τζειαμαί, ποτζεί, εγιώνη, δαμαί, δήννω, αλώπως, αρκημός, αροθυμώ, διώ, κανεί, καπύρα, κνήθω, κοκκώνα, κοντυνίσκω, κωλυώ, λείφκω, λίμπουρος, λυερή, μακρυνίσκω, μεινίσκω, μισοδότζιν, μιτσύς-μιτσειά, μύλλα, μυσιαρός, ξηλείφκω, ομπρύττερα, παλιυνίσκω, πασυνίσκω, πεθανίσκω, πεισκαλίζω, πεύτζιν, πιδκιάυλιν, πιλατεύκω, πιντώννω, πιτσιαλίζω, πκιερώννω, πλατυνίσκω, πλυννίσκω, πολλυνίσκω, πουτώροπης, πυρά, πωρνόν, ρίφκω, ριώ, σιονώννω, συγκόφκω, συναφέρνω, συντυχάννω, σώννω, τανώ, τζυεύκω, τζινούρκος, τσιλλώ, τσύππα, τσυριλλώ, τωροπής, φαημένος, φτείρα, φτσαιρώννω, φτυχώ, φύρνω, χοντρυνίσκω, χτιτζιόν, ψυ(ι)ντρός, ώχχω κλπ.
Οι περισσότεροι γνωρίζουν ότι το «όι» βγαίνει από το όχι, το «τζαί» από το και, το «σσύλλος» από το σκύλος, το «ούλλος» από το όλος κλπ. Όμως ελάχιστοι γνωρίζουν ότι το αλώπως από το λαλώ πως (οι περισσότεροι το γράφουν «αλώπος», επειδή δεν ξέρουν την ετυμολογία), το τζειαμαί από το εκεί+χαμαί (το «χαμαί» προϋπήρχε του χάμω, εξού και το χαμαιλέων), το λίμπουρος βγαίνει από το λίπουρος, λείπει+ουρά, επειδή το μυρμήγκι δεν έχει ουρά (το ίδιο και το σκίουρος, σκιά+ουρά), το αροθυμώ από το αρχαίο ροθυμώ, η καπύρα από το αρχαίο καπύρια, το κνήθω από το αρχαίο κνήθω μεταγενέστερο του κνάω, το πεύτζιν από το βυζαντινό επέυχιον, το ριώ από το ρίγος, το τανώ από το αρχαίο τανύω=τείνω χείρα για βοήθεια, το φτυχώ από το ευτυχώ, το φύρνω από το αρχαίο φυρώ κ.ο.κ. Αν γράψετε τώρα στο διαδίκτυο τη λέξη «είντα» την γράφουν όλοι ανορθόγραφα, με «ι» ή με «η», επειδή δεν ξέρουν ότι η λέξη βγαίνει από το «τι είναι τα».
Οι προαναφερθείσες λέξεις είναι όλες ελληνικές, λέξεις πολύ συνηθισμένες στην καθημερινότητα ενός Έλληνα Κύπριου και σε κάποιο βαθμό μπορούμε να υπολογίσουμε την ετυμολογία τους. Τι γίνεται όμως με τις τουρκικές και τις λατινογενείς λέξεις; Αυτές θα τις γράφουν όλοι εντελώς ανορθόγραφα.
Εν τω μεταξύ, εννοείται πως είναι ανέφικτο να γίνει λεξικό «ελληνοκυπριακό/κυπροελληνικό»*5 επειδή υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες λέξεις της Κοινής Νεοελληνικής που δεν υπάρχουν στην κυπριακή διάλεκτο, επειδή ακριβώς είναι διάλεκτος και όχι γλώσσα. Σήμερα υπάρχουν λεξικά της κυπριακής διαλέκτου που μεταφράζουν κάποιες λέξεις στην Κοινή Νεοελληνική αλλά, δεν μπορεί να γραφτεί ένα κυπροελληνικό λεξικό, το οποίο θα πάρει ένας Ελλαδίτης για να δει π.χ. πως είναι στα «κυπριακά» η λέξη πολυκατοικία.
Για διαβάστε αυτά όμως, και βγάλτε τα δικά σας συμπεράσματα... Η Ethnologue αναγνωρίζει 7,358 γλώσσες. Οι γλωσσολόγοι υπολογίζουν πως το 90% των γλωσσών θα εξαφανιστούν μέχρι το 2050!!!!! Να το πούμε διαφορετικά, σε 37 χρόνια θα εξαφανιστούν 6300 γλώσσες, θα μείνουν μόνο 700. Στο απώτερο μέλλον θα υπάρχουν μόνο τα αγγλικά, τα κινεζικά (μανδαρινικά) και τα ισπανικά. Ρε κυπροκεντρικοί αλήτες, εδώ δε θα καταφέρουμε να κρατήσουμε «ζωντανή» την ελληνική μας γλώσσα, που μιλούμε εδώ και 34 αιώνες και υπάρχει εδώ και 40 αιώνες, και εσείς οραματίζεστε μια «κυπριακή γλώσσα», μέσω της οποίας θα «γεννήσετε» το «κυπριακό έθνος»;; 

Οι ελληνικές διάλεκτοι:
Νέα ελληνική γλώσσα (από το 1453)
Διάλεκτοι: Καθαρεύουσα-Δημοτική, Καππαδοκική, Χειμαρριώτικη, Κρητική, Κυπριακή, Κατωιταλιώτικη (Γκρίκο), Ποντιακή, Τσακωνική (ελληνογενής γλώσσα), Σαρακατσάνικη, Μανιάτικη, Ρωμανιώτικη (Γεβανική).
Νέα ελληνική γλώσσα (από το 1700)
Δημοτική, Καθαρεύουσα
Διάλεκτοι: Καππαδοκική, Κυπριακή, Κατωιταλιώτικη (Γκρίκο), Κρητική, Ποντιακή, Τσακωνική (ελληνογενής γλώσσα), Χειμαρριώτικη, Ρωμανιώτικη (Γεβανική).
Η Πολίτικη και η Σμυρναίικη θεωρούνται συνήθως ιδιώματα παρά διάλεκτοί. Έχουν πολλές λέξεις από τα αγγλικά, τα τουρκικά και τα γαλλικά (από διάφορες λατινογενείς γλώσσες). Όσο περνούν τα χρόνια επηρεάζονται όλο και περισσότερο από την Κοινή Νεοελληνική (Δημοτική). Είναι θέμα χρόνου να χαθούν εντελώς.

Οι Έλληνες γλωσσολόγοι θεωρούν την ποντιακή, ελληνική διάλεκτο, οι ξένοι όμως την θεωρούν ελληνογενή γλώσσα, με πάρα πολλές τούρκικες λέξεις. Η διάλεκτος έχει επίσης λέξεις από τα γεωργιανά, ρωσικά, λαζικά, περσικά (σε μικρότερο βαθμό) και διάφορες άλλες γλώσσες του Καυκάσου. Γλωσσικός κώδικας της Ethnologue: ISΟ 639-3  pnt

Τα Τσακωνικά δεν είναι ελληνική διάλεκτος, αλλά μια ελληνογενής γλώσσα, που προέρχεται από τη δωρική διάλεκτο. Γλωσσικός κώδικας της Ethnologue: ISO 639-3  tsd
Τα Καππαδοκικά οι Έλληνες γλωσσολόγοι τα θεωρούν ελληνογενή γλώσσα (όχι ελληνική διάλεκτο), με τεράστιο αριθμό τούρκικων λέξεων, ενώ οι ξένοι γλωσσολόγοι λένε πως είναι μια μικτή ελληνο-τουρκική γλώσσα, άρα δεν μπορεί να ενταχθεί σε κάποια γλωσσική οικογένεια. Γλωσσικός κώδικας: ISΟ 639-3 cpg
Εδώ θα πρέπει να τονίσουμε ότι οι άνθρωποι της Ethnologue είναι πάρα πολύ «αυστηροί» σχετικά με το, τι είναι γλώσσα και τι διάλεκτος. Για παράδειγμα υπάρχουν 250 αφρικανικές γλώσσες Bantu με κριτήριο την αμοιβαία κατανόηση αυτών, και όμως η Ethnologue αναγνωρίζει 535! Δεν μπορώ εγώ φυσικά να αμφισβητήσω τους συγκεκριμένους γλωσσολόγους, αλλά μπορούν οι άλλοι γλωσσολόγοι. Εγώ απλά είμαι μελετητής. Άλλοι γλωσσολόγοι ισχυρίζονται πως, από τη στιγμή που υπάρχει αμοιβαία κατανόηση (δηλαδή π.χ. οι ομιλητές της σερβικής και της κροατικής συνεννοούνται πανεύκολα, χωρίς να χρειαστεί να χρησιμοποιήσουν την αγγλική γλώσσα), τότε δεν θα έπρεπε να θεωρούνται γλώσσες, αλλά διάλεκτοι.   

Είμαστε ένας λαός που φημίζεται για τη βραχεία μνήμη του. Πριν δυο μόλις γενεές οι Έλληνες Κύπριοι, ανεξάρτητα πολιτικών πεποιθήσεων, ήταν εθνικόφρονες, ελληνολάτρες, περήφανοι για την εθνοτική τους καταγωγή, περήφανοι Έλληνες που λάτρευαν το έθνος τους. Σήμερα, ο μισός ελληνικός πληθυσμός της Μεγαλονήσου, δεν θέλει καν να τον αποκαλούν Έλληνα, ενώ άλλοι αμφιταλαντεύονται για την εθνοτική μας ταυτότητα, λες και αυτή είναι ένα υποκειμενικό θέμα. Ο ελληνισμός της Κύπρου επιβιώνει εδώ και 34 αιώνες. Τι στο διάολο άλλαξε σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα;; Τώρα, εκ των υστέρων, μπορούμε να καταλάβουμε γιατί η Κύπρος ΔΕΝ έπρεπε να γίνει ανεξάρτητο κράτος.
 Πάντως αν είναι να ανάγουν την κυπριακή διάλεκτο σε γλώσσα μέσω προτυποποίησης (standardization) τότε θα πρέπει να λάβουν υπόψη τους τα εξής:        Τα «Καλαμαρίστικα» θα πρέπει να ονομαστούν Κοινή Νεοελλαδική και τα «Κυπριακά», Κοινή Νεοελληνική!!! 
Αυτά ΔΕΝ είναι ελληνικά...  http://www.slang.gr/    
Όχι μόνο δεν θα τα καταλάβαινε ο Περικλής που πέθανε πριν 1584 χρόνια. Δεν θα τα καταλάβαινε ούτε καν ο Κολοκοτρώνης που πέθανε πριν 170 χρόνια!!! 
Βλέπε, από δεύτερο σύνδεσμο (κάτω), μέρος Γ «Κυπριακή διάλεκτος εναντίων της Κοινής Νέας Ελληνικής (δημοτικής)». 

*4= Standard language (also standard dialect or standardized dialect) = Πρότυπη γλώσσα (επίσης πρότυπη διάλεκτος ή προτυποποιημένη διάλεκτος): Είναι μια ποικιλία γλώσσας που χρησιμοποιήθηκε από μια ομάδα ανθρώπων στη δημόσια συζήτηση. Έχει προκύψει από τη διαδικασία της τυποποίησης και χρησιμοποιείται στους κρατικούς θεσμούς, τη διοίκηση, την εκπαίδευση, τη δημόσια επικοινωνία κλπ. ως επίσημη γλώσσα του κράτους. Εναλλακτικά, ποικιλίες γίνονται πρότυπο με το να υποβάλλονται σε διαδικασία προτυποποίησης (standardization), κατά τη διάρκεια των οποίων οργανώνεται η περιγραφή της γραμματικής και των λεξικών και κωδικοποιούνται σε τέτοιες παραπεμπτικές δουλειές. Συνήθως, οι ποικιλίες που προτυποποιούνται είναι οι τοπικές διάλεκτοι που μιλιούνται στα κέντρα εμπορίου και στην κυβέρνηση, όπου εμφανίζονται ανάγκες για μια ποικιλία που θα χρησιμεύσει περισσότερο από τις εντόπιες ανάγκες.
Η πρότυπη γλώσσα (Standard language) είναι η επίσημη γλώσσα/διάλεκτος.
Στα αγγλικά η γλώσσα μας αναφέρεται ως «Standard Modern Greek» και αυτό μεταφράζεται σαν «Κοινή Νέα Ελληνική» (στη δημοτική, και η καθαρεύουσα είχε αυτό το όνομα). Βλέπετε ότι κάπου εδώ χανόμαστε στη μετάφραση, πράγμα διόλου ασυνήθιστο, που συμβαίνει και με το Nation--Nationality // Ethnic group--Ethnic Nationalism ή Ethnicity--Ethnisism.
Το Standard language μπορεί να μεταφραστεί και ως Τυποποιημένη Γλώσσα
Η πρότυπη μορφή της Κοινής Νέας Ελληνικής (δημοτική) βασίζεται στις νότιες διαλέκτους, αλλά σε τεράστιο βαθμό στη διάλεκτο της Αθήνας και της Βορειοανατολικής Πελοποννήσου. Για να δημιουργηθεί δηλαδή η Κοινή Νεοελληνική, δεν χρησιμοποιήθηκαν καθόλου οι διάλεκτοι (σήμερα έγιναν ιδιώματα) της Θεσσαλίας, της Ηπείρου, της Μακεδονίας και της Θράκης. Οι Βορειοελλαδίτες αποκαλούσαν αυτή τη διάλεκτο και την πρότυπη μορφή, «Αθηναίικα». Στην Κύπρο που όπως αναφέραμε πιο πάνω η τοπική διάλεκτος δεν χάθηκε, οι κάτοικοί εξακολουθούν να αποκαλούν την Κοινή Νεοελληνική «Kαλαμαρίστικα». Ο Νίκος Ξυλούρης, τραγουδιστής από την Κρήτη, όταν εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, σε μία συνέντευξη του δήλωσε «εζ(j)ώ τα πρωτευουσσ(ch)ιάνικα ε τα κατέχω».
  Σε μια συνεχόμενη έκταση γύρω από την Αττική και στις γειτονικές περιοχές της Βοιωτίας, της Εύβοιας, της Β.Α. Πελοποννήσου και των κοντινών νησιών, εμφανίζεται ένα «διαλεκτικό κενό». Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι αυτές οι περιοχές ήταν χώροι όπου στο παρελθόν κατοικούσαν κυρίως ομιλητές των Αρβανίτικων (αλβανική διάλεκτος). Σε αυτές τις περιοχές ομιλούνταν τα «Παλιά Αθηναίικα» πριν την άφιξη των Αρβανιτών (1300-1600). Οι Αρβανίτες επηρέασαν αυτές τις περιοχές, οι οποίες έχασαν αρχαιοελληνικά χαρακτηριστικά όπως, τη μελωδική προφορά, το τελικό «ν», και την προφορά των διπλών συμφώνων (Βλέπε χάρτη στο τέλος).
Δεν πρέπει όμως να το πάρουμε τοπικιστικά. Αυτό γίνεται συνήθως, λόγο πληθυσμού και γεωγραφικής θέσης (η Αθήνα βρίσκεται στο κέντρο της κυρίως Ελλάδας). Και τα ιταλικά λοιπόν βασίστηκαν στη διάλεκτο της Ρώμης (και Τοσκάνης), τα ισπανικά της Μαδρίτης, τα αγγλικά του Λονδίνου κ.ο.κ.
*5= Για όσους δεν είναι και πολύ εξοικειωμένοι με τα λεξικά, να δώσουμε ένα παράδειγμα. Το αγγλοελληνικό λεξικό έχει αλφαβητικά όλες τις αγγλικές λέξεις και τις μεταφράζει στα ελληνικά, αυτό εξυπηρετεί μόνο τους αγγλόφωνους. Το ελληνοαγγλικό λεξικό έχει αλφαβητικά όλες τις ελληνικές λέξεις και τις μεταφράζει στα αγγλικά, αυτό εξυπηρετεί μόνο τους Έλληνες. Οι περισσότεροι Έλληνες προτιμούν φυσικά τα αγγλοελληνικά/ελληνοαγγλικά λεξικά.

Υπεύθυνη του νέου αναλυτικού προγράμματος για τη γλώσσα, είναι η καθηγήτρια γλωσσολογίας Σταυρούλα Τσιπλάκου. Άλλα άτομα που ανακατώνονται σε τούτο το θεμα είναι η νεοκύπρια Μαίρη Κουτσελίνη και η επίσης νεοκύπρια, ΑΚΕΛίστρια γλωσσολόγος Έλενα Ιωαννίδου. Αυτά τα άτομα (και άλλα) θα είναι υπό στενή παρακολούθηση.

Όπως διαβάσατε στην αρχή, αυτό το άρθρο γράφτηκε το 2011 αλλά ανανεώνεται συνεχώς.
 Στις 15/9/13 ο προκαθήμενος της ελληνορθόδοξης Εκκλησίας της Κύπρου, Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Β’, έκανε για ακόμα μια φορά παρέμβαση για το νέο αναλυτικό πρόγραμμα, και μέσω εγκυκλίου της Ιεράς Συνόδου που διαβάστηκε σε όλους τους ιερούς ναούς, ανέφερε πως (απόσπασμα) «… Σκοπός, επομένως, της Παιδείας μας είναι να διαμορφώσει ελεύθερους και δημοκρατικούς πολίτες αλλά και να δώσει πορεία ζωής στους Έλληνες της Κύπρου που είναι ταυτόχρονα και Ορθόδοξοι Χριστιανοί…». «Κάνουν λόγο (στο αναλυτικό πρόγραμμα) μόνο για την ανάπτυξη της δημοκρατικότητας των μαθητών μας και αποσιωπούν εντελώς την ελληνικότητα και τη χριστιανική τους ταυτότητα…». «Χρειαζόμαστε μια κοινωνία με ταυτότητα. Κι αυτή η ταυτότητα δεν μπορεί να είναι άλλη από την ελληνική και την ορθόδοξη». «…Λαοί που χάνουν την πολιτιστική τους φυσιογνωμία, μοιραία οδηγούνται στην εξαφάνιση.
Το νέο αναλυτικό πρόγραμμα δίνει μεγάλη βαρύτητα στο τοπικό μας ιδίωμα, αντί στην αποτελεσματική διδασκαλία της Νεοελληνικής Κοινής. Και το πιο σοβαρό: Ούτε καν αναφέρει ποια γλωσσική μορφή είναι η επίσημη και ποια η ανεπίσημη! Αυτό το σημείο συνδέεται άμεσα με αυτό που είχαμε επισημάνει σε παλαιότερη εγκύκλιο μας, ότι δηλαδή τελευταίως (σ.σ. τουλάχιστον από το 2011) παρατηρείται μια προσπάθεια για αναγωγή του τοπικού μας ιδιώματος σε επίσημη γλώσσα! Αν ευοδωθεί η προσπάθεια αυτή, θα διασπαστεί η ενιαία ελληνική μας γλώσσα και παραλλήλως προς την ελληνική γλώσσα, θα δημιουργηθεί μια «κυπριακή γλώσσα», η οποία θα είναι μεν ελληνογενής (πβ. τις λατινογενείς γλώσσες) όχι όμως ελληνική! Και αφού η γλώσσα είναι ένας σημαντικότατος παράγοντας με τον οποίο διαμορφώνεται η εθνική μας συνείδηση, θα δημιουργηθεί «κυπριακή εθνική συνείδηση» η οποία σαφώς θα είναι διακεκριμένη από την ελληνική εθνική συνείδησή μας». «…Με αυτές τις σκέψεις καλούμε την κυβέρνηση και ειδικότερα τον Υπουργό Παιδείας και Πολιτισμού (Κυριάκο Κενεβέζο) να προβεί στη ριζική αναθεώρηση των αναλυτικών προγραμμάτων ως προς τις πιο πάνω παραμέτρους και ειδικότερα του αναλυτικού της Νέας Ελληνικής, ώστε να διασφαλιστεί η ελληνική, χριστιανική και δημοκρατική παιδεία του λαού μας».

Στις 19/9/13 ο υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού Κυριάκος Κενεβέζος ήταν καλεσμένος σε εκπομπή του ΡΙΚ, καλούμενος να απαντήσει στην εγκύκλιο του Αρχιεπισκόπου, αλλά και σε ομάδες φιλολόγων. Μιλούσε για 17 λεπτά και δεν ανέφερε ούτε και μία φορά τη λέξη «Γλώσσα», όπως επίσης δεν ανέφερε ούτε και μία φορά το οποιοδήποτε παράγωγο της λέξης «Έλλην»!!! Ξεγλιστρούσε όπως το χέλι από τις ερωτήσεις του δημοσιογράφου, και οι απαντήσεις του ήταν, άλλα λόγια θκειέ παπά.



Β') Κωνσταντίνος Γιαγκουλλής // Οι νέοι και η Διάλεκτός μας // Εκφραση συναισθημάτων και πεποιθήσεων (εκδήλωση του εσωτερικού κόσμου).

Το ότι η Κυπριακή Διάλεκτος είναι η μοναδική Νεοελληνική Διάλεκτος που δεν χάθηκε έχει και τα καλά του, έχει και τα κακά του. Το να διδάσκεις την Κυπριακή στη θέση της Κοινής απλά επιδεινώνει το πρόβλημα της λεξιπενίας. Οι νεαροί αδυνατούν να εκφραστούν, είτε στην Κοινή είτε στην Κυπριακή, και στο τέλος χρησιμοποιούν λέξεις από την αγγλική γλώσσα!    
Η Κοινή Νεοελληνική γλώσσα δεν είναι μόνο να ξέρεις να επικοινωνείς όπως τους μετανάστες. Αν δεν μιλάς καλά τα Νέα Ελληνικά, ΔΕΝ μπορείς να εκφραστείς!!! Συζητείς ένα θέμα, ξέρεις ότι έχεις δίκαιο, αλλά η λεξιπενία που σε δέρνει δεν σου επιτρέπει να δώσεις στους άλλους να καταλάβουν τι εννοείς.   Συναισθηματικά δεν είσαι καλά και προσπαθείς να κάμεις τον φίλο/φίλη σου να καταλάβει πώς νιώθεις. Στο τέλος λες «κανένας δεν με καταλαβαίνει».  
Όταν ήταν πρόεδρος ο Χριστόφιας, ο κόσμος τον κορόιδευε επειδή δεν ήξερε να μιλήσει καλά αγγλικά. Φαντάζεστε να μην ήξερε καλά Ελληνικά (την Κοινή Νεοελληνική);; Θα έλεγαν ότι αυτός έχει μόρφωση του Δημοτικού. Ηγέτες άλλων κρατών όταν πάνε στο εξωτερικό μιλούν στη γλώσσα τους, όχι απαραίτητα επειδή δεν γνωρίζουν αγγλικά, αλλά επειδή στη μητρική τους γλώσσα μπορούν να εκφραστούν πολύ καλύτερα. Οι παρευρισκόμενοι έχουν ακουστικά στα ώτα τους και τους τα μεταφράζουν αμέσως. 
    Τον τελευταίο καιρό βγαίνουν και κάτι άγνωστοι γλωσσολόγοι (όχι και πολύ περήφανοι Έλληνες) που ποτέ δεν έχουν αποδείξει τις γνώσεις τους, ούτε στην Κοινή Νεοελληνική Γλώσσα, ούτε στην Κυπριακή Διάλεκτο της Ελληνικής Γλώσσας, ούτε και σε κάποια γλωσσική οικογένεια (ινδοευρωπαϊκές, Αφροασιατικές, Σινοθιβετικές, Νιγηροκονγκολέζικές, Αυστρονησιακές κ.ά) και γράφουν στις εφημερίδες. 
Τις περισσότερες γνώσεις πάνω στην Κοινή τις έχουν οι φιλόλογοι, τα περισσότερα λεξικά τα έχουν γράψει φιλόλογοι. Τα άρθρα των δημοσιογράφων τα διορθώνουν φιλόλογοι. Οι γλωσσολόγοι έχουν ειδικότητες. Υπάρχουν σύμφωνα με την Ethnologue 7,102 ζωντανές γλώσσες (2015)! Ποιος μπορεί να τις ξέρει όλες; Βέβαια, οι περισσότεροι φιλόλογοι έχουν λίγες γνώσεις στα Αρχαία Ελληνικά και στην Ιστορία. Αρχαιογνωσία και Ιστορία θα έπρεπε να διδάσκουν άλλοι καθηγητές. Ο κορυφαίος (ίσως στον κόσμο) στην Αρχαία Ελληνική Φιλολογία είναι ο Γιώργιος Ξενής του Πανεπιστημίου Κύπρου.
  Όταν μιλούμε κύριοι για Λεξικογράφους, σκεφτείτε ότι ο Ρόης Παπαγγέλου σπούδασε Αρχιτέκτονας Μηχανικός και Πολεοδόμος, ενώ ο κορυφαίος (κατ' εμέ) Κυριάκος Χατζηιωάννου ασχολήθηκε με την Κυπριακή Διάλεκτο από το 1936-1996!!!!! Νομίζω απεβίωσε το 1999.                                                                         Η Κυπριακή Διάλεκτος έχει περίπου 3.100 λέξεις (χωρίς να υπολογίζουμε τις λέξεις που υπάρχουν και σε άλλες Ελληνικές Διαλέκτους, κυρίως τη Δωδεκανησιακή και την Κρητική, ή που νομίζουμε πως είναι αποκλειστικά της Κυπριακής Διαλέκτου, ενώ τις συναντούμε και στα λεξικά της Κοινής π.χ. Λαλώ, Άρον Άρον, Λάου λάου, Τίγκα, Ζάβαλης, Μασκαραλίκι, Πελεκώ, Αίγ(ι)α, Ρίφι, Ξιπάζω, Τάχα/Τάχατες, Χτικιό, Στουπώνω, Καύκος, Μπουκώνω, Κουτουλώ, Ματσουκώνω, Μουτσούνα, Μαστραπάς, Τσακμακόπετρα, Πιτσιλώ, Κλώθω, Χάζι, Στάμνα, Λέτσος, Πένα, Ρέμπελος, Κατσάβραχα, Τοπούζι, Πόθεν, Μπρίκι, Πασπατεύω, Μυστρί, Θωρώ, Μουχτάρης, Απίδι και πάρα πολλές άλλες).
Είτε το πιστεύεται είτε όχι, αυτές οι λέξεις υπάρχουν στα (καλά) Λεξικά της Κοινής Νεοελληνικής, άσχετο με το αν δεν τις γνωρίζουν πολλοί Ελλαδίτες (ειδικά οι νεαροί στην Αθήνα) και επομένως κακώς υπάρχουν στα Λεξικά της Κυπριακής Διαλέκτου!!! 
Ο Κυριάκος Χατζηιωάννου στο λεξικό του έχει περίπου 3.100 λέξεις, ο Γιαγκουλλής τριπλάσιες. Γιατί; Ο Κωνσταντής προσπάθησε να το παίξει καλύτερος λεξικογράφος από τον αείμνηστο Χατζηιωάννου που ασχολήθηκε με τη Διάλεκτό μας 63 χρόνια, αλλά (και) κυρίως για να παρουσιάσει τη Διάλεκτο σαν ξεχωριστή γλώσσα!!! Σου λέει, «αφού όλες οι γλώσσες του κόσμου (όχι διάλεκτοι που έγιναν «γλώσσες» για πολιτικές σκοπιμότητες π.χ. Σκοπιανά, Μολδαβικά, Σερβικά, Κροατικά, Βοσνιακά, τώρα και οι Μαυροβούνιοι θέλουν να προτυποποιήσουν «γλώσσα», πρόσθεσαν και δύο γράμματα) έχουν πάνω από 170.000 λέξεις. Πώς θα κάμουμε εμείς «γλώσσα» με 3.000-9.000 λέξεις;;».   Ο λόγος που «ανακάλυψε» ο Γιαγκουλλής πολύ περισσότερες λέξεις από τον Χατζηιωάννου, είναι επειδή χρησιμοποίησε πολλές λέξεις που υπάρχουν και στα λεξικά της Κοινής Νεοελληνικής (άρα ΟΛΟΙ οι Έλληνες τις λέμε) όπως πασάρω, παρκάρω, σουτάρω, φλερτάρω, σοκάρω, τσεκάρω, τεστάρω, ρισκάρω, πασαλείβω, μασκαραλίκι, σαματ(τ)άς, ατζαμής, ξιπ(π)άζω, ζάβαλης και πολλές άλλες. Επίσης εν αντιθέσει με τον Χατζηιωάννου έβαλε αγγλικές λέξεις που δεν τις πήραμε από την αγγλοκρατία, αλλά (τις τελευταίες δύο δεκαετίες) από ξιπασιά, μειωμένη εθνοτική συνείδηση και επομένως λειψή εθνοτική υπερηφάνεια.
Η ξενομανία που δέρνει τους Έλληνες Κυπρίους δεν έχει καμμία σχέση με την αγγλοκρατία, οι γιαγιάδες μας που ζούσαν τότε, ΔΕΝ ξέρουν αγγλικά -μόνο το yes και το no ξέρουν- και τότε δεν υπήρχαν mobile, calculator και translator).
Ο Χατζηιωάννου έγραψε στο λεξικό του το ’96 (τότε που δεν ανθούσε το διαδίκτυο -sorry, internet- και το Facebook), πως δεν θα βάλει τις αγγλικές λέξεις που πήραμε (ΟΛΟΙ οι Έλληνες) από την τεχνολογία τα τελευταία 20 χρόνια (και ΟΧΙ τον καιρό της αγγλοκρατίας), επειδή δεν ξέρει αν θα συνεχίσουν να χρησιμοποιούνται στο μέλλον. 
 Οι αριστεροκομμουνιστές ομοϊδεάτες του Γιαγκουλλή, Τεγόπουλος και Φυτράκης  γέμισαν το λεξικό τους με ξένες λέξεις: Φάστφουντ, Μακντόναλντ, Κόπια (Copy), Γιέσμαν (αυτός που λέει «ναι» συνέχεια, ταινία με τον Jim Carrey) και ότι άλλο χωρεί ο νους σας. Έβαλαν όλες τις λέξεις των υπολογιστών και γενικά της τεχνολογίας. Τουλάχιστον ο Μπαμπινιώτης έχει ξεχωριστό κεφάλαιο για τις λέξεις που πήραμε από τους υπολογιστές. 
Γράφει ο Γιαγκουλλής «Προσωπικά είμαι περήφανος για τη δουλειά που επιτέλεσα στον τομέα της λεξικογραφίας και τιμώ τη μνήμη προγενέστερών μου σκαπανέων της κυπριακής διαλέκτου (Α. Σακελλαρίου, I. Μενάρδου, Ξ. Φαρμακίδη, Γ. Λουκά, Κυρ. Χατζηιωάννου κ.ά.), που αξιώνουν τον εκ μέρους μας σεβασμό και την εκτίμηση και όχι ειρωνικά σχόλια.».                                                                                                                                                                      Θα έπρεπε να ντρέπεσαι να πιάνεις στο στόμα σου ανθρώπους σαν τον Κυριάκο Χατζηιωάννου. Αν βρισκόταν μαζί μας θα σου έκαμνε δριμεία επίθεση για το αντεθνικό-εθνοπροδοτικό σου έργο. Ενημερωτικά: Τα δικαιώματα των βιβλίων του Κ. Χατζηιωάννου έχουν οι Εκδώσεις Κ. Επιφανίου που έχουν τα βιβλιοπωλεία «ΕΛΛΑΣ». Ο Κυριάκος Χατζηιωάννου ήταν ένας Περήφανος Ωραίος Έλληνας!   Οι Ελλαδίτες από τον καιρό του Κοραή μέχρι και το 1976 (κατάργηση της καθαρεύουσας) προσπάθησαν και τα κατάφεραν να αφαιρέσουν πάρα πολλές ξένες λέξεις (τουρκικές, λατινογενείς και λοιπές) από τον προφορικό λόγο, μέσο του γραπτού λόγου. Μέχρι και το 1870 (περίπου) σε όλες τις περιοχές του Ελληνισμού (πλην των Επτανήσων) υπήρχαν πάρα πολλές τουρκικές λέξεις. Το ίδιο έκαμαν και με τα τοπωνύμια. Εξελλήνισαν πάνω από 4.000 τοπωνύμια, από μεγάλες περιοχές (Ρούμελη, Μωριάς κ.ά) μέχρι μικρούς λόφους και ρυάκια.
Ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ αφαίρεσε τόσες πολλές Περσικές και Αραβικές λέξεις από την τότε Οθωμανική Τουρκική Γλώσσα (τις οποίες αντικατέστησε με ισοδύναμες τουρκικές), που οι γλωσσολόγοι σήμερα δεν συμφωνούν για τον αν η Νέα Τουρκική γλώσσα πρέπει να θεωρείται η συνέχεια της Οθωμανικής Τουρκικής. Οι Τούρκοι δεν διαμαρτυρήθηκαν όπως εμείς με την Καθαρεύουσα. Η γλώσσα τους «καθάρισε» σε μεγάλο βαθμό στον γραπτό λόγο, ο οποίος επηρέασε τον προφορικό λόγο.
Το ΑΚΕΛ, ο Γιαγκουλλής και η εθνοπροδοτική κλίκα τους, έχουν στόχο να κρατήσουν (βασικά να επαναφέρουν λέξεις που σταμάτησαν να χρησιμοποιούνται) τις τουρκικές λέξεις για να νιώθουμε πιο κοντά στους τουρκο«κύπριους», τα αδέλφια τους!
  Άραγε, ποιοι θα διδάξουν την Κυπριακή Διάλεκτο στα σχολεία;; Αφού οι φιλόλογοι δεν τη διδάχτηκαν. Ρωτήστε φιλόλογους, γνωστούς σας, πώς (και γιατί) γράφονται λέξεις όπως το: τζειαμαί, χαμαί, είντα,  τζαι (όλοι το γράφουν «τζιαι»), αλώπως κ.ά. Οι πλείστοι δεν ξέρουν επειδή δεν ξέρουν την ετυμολογία των λέξεων!
Το 95% των (ενηλίκων) Ελλήνων Κυπρίων το μόνο που ξέρει από την Κυπριακή Διάλεκτο είναι… να συνεννοείται χρησιμοποιώντας την, όπως ένα 12χρονο παιδί!!!  «Πήαινε ποτζεί, έλα ποδά, σύντυσε ρε μιτσύ κ.ά». Δεν γνωρίζουν την ετυμολογία των λέξεων και γι’ αυτό τη γράφουν ανορθόγραφα!
Έτσι όπως μιλούν οι νεαροί (περίπου 29 και κάτω) μας σήμερα σε λίγα χρόνια θα θέλουμε διερμηνέα  για να συνεννοηθούμε με τους ομοεθνείς μας Ελλαδίτες!!!  Ακούς στην τηλεόραση αμόρφωτους 60χρονους να μιλούν στην Κοινή Νεοελληνική, ενώ οι σπουδασμένοι νεαροί (άλλο σπουδασμένος και άλλο μορφωμένος) να μιλούν πεισματικά στην Κυπριακή Διάλεκτο. Αν ακούς τηλεόραση χωρίς να βλέπεις ποιος/ποια μιλά, και ακούσεις τα «όι, τζαι, είντα, λαλώ, θωρώ, ποδά, ποτζεί, δαμέ, τζαμαί, χαμαί κλπ» είναι σχεδόν βέβαιον πως νεαρός/ή μιλά.  Τον καιρό του Μάτση και του Παλληκαρίδη δεν μιλούσαν/έγραφαν έτσι οι νεαροί. Ο Ευαγόρας την Τρίτη Λυκείου δεν την τελείωσε. Όταν όμως έπαιρνε τη γραφίδα στα χέρια του μεγαλουργούσε.
Ο πατέρας μου ήταν στα Λύκεια για 36 χρόνια. Όταν ακούγαμε συνέντευξη νεαρών (μαθητών και φοιτητών) παρατηρήσαμε πως όλοι αρνούνταν πεισματικά να μιλήσουν στην Κοινή Νεοελληνική. Τον ρώτησα τότε γιατί συμβαίνει αυτό;; Είναι επειδή δεν μπορούν να μιλήσουν καλά στην Κοινή, ή μήπως επειδή θέλουν να το παίξουν (Εθνοτικά) Κυπραίοι;; Μου απάντησε λακωνικά, «και τα δύο»!!!  Τον τρόπο που μιλούν οι νεαροί τα τελευταία χρόνια σχολίασε και ο κ. Ξενής σε εκπομπή του Λάζαρου Μαύρου.  
Υ.Γ. Επαναλαμβάνουμε πως τεράστιο πρόβλημα αντιμετωπίζουν πάρα πολλοί Έλληνες Κύπριοι στην έκφραση συναισθημάτων και πεποιθήσεων. Αυτό τους αναγκάζει να χρησιμοποιούν Αγγλικές λέξεις.
Σας έτυχε ποτέ να ακούσετε κάτι παρόμοιο με αυτό… «μετά που τζείνο έρκεται το frustration»!!! Frustration = (έτσι όπως το είπε στην πρόταση) απογοήτευση, αναστάτωση. Όταν τον ρώτησα τι είναι το «frustration» (ήξερα, απλά ήθελα να δω τι θα μου πει) δεν μπορούσε να βρει την αντίστοιχη Ελληνική λέξη. Μου έτυχαν πολλά παρόμοια παραδείγματα.
Κυπροκεντρικοί-ΑΚΕΛικοί-Γιαγκουλλήδες… Στερείτε από τον κόσμο την ικανότητα της έκφρασης (εκδήλωση του εσωτερικού κόσμου).


Υ.Γ. Το να κατακτήσεις ένα λαό είναι ένα θέμα, το να τον αποπροσανατολίσεις εθνικά σε σημείο που να μην γνωρίζει, ή να έχει αμφιβολίες για την εθνοτική του ταυτότητα (λες και είναι υποκειμενικό το θέμα), είναι το μεγαλύτερο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Πόσο μάλλον όταν γίνεται από ομοεθνείς η προσπάθεια για εθνική σύγχυση (και όχι από τον Χένρυ Άλφρεντ Κίσινγκερ). Εκτός από εγκληματικό είναι και εμετικό.

Σύμφωνα με την Ethnologue (και σχεδόν όλους τους γλωσσολόγους του κόσμου): «Η Κυπριακή Διάλεκτος της Ελληνικής Γλώσσας, είναι πολύ πιο κοντά στα Αρχαία Ελληνικά της κλασσικής περιόδου, στο λεξιλόγιο, τη γραμματική και τη φωνητική από την Κοινή Νέα Ελληνική (Δημοτική) [grc]».

Βλέπε  http://spartiatisarthra.blogspot.com/2012/01/cypriot-greek.html

http://spartiatisarthra.blogspot.com/2013/06/62.html

http://spartiatisarthra.blogspot.co.uk/2011/05/blog-post_02.html 

http://spartiatisarthra.blogspot.co.uk/2011/06/blog-post_3304.html 

Χάρτης που δείχνει τις περιοχές που ομιλείτο η αρβανίτικη Μέχρι και τις αρχές του 20ου αιώνα, η αρβανίτικη ήταν η μητρική λαλιά, ενός πολύ μεγάλου ποσοστού, του πληθυσμού, αυτών των περιοχών. Το 2007 υπολογίζεται ότι μιλούσαν την αρβανίτικη διάλεκτό της αλβανικής γλώσσας, περίπου 50.000 άνθρωποι (σαν δεύτερη γλώσσα). Είναι θέμα χρόνου να εξαφανιστεί.

Οι 19 ρωμανογενείς γλώσσες της Ιταλίας, συν 16 κύριες διάλεκτοι που είναι πολύ αποκλίνουσες από την Πρότυπη (Κοινή) Ιταλική Γλώσσα. Οι διάλεκτοι γενικά είναι εκατοντάδες.
Στη Σαρδηνία μόνο (ένα νησί λίγο μεγαλύτερο από την Κύπρο) αναγνωρίζονται από την Ethnologue (αλλά δεν διδάσκονται) 6 γλώσσες! Από αυτές, οι δύο αποκαλούνται «Σαρδηνιακές» και έχουν 18 διαλέκτους και υποδιαλέκτους!  

Η Κορσικανή Γλώσσα έχει 9 Διαλέκτους και η ίδια η Γλώσσα δεν έχει κανένα κύρος στη Γαλλία! 

Η γλώσσα είναι πιο κοντά στα Ιταλικά παρά τα Γαλλικά. Αυτό το νησί είναι λίγο μικρότερο από την Κύπρο.

Στην Κύπρο υπάρχει μόνο μία Διάλεκτος της Ελληνικής Γλώσσας. Ανά περιοχή υπάρχουν μερικά τοπικά ιδιώματα, με πιο ευκρινές το Παφίτικο (πιο έντονη η αρχαιοελληνική μελωδική προφορά).      

Εμείς καλά την έχουμε. Μία γλώσσα και οκτώ διάλεκτοι (αν υπολογίσουμε την τσακωνική και την ποντιακή σαν ελληνικές διαλέκτους, και όχι ελληνογενείς γλώσσες).