Ο όρος Ελλαδίτες και η ιστορία του
Ελλαδική περίοδος/πολιτισμός, είναι αρχαιολογικός σύγχρονος όρος και χρησιμοποιείται για να περιγράψει τον πολιτισμό της Ηπειρωτικής αρχαίας Ελλάδας την Εποχή του Χαλκού 2800π.Χ.-1100π.Χ.. Σκοπός ήταν να συμπληρώσει δύο παράλληλους όρους, τον Κυκλαδικό και τον Μινωικό.
Ελλαδικός χώρος = μπορεί να έχει δυο έννοιες. Στενή: Aρχικά με τον όρο αυτό αποκαλείτο μόνο η Ηπειρωτική Ελλάδα. Ευρεία: Με την πάροδο του χρόνου αυτός ο όρος άρχισε να αναφέρεται σε όλο το ελλαδικό κράτος. Τουτέστι, στην (Τρίτη) Ελληνική Δημοκρατία.
Επαναλαμβάνουμε, ο όρος «Ελλαδίτης» (Ελλαδικός-Πανελλαδικός) είναι αρχαιολογικός και άρχισαν να τον χρησιμοποιούν Ελλαδίτες Έλληνες και ξένοι αρχαιολόγοι τη δεκαετία του ’70. ΔΕΝ τον επινόησαν στα καλά καθούμενα οι Έλληνες Κύπριοι!!!
Με την εξάπλωση του Χριστιανισμού, ο όρος «Έλλην» σήμαινε τον ειδωλολάτρη ή τον μη χριστιανό. Οι Έλληνας άρχισαν να αυτοαποκαλούνται Ρωμαίοι (Πολίτες) και αργότερα Ρωμιοί. Ο όρος όμως «Έλλην/ας» δεν χάθηκε ποτέ. Απλά δεν χρησιμοποιείτο συχνά στα Βυζαντινά χρόνια. Υπάρχουν αρκετά γραπτά που αποκαλούν «Ελλαδίτες» μόνον τους κατοίκους της Ηπειρωτικής Ελλάδας. Τότε οι Ελλαδίτες αποτελούσαν μόνο το 1/3 του συνολικού Ελληνικού πληθυσμού.
Την προέλευση του όρου «Καλαμαρά(δ)ες» οι περισσότεροι την έμαθαν, αφού είναι πολύ παλαιότερος. Ο όρος αυτός όμως χρησιμοποιείται μόνο στον προφορικό λόγο, ενώ το «Ελλαδίτες» (και) στον γραπτό, αφού το Καλαμαράς ενίοτε έχει ειρωνική έννοια. Πρέπει επιτέλους ο κόσμος να μάθει την ιστορία του όρου, για να πάψουν να υπάρχουν παρεξηγήσεις...
Ο όρος «Ελλαδίτης» άρχισε να χρησιμοποιείται στην Κύπρο στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’70 και αναφέρεται στους Έλληνες που ζουν στο ελλαδικό κράτος, ενώ στην κυρίως Ελλάδα ακόμα και σήμερα σπάνια χρησιμοποιείται. Οι πλείστοι Έλλαδίτες που ζουν στην κυρίως Ελλάδα (οι περισσότεροι που ζουν στην Κύπρο έμαθαν τον όρο), όταν τους αποκαλέσεις Ελλαδίτες, μένουν και σε βλέπουν με ένα ύφος που λέει «Πώς με είπε τώρα αυτός; Καλό είναι αυτό που με αποκάλεσε;». Το πολύ δύο στους εκατό Ελλαδίτες που ζουν στην κυρίως Ελλάδα γνωρίζουν τον όρο. Αποκλειστική ευθύνη φέρει φυσικά η εκάστοτε ελλαδική κυβέρνηση. Αυτό βέβαια δεν είναι αστείο, γιατί προκαλείται και διαιωνίζεται, από τους γραικύλους πολιτικάντηδες, που θέλουν να ακούγεται όλο και πιο συχνά το «Έλληνες και Κύπριοι» αντί του σωστού «Ελλαδίτες και Κύπριοι», αφού σκοπός τους είναι να μείνει μακριά ο κυπριακός ελληνισμός από τον ελλαδικό ελληνισμό, και να «απογαλακτωθεί» η Κύπρος από τη Μητέρα Πατρίδα. Η χρήση του όρου Ελλαδίτης, θεωρήθηκε πολύτιμη για να γίνεται ο διαχωρισμός (όταν χρειάζεται) μεταξύ των Ελλήνων που ζούσαν στο ελλαδικό κράτος, και των Ελλήνων της Κύπρου, απο τη στιγμή που η Μεγαλόνησος δεν κατάφερε να Ενωθεί με τον εθνικό κορμό. Η χρήση του όρου «Ελλαδίτης» είναι απόλυτα ευκταία (με εξαίρεση τους αδαείς και μερικούς αριστεροκομμουνιστές της Κύπρου), από τη στιγμή που η Κύπρος δεν κατάφερε να Ενωθεί με τον εθνικό κορμό. Χρησιμοποιώντας αυτόν τον όρο, αποφεύγεται το εθνοπροδοτικό, οικτρό, επαίσχυντο, αισχρό, εμετικό, προσβλητικό, ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟ, «οι Έλληνες και οι Κύπριοι». Από τον καιρό που η Κύπρος έγινε ανεξάρτητο κράτος με το ζόρι το ’60, αλλά και από τον καιρό που άρχισαν οι ενσυνείδητοι αφελληνιστές να χρησιμοποιούν τον εθνοπροδοτικό όρο «Ελληνοκύπριοι» (δεκαετία του ’70, Βλέπε http://spartiatisarthra.blogspot.com/2003/01/13_20.html), τα πανίσχυρα Μ.Μ.Ε. (επηρεάζουν αφάνταστα τον κόσμο, οι Αμερικανοί τα αποκαλούν «ο τρίτος γονιός») όταν γίνεται κάτι που αφορά έναν Έλληνα Κύπριο λένε «ο Κύπριος…», ενώ όταν γίνεται κάτι που αφορά έναν Έλληνα Ελλαδίτη λένε «ο Έλληνας…». Όταν ο κόσμος ακούει ξανά και ξανά και ξανά και ξανά «ο Κύπριος και ο Έλληνας» τότε στο υποσυνείδητο και αργότερα στο συνειδητό του οι Κύπριοι είναι… Εθνοτικά Κύπριοι και μόνον οι Ελλαδίτες είναι Εθνοτικά Έλληνες. Θυμίζει λίγο την ιστορία: Το κάθε χωριό έχει τον τρελλό του… και αν δεν έχει τον κάμνει. Άμα λένε (όλοι) σε κάποιον συνέχεια ότι είναι τρελλός, ε στο τέλος θα το πιστέψει. Επίσης θυμίζει και μια ατάκα του υπουργού προπαγάνδας του Χίτλερ, Πάουλ Γιόζεφ Γκέμπελς που έλεγε «πες στον κόσμο ένα ψέμα δυνατά, πολλές φορές, και θα το πιστέψει». Στη Μεγαλόνησο έχει καθιερωθεί σε μεγάλο βαθμό το «Ελλαδίτες», όμως στην κυρίως Ελλάδα καθόλου. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι Ελλαδίτες να βλέπουν τους Έλληνες της Κύπρου σαν ημι-ξένους, ή ακόμα (οι αμόρφωτοι) και σαν αλλοεθνείς!!!!!
Καταλαβαίνετε λοιπόν πόσο σημαντικό είναι να χρησιμοποιούμε τον όρο «Ελλαδίτες» από τη στιγμή που η Κύπρος δεν ενώθηκε μετά του υπολοίπου Ελληνισμού. Οι κάτοικοι των άλλων Αλυτρώτων Πατρίδων, εγκαταστάθηκαν υποχρεωτικά στην κυρίως Ελλάδα. Όχι όμως και οι Κύπριοι, αφού οι τούρκοι δεν κατέκτησαν ολόκληρη τη Μεγαλόνησο. Έτσι, από τη στιγμή που οι Πόντιοι, οι Σμυρναίοι, οι Πολίτες, οι Βορειοηπειρώτες κλπ, εγκαταστάθηκαν στην κυρίως Ελλάδα, δεν ακούγεται ποτέ το «οι Έλληνες και οι Πόντιοι, οι Έλληνες και οι Κωνσταντινουπολίτες» κ.ο.κ.
Πριν να εμφανιστεί αυτός ο όρος, ο κόσμος (και τα ΜΜΕ) έλεγε: «οι Έλληνες της Κύπρου και οι Έλληνες της Ελλάδος» (ή της κυρίως Ελλάδος πιο σωστά) -το πιο συνηθισμένο-. Επίσης: «Οι Κύπριοι και οι εξ Ελλάδος Έλληνες, οι εκ Κύπρου και οι εξ Ελλάδος Έλληνες, οι Κύπριοι και οι υπόλοιποι Έλληνες». Οι Ελλαδίτες (με εξαίρεση αυτούς που ζουν στην Κύπρο) άρχισαν να ακούν και να διαβάζουν αυτόν τον όρο από τον καιρό που το διαδίκτυο (και ειδικά το facebook) έγινε τρόπος ζωής. Το «ελλαδικός χώρος» το γνώριζαν (όχι όλοι) από τα τέλη της δεκαετίας του ’70, αλλά ποτέ δεν σκέφτηκαν πώς λέγονται οι κάτοικοι του ελλαδικού χώρου!!!!!
Οι όροι Βορειοελλαδίτης, Παλαιοελλαδίτης*1 και Στερεοελλαδίτης προϋπήρχαν. Οι Έλληνες της κυρίως Ελλάδας σε μερικά γραπτά της βυζαντινής εποχής αποκαλούνται «Ελλαδικοί». Στα λεξικά της καθαρεύουσας δεν υπάρχει ο όρος Ελλαδίτης, αλλά υπάρχει το ελλαδικός/ελλαδικοί. «Ελλαδικός: Ο κατά τους βυζαντινούς αιώνας κάτοικος της κυρίως Ελλάδος». Πολύ παλιός είναι επίσης και ο όρος «εξωελλαδικός».
Ξενίζει λοιπόν τους Ελλαδίτες ο όρος «Ελλαδίτης», απλά επειδή μεγάλωσαν με το «Έλληνας», και ποτέ τους δεν έκατσαν να μελετήσουν, να ψάξουν, από πού προέρχεται αυτός ο όρος. Απλά, πεισματικά, δεν τον δέχονται (από παχυλή αμάθεια). Ποτέ δεν αναρωτήθηκαν γιατί λέμε, Βορειοελλαδίτης, Στερεοελλαδίτης και Παλαιοελλαδίτης, και όχι, «Βορειοέλληνας», «Στερεοέλληνας» και «Παλαιοέλληνας»!!! Μερικοί εντελώς ελαφρόμυαλοι, νομίζουν πως άμα οι Κύπριοι τους αποκαλούν «Ελλαδίτες», σημαίνει πως δεν είναι Έλληνες!!!!!
Σε ένα βιβλίο Ελληνικής ιστορίας (αρχαία και νεότερα χρόνια) θα συναντήσεις 100 φορές τη φράση «στον ελλαδικό χώρο». Ε, ποιοι είναι οι κάτοικοι του ελλαδικού χώρου;; Εάν σε κάποιον δεν είναι οικείος αυτός ο όρος, εάν δεν γνωρίζει ποιος είναι ο ελλαδικός χώρος, σημαίνει ότι είναι παντελώς ανιστόρητος.
Οι Ελλαδίτες από τον καιρό που γεννήθηκαν ακούν μόνο το ΕΘΝΩΝΥΜΟ «Έλληνες» και δεν δέχονται (ενστικτωδώς-πεισματικά) μετά από 20-30-40 χρόνια (ανάλογα με την ηλικία τους) το ΠΑΤΡΙΔΩΝΥΜΙΚΟ «ΕΛΛΑΔΙΤΗΣ». Για έναν γνώστη της Ελληνικής ιστορίας όμως, ο όρος «Ελλαδίτης» (Ελλαδικός-Πανελλαδικός) είναι πολύ οικείος.
Από ιστορικής-αρχαιολογικής άποψης, Ελλαδίτες θα έπρεπε να αποκαλούμε τους κατοίκους της Ηπειρωτικής Ελλάδας, εξαιρώντας τους νησιώτες του Αιγαίου, τους Εφτανήσιους, τους Κρητικούς, τους Κυπρίους, και τους Μικρασιάτες (γενικά Ανατολίτες). Στον προφορικό λόγο όμως (και στα σημερινά λεξικά) καθιερώθηκε, Ελλαδίτης να είναι ο Έλληνας (εθνοτικά, ΟΧΙ ο υπήκοος) κάτοικος του ελλαδικού κράτους.
Σκεφτήκατε ποτέ ότι το τοπωνύμιο «Ελλαδα» έχει και ένα «δέλτα» μέσα, ενώ το εθνωνύμιο «Έλληνες» δεν έχει;; Βέβαια το ότι ιστορικά επικράτησε το «Έλληνες» σχετίζεται με τις αρχαίες αναφορές, πρώτα του Ομήρου (για αυτόν η Ελλάδα ήταν περιοχή στην Αρχαία Φθία, και το ουσιαστικό «Έλληνες» ήταν πατριδωνυμικό και όχι εθνωνύμιο) και αργότερα του Ησίοδου.
Σε τούτο τον σύνδεσμο μπορείτε να διαβάσετε την απόλυτη σύγχυση ενός Ελλαδίτη που εγκαταστάθηκε στην Ελληνική Μεγαλόνησο της Αφροδίτης, και έρχεται αντιμέτωπος για πρώτη φορά με τον όρο «Ελλαδίτης» http://lexilogia.gr/forum/showthread.php?7050-%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CE%B4%CE%AF%CF%84%CE%B5%CF%82
Λεξικό Μπαμπινιώτη, 1998 (και στο λεξικό του 2012 τα ίδια γράφει):
Έλληνας = 1. Το πρόσωπο που ανήκει στο ελληνικό έθνος (ανεξάρτητα αν είναι Έλληνας πολίτης (υπηκοότητα) ή όχι. 2. Ο πολίτης του ελληνικού κράτους, (είναι Έλληνας στα χαρτιά, αλλά δεν ανήκει στο ελληνικό έθνος). Ελλαδίτης = Ο Έλληνας κάτοικος της Ελλάδας (της κυρίως Ελλάδας) κατ΄αντιδιαστολή προς τους εκτός Ελλάδος Έλληνες (κυρ. τους Κυπρίους). ελλαδίτικος,-η,-ο.
Ελληνικός, -ή, -ό [αρχαίο] = Αυτός που προέρχεται από τους Έλληνες (κυρ. της αρχαίας ή της νεότερης εποχής ή την κυρίως Ελλάδα). Ελληνικό αλφάβητο/γλώσσα/καταγωγή ║ αρχαίος ελληνικός πολιτισμός κλπ.
Ελλαδικός, -ή, -ό [αρχαίο] = Αυτός που σχετίζεται με την Ελλάδα (κατ’αντιδιαστολή προς το επίθετο ελληνικός, που αναφέρεται σε ολόκληρο το ελληνικό έθνος): Ελλαδικά σύνορα κλπ.
Το ίδιο και με το Πανελλήνιος και Πανελλαδικός. Άλλο οι Πανελλαδικοί αγώνες στίβου και άλλο οι Πανελλήνιοι. Στους Πανελλήνιους συμμετέχουν και οι Κύπριοι.
*1= Παλαιοελλαδίτης: Ο καταγόμενος από την Παλαιά Ελλάδα, δηλαδή από την Πελοποννήσο και τη Στερεά Ελλάδα, που εντάχθηκαν στο πρώτο Ελληνικό Κράτος. Η λέξη μαρτυρείται από το 1894.
Οι όροι Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι (τουρκο«κύπριοι»), είναι εξίσουν σύγχρονοι. Η συχνή όμως κατάχρηση τους έχει προκαλέσει σύγχυση ως προς την καταγωγή των Ελλήνων και των τούρκων της Κύπρου. (βλέπε άρθρο http://spartiatisarthra.blogspot.com/2003/01/13_20.html).
Στο σύνταγμα της κυπριακής δημοκρατίας, οι όροι «Ελληνοκύπριοι» και «Τουρκοκύπριοι» δεν αναφέρονται ούτε και μια φορά!!!
Το σημαντικό όμως είναι, να καταλάβουν όλοι οι Έλληνες και κυρίως οι Ελλαδίτες πότε πρέπει να χρησιμοποιούν τον όρο ΕΛΛΑΔΙΤΗΣ.
Παράδειγμα: Μερικοί Ελλαδίτες με ρωτούν συχνά «πόσοι Έλληνες ήρθαν στην Κύπρο από τον καιρό που το νησί μπήκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση;» Τους διορθώνω, τους λέω «όχι Έλληνες, Ελλαδίτες». Μπερδεύονται, δεν καταλαβαίνουν και μου απαντούν «τι εννοείς, εμείς δεν είμαστε Έλληνες;». Άντε τώρα να εξηγήσω για χιλιοστή φορά… Από τη στιγμή που αναφέρεσαι μόνον στους κατοίκους της κυρίως Ελλάδας (του κράτους της Ελλάδος) και όχι σε όλους τους Έλληνες, τότε πρέπει να πεις «οι Ελλαδίτες». Αν αναφέρεσαι σε όλους τους Έλληνες του κόσμου τότε φυσικά και θα πεις «οι Έλληνες». Μην μπερδεύεστε, δεν είναι πυρηνική φυσική το θέμα.
Άμα πεις «οι Έλληνες» και αναφέρεσαι μόνον στους Έλληνες κατοίκους της κυρίως Ελλάδος (Ελλαδίτες), σημαίνει πως οι Κύπριοι δεν είναι Έλληνες. Αυτό είναι προ-κλη-τι-κό τα μέγιστα!!!
Και για όσους ρωτούν αν οι πολιτογραφημένοι αλλοεθνείς (άσχετο με το αν γεννήθηκαν στην κυρίως Ελλάδα, μιλούν ελληνικά και βαπτίστηκαν ελληνορθόδοξοι) μπορούν να αποκληθούν «Ελλαδίτες»… ΟΧΙ ΦΥΣΙΚΑ!!! Ελλαδίτες είναι μόνον οι Έλληνες που ζουν στο κράτος της Ελλάδος!!!
Ελλαδίτης είναι ο Έλληνας που ζει στον ελλαδικό χώρο. Μα είναι τόσο απλό!
Όταν γίνονται τέτοιες συζητήσεις, για αυτούς τους όρους, συχνά ακούγεται το «μα η Κύπρος είναι άλλο κράτος». Καμία σημασία δεν έχει φυσικά αυτό, αλλά πρέπον είναι να θυμίσουμε πως, η Μεγαλόνησος έγινε ανεξάρτητο κράτος με το ζόρι απο τους Εγγλεζοαμερικάνους (ενώ ολόκληρος ο κυπριακός ελληνισμός ήθελε Ένωση), για να ικανοποιήσουν τα μακροπρόθεσμα σχέδια της τουρκίας. Η Μακεδονία και η Κρήτη ενώθηκαν με το Ελληνικό Βασίλειο το 1913. Δηλαδή το 1912 δεν ήταν ελληνικά εδάφη;;
Την τραγική, προκλητική και εξοργιστική φράση «οι Έλληνες και οι Κύπριοι» τη λένε σχεδόν όλοι οι Ελλαδίτες (9/10) και αρκετοί αριστεροκομμουνιστές Κύπριοι που δεν έχουν ίχνος εθνικής συνείδησης. Είναι σαν να μας μπήγετε μαχαιριά βαθιά μες τη καρδιά όταν το λέτε αυτό. Πώς θα σας φαινόταν να σας λέγαμε (και με πολλά επιχειρήματα μάλιστα) ότι εσείς δεν είστε απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων, ή ότι η Μακεδονία, η Θράκη, η Ήπειρος κ.ά δεν είναι ελληνικά εδάφη;; Όταν λένε αυτήν τη φράση οι Ελλαδίτες (εννοείται πως διαολιζόμαστε εις το έπακρον) τους λέμε ότι και εμείς είμαστε Έλληνες, και σου λένε «το ξέρω βρε αλλά...» (μετά συγχύζονται και λένε διάφορες μαλακίες), αλλά, ΔΕΝ μπορούν να το συνειδητοποιήσουν*2. Ενώ οι Ελλαδίτες γνωρίζουν -πλην των αμόρφωτων- εγκυκλοπαιδικά ότι οι Κύπριοι είναι Έλληνες (όπως γνωρίζουν ότι το Παρίσι είναι η πρωτεύουσα της Γαλλίας), ΔΕΝ μπορούν να το συνειδητοποιήσουν. Το ίδιο συνέβαινε και με τους Μικρασιάτες πρόσφυγες. Σε ένα παλιό ντοκιμαντέρ μια γριούλα Σμυρνιά δήλωσε «στην τουρκία μας έβλεπαν σαν Έλληνες και στην Ελλάδα σαν τούρκους». Οι Παλαιοελλαδίτες αποκαλούσαν τους πρόσφυγες ΤΟΥΡΚΟΣΠΟΡΟΥΣ επειδή μιλούσαν και τουρκικά, ενώ μερικοί δεν μιλούσαν καθόλου ελληνικά. Επίσης έφεραν κάποια τουρκικά στοιχεία: ήθη, έθιμα, παραδόσεις, χορούς, κουζίνα κλπ. Δηλαδή συμπεραίνουμε πως για τους Ελλαδίτες, όποιος δεν είναι πιστό αντίγραφο τους, δεν είναι Έλληνας!
«Έλληνες και Κύπριοι»... Είναι σαν να λέμε Έλληνες και Πόντιοι, Έλληνες και Κωνσταντινουπολίτες, Έλληνες και Βορειοηπειρώτες, Έλληνες και Κωνσταντινουπολίτες, Έλληνες και Μικρασιάτες (αναφέρομαι σε περιοχές που δεν ανήκουν στο κράτος της Ελλάδος). Ή μάλλον σαν να λέμε σκύλος και Ντόπερμαν. Δηλαδή το Ντόπερμαν δεν είναι σκύλος;; Στην κυρίως Ελλάδα δεν τους μαθαίνουν τον όρο «Ελλαδίτης», παρόλο που σε ένα βιβλίο ιστορίας γράφει 100 φορές «στον ελλαδικό χώρο…». Ε, ποιοι είναι οι κάτοικοι του ελλαδικού χώρου;; Εάν σε κάποιον δεν είναι οικείος αυτός ο όρος, εάν δεν γνωρίζει ποιος είναι ο ελλαδικός χώρος, σημαίνει ότι είναι παντελώς ανιστόρητος.
Όταν αναφερόμαστε ΜΟΝΟ στους Έλληνες της κυρίως Ελλάδος και όχι σε όλους τους Έλληνες του κόσμου, τότε ΔΕΝ θα πούμε«Έλληνες», θα πούμε Ελλαδίτες.
Όταν ένας Κύπριος αποκαλέσει έναν Ελλαδίτη «Έλληνα», σημαίνει πως για αυτόν οι Κύπριοι δεν είναι Έλληνες.
Παρατηρούμε δηλαδή, πως σε 12 χρόνια οι κάτοικοι του Βασιλείου, άρχισαν πλέον να αυτοαποκαλούνται Έλληνες και όχι Γραικοί ή Ρωμιοί (ο Κολοκοτρώνης όταν έλεγε «Έλληνες μου», είχε την έννοια του, παλικάρια μου), ενώ π.χ. στη Θεσσαλονίκη συνέχισαν να αυτοαποκαλούνται Ρωμιοί, Γραικοί, Θεσσαλονικείς και σπάνια Έλληνες.
*2= Αυτό το «*2» μπορεί να θεωρηθεί και ξεχωριστό, μεγάλο, παρεμφερές ΑΡΘΡΟ. «Μεγάλο» όχι σε περιεχόμενο, αλλά σε σημασία. Προσπαθούν μερικοί Ελλαδίτες (και αριστεροκομμουνιστές Κύπριοι μερικές φορές) να δικαιολογήσουν την εκνευριστικότατη ατάκα τους «οι Έλληνες και οι Κύπριοι», λέγονται ότι εννοούν πως, αυτοί είναι από την Ελλάδα και οι άλλοι από την Κύπρο. Δεν σημαίνει, λένε, πως οι Κύπριοι δεν είναι Έλληνες (πάλι καλά). ΔΕΝ το εννοούν όμως έτσι (αυτές οι φράσεις λέγονται ασυνείδητα). Αν κάποιος είναι Αλβανός από την Ελλάδα (γέννημα θρέμμα), ΔΕΝ θα τον πουν Έλληνα. Θα πουν «οι Αλβανοί και οι Κύπριοι», άσχετα με το αν οι Αλβανοί γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στην Ελλάδα (μιλούμε πάντα για την κυρίως Ελλάδα, το ελλαδικό κράτος). Άρα, όταν λένε «οι Έλληνες», το ουσιαστικό αυτό έχει καθαρά την έννοια του εθνώνυμου. Και γενικά, όλοι οι Έλληνες όταν λέμε «αυτός είναι Έλληνας», εννοούμε (και καλά κάνουμε) ότι είναι εθνοτικά Έλληνας, και όχι ότι είναι από την Ελλάδα (το ελλαδικό κράτος). Οι Ιωάννης Κωλέττης και Παύλος Μελάς ήταν Ηπειρώτες από τα Ιωάννινα. Ο Ιωάννης Καποδίστριας ήταν Επτανήσιος από την Κέρκυρα. Και οι τρεις πέθαναν πριν να ενωθούν οι ιδιαίτερες τους πατρίδες με την Ελλάδα (το Ελληνικό Βασίλειο). Όταν αναφέρονταν όμως (όταν ζούσαν) σε αυτούς, πάντα έλεγαν ότι ήταν Έλληνες. Και σήμερα όταν διαβάζουμε το βιογραφικό τους από οποιαδήποτε σοβαρή πηγή λέει «Έλληνας πολιτικός…» ο Κωλέττης, «Έλληνας αξιωματικός πυροβολικού…» για τον Μελά και «Έλληνας διπλωμάτης και πολιτικός…» για τον Καποδίστρια. Όταν όμως οι Ελλαδίτες (σήμερα, ας πούμε από το ’74 και μετά) γράψουν-μιλήσουν π.χ. για τον Γρήγορη Αυξεντίου λένε «Κύπριος αγωνιστής της ΕΟΚΑ». Τι έγινε ρε «κουμπάροι»; Ο Αυξεντίου στα όμματα σας δεν ήτο Έλλην;;;;; Όταν ζούσε η ιδιαίτερη του πατρίδα ήταν αγγλοκρατούμενη. Οι τρεις προαναφερθέντες όσο ζούσαν οι ιδιαίτερες τους πατρίδες ήταν αγγλοκρατούμενη*1β (τα Επτάνησα) και τουρκοκρατούμενη (η Ήπειρος). Οι τρεις «μεταλλάχτηκαν» μετά θάνατον σε Έλληνες, και ο Αυξεντίου παρέμεινε Κύπριος;;;;;
Παράδειγμα: Η Ήπειρος, η Μακεδονία, και η Κρήτη για 81 ολόκληρα χρόνια δεν ανήκαν στο Ελληνικό Βασίλειο. Τα Δωδεκάνησα για 115 χρόνια. Οι κάτοικοι αυτών των περιοχών, δεν είχαν την ελληνική ιθαγένεια. Όμως, ο κόσμος, οι πολιτικοί και τα ΜΜΕ, ΔΕΝ έλεγαν «οι Έλληνες και οι Μακεδόνες» ή «οι Έλληνες και οι Κρητικοί». Υπήρχαν βέβαια και οι αμόρφωτοι, που επηρεαζόμενοι από την de facto και de jure κατάσταση της εποχής (και όχι την ιστορία τούτων των εδαφών), τα έλεγαν αυτά. Η Κρητική Πολιτεία ήταν ανεξάρτητο κράτος (1898-1913) με δική της σημαία και δυο εθνικούς ύμνους. Υπήρχε περίπτωση τότε να πει κάποιος «οι Έλληνες και οι Κρητικοί», ή ότι η Κρήτη δεν είναι Ελλάδα;; Οι Ελλαδίτες σήμερα νομίζουν, ή νιώθουν (ασυνείδητα), ότι το κράτος στο οποίο ανήκουν, υπήρχε ανέκαθεν. Επίσης όταν μιλούν για την «Αρχαία Ελλάδα» τη σχετίζουν με τα σύνορα του σημερινού ελλαδικού κράτους (βλέπε http://spartiatisarthra.blogspot.com/2011/05/26.html).
Επίσης, όταν λένε, «αυτοί είναι από την Ελλάδα», ε μα, αφού και η Κύπρος είναι Ελλάδα όπως ήταν και η Ήπειρος και η Μακεδονία και η Κρήτη και τα Δωδεκάνησα, ΕΛΛΑΔΑ, πριν να ενωθούν με το Ελληνικό Βασίλειο. (βλέπε http://spartiatisarthra.blogspot.com/2011/12/7.html). Δεν ξεχάσαμε τη Δ. Θράκη, απλά η ευρύτερη περιοχή της Θράκης είναι περίπλοκη υπόθεση.
Τώρα, αν συνεχίσουν οι Ελλαδίτες να λένε το «οι Έλληνες και οι Κύπριοι», θα δημιουργήσουν πάρα πολύ μεγάλη σύγχυση (ειδικά στα παιδιά) ως προς την εθνοτική καταγωγή των Κυπρίων. Όταν το λες αυτό, δίνεται η εντύπωση ότι οι Κύπριοι δεν είναι Έλληνες. Έλληνες από την κυρίως Ελλάδα εγκαθίσταντο (ασταμάτητα) από τα προϊστορικά χρόνια στη Μεγαλόνησο. Από το 2004 όμως, που η Κύπρος εντάχθηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, εγκαταστάθηκαν σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα χιλιάδες Ελλαδίτες, και η ατάκα τους άρχισε να ακούγεται συνέχεια, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται παρεξηγήσεις και εντάσεις.
«Το Ελληνικό Βασίλειο δεν είναι όλη η Ελλάδα, αλλά μόνον ένα μέρος της, το μικρότερο και το φτωχότερο. Έλληνας δεν είναι μόνον εκείνος που ζει μέσα σ’αυτό το Βασίλειο, αλλά και εκείνος που ζει στα Ιωάννινα, στη Θεσσαλία, στις Σέρρες, στην Ανδριανούπολη, στην Κωνσταντινούπολη, στην Τραπεζούντα, στην Κρήτη, στη Σμύρνη, και σε όποια γη συνδέεσαι με την Ελληνική ιστορία και την Ελληνική φυλή» --Ιωάννης Κωλέττης στη Συντακτική Συνέλευση του 1844--. Γιατί όμως ο Κωλέττης αναγκάστηκε να κάνει τούτην τη δήλωση;; Να μας πει δηλαδή το αυτονόητο, ότι Έλληνες ήταν και οι Κρητικοί και οι Θεσσαλοί κτλ;; Δώδεκα μόλις χρόνια από της ιδρύσεως του Ελληνικού Βασιλείου, οι Παλαιοελλαδίτες άρχισαν να βλέπουν τους εαυτούς τους, σαν τους μόνους Έλληνες (ασυνείδητα περισσότερο και όχι σαν εγκυκλοπαιδική γνώση), επειδή αυτή ήταν η τότε de facto και de jure κατάσταση.
Όσοι Ελλαδίτες ΔΕΝ είναι διαβασμένοι (στο σχετικό θέμα, δεν έχει σημασία αν έχουν και 15 πτυχία) και μιλούν με βάση τα όσα τους έχει «εμφυτεύσει» η ελλαδική παιδεία, τα ελλαδικά ΜΜΕ και γενικά η ελλαδική κοινωνία, θα πουν «οι Έλληνες και οι Κύπριοι».
*1β= Μπερδεμένη ήτο η κατάστασις των Επτανήσων όσο ζούσε ο Καποδίστριας (1776-1831). Η Κέρκυρα του Καποδίστρια ήταν Βενετοκρατούμενη μέχρι το 1797, την κατέλαβαν οι Γάλλοι για δυο χρόνια, ρωσσο/οθωμανική συγκυριαρχία το 1799. Έπειτα δημιουργήθηκε η Επτάνησος Πολιτεία (1800-1815) που ήταν όμως υπό τουρκική κυριαρχία μέχρι το 1807, όπου και επέστρεψαν οι Γάλλοι του Ναπολέοντα ως και το 1814. Ακολούθησε το Ἡνωμένον Κράτος τῶν Ἰονίων Νήσων (1815-1864) που ήταν καθαρά ένα αγγλικό προτεκτοράτο. Το 1864 ενώθηκαν τα Επτάνησα με το Ελληνικό Βασίλειο.
Υ.Γ. Για τους Έλληνες Κύπριους ισχύει το εξής: Το να γράφεις (ή να λες) «Έλληνες και Κύπριοι» μπορεί να σημαίνει τρία πράγματα: Είτε το γράφεις επειδή δεν σου αρέσει να σε αποκαλούν Έλληνα, ή επειδή δεν έχεις εθνοτική συνείδηση, ή επειδή θέλεις να προκαλέσεις. Όπως και να έχει το πράγμα, δεν πρέπει να περνά απαρατήρητο. Είτε το κάνουν επίτηδες για να προκαλέσουν, είτε από έλλειψη εθνοτικής συνείδησης, εμείς πρέπει να αντιδρούμε. Αν δεν υπάρχει συνείδηση της καταγωγής μας, σημαίνει πως είμεθα ένα βήμα πρίν τον αφελληνισμό (που κάποιοι οραματίζονται).
http://spartiatisarthra.blogspot.com/2003/01/13_20.html
Ελλαδική περίοδος/πολιτισμός, είναι αρχαιολογικός σύγχρονος όρος και χρησιμοποιείται για να περιγράψει τον πολιτισμό της Ηπειρωτικής αρχαίας Ελλάδας την Εποχή του Χαλκού 2800π.Χ.-1100π.Χ.. Σκοπός ήταν να συμπληρώσει δύο παράλληλους όρους, τον Κυκλαδικό και τον Μινωικό.
Ελλαδικός χώρος = μπορεί να έχει δυο έννοιες. Στενή: Aρχικά με τον όρο αυτό αποκαλείτο μόνο η Ηπειρωτική Ελλάδα. Ευρεία: Με την πάροδο του χρόνου αυτός ο όρος άρχισε να αναφέρεται σε όλο το ελλαδικό κράτος. Τουτέστι, στην (Τρίτη) Ελληνική Δημοκρατία.
Επαναλαμβάνουμε, ο όρος «Ελλαδίτης» (Ελλαδικός-Πανελλαδικός) είναι αρχαιολογικός και άρχισαν να τον χρησιμοποιούν Ελλαδίτες Έλληνες και ξένοι αρχαιολόγοι τη δεκαετία του ’70. ΔΕΝ τον επινόησαν στα καλά καθούμενα οι Έλληνες Κύπριοι!!!
Με την εξάπλωση του Χριστιανισμού, ο όρος «Έλλην» σήμαινε τον ειδωλολάτρη ή τον μη χριστιανό. Οι Έλληνας άρχισαν να αυτοαποκαλούνται Ρωμαίοι (Πολίτες) και αργότερα Ρωμιοί. Ο όρος όμως «Έλλην/ας» δεν χάθηκε ποτέ. Απλά δεν χρησιμοποιείτο συχνά στα Βυζαντινά χρόνια. Υπάρχουν αρκετά γραπτά που αποκαλούν «Ελλαδίτες» μόνον τους κατοίκους της Ηπειρωτικής Ελλάδας. Τότε οι Ελλαδίτες αποτελούσαν μόνο το 1/3 του συνολικού Ελληνικού πληθυσμού.
Την προέλευση του όρου «Καλαμαρά(δ)ες» οι περισσότεροι την έμαθαν, αφού είναι πολύ παλαιότερος. Ο όρος αυτός όμως χρησιμοποιείται μόνο στον προφορικό λόγο, ενώ το «Ελλαδίτες» (και) στον γραπτό, αφού το Καλαμαράς ενίοτε έχει ειρωνική έννοια. Πρέπει επιτέλους ο κόσμος να μάθει την ιστορία του όρου, για να πάψουν να υπάρχουν παρεξηγήσεις...
Ο όρος «Ελλαδίτης» άρχισε να χρησιμοποιείται στην Κύπρο στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’70 και αναφέρεται στους Έλληνες που ζουν στο ελλαδικό κράτος, ενώ στην κυρίως Ελλάδα ακόμα και σήμερα σπάνια χρησιμοποιείται. Οι πλείστοι Έλλαδίτες που ζουν στην κυρίως Ελλάδα (οι περισσότεροι που ζουν στην Κύπρο έμαθαν τον όρο), όταν τους αποκαλέσεις Ελλαδίτες, μένουν και σε βλέπουν με ένα ύφος που λέει «Πώς με είπε τώρα αυτός; Καλό είναι αυτό που με αποκάλεσε;». Το πολύ δύο στους εκατό Ελλαδίτες που ζουν στην κυρίως Ελλάδα γνωρίζουν τον όρο. Αποκλειστική ευθύνη φέρει φυσικά η εκάστοτε ελλαδική κυβέρνηση. Αυτό βέβαια δεν είναι αστείο, γιατί προκαλείται και διαιωνίζεται, από τους γραικύλους πολιτικάντηδες, που θέλουν να ακούγεται όλο και πιο συχνά το «Έλληνες και Κύπριοι» αντί του σωστού «Ελλαδίτες και Κύπριοι», αφού σκοπός τους είναι να μείνει μακριά ο κυπριακός ελληνισμός από τον ελλαδικό ελληνισμό, και να «απογαλακτωθεί» η Κύπρος από τη Μητέρα Πατρίδα. Η χρήση του όρου Ελλαδίτης, θεωρήθηκε πολύτιμη για να γίνεται ο διαχωρισμός (όταν χρειάζεται) μεταξύ των Ελλήνων που ζούσαν στο ελλαδικό κράτος, και των Ελλήνων της Κύπρου, απο τη στιγμή που η Μεγαλόνησος δεν κατάφερε να Ενωθεί με τον εθνικό κορμό. Η χρήση του όρου «Ελλαδίτης» είναι απόλυτα ευκταία (με εξαίρεση τους αδαείς και μερικούς αριστεροκομμουνιστές της Κύπρου), από τη στιγμή που η Κύπρος δεν κατάφερε να Ενωθεί με τον εθνικό κορμό. Χρησιμοποιώντας αυτόν τον όρο, αποφεύγεται το εθνοπροδοτικό, οικτρό, επαίσχυντο, αισχρό, εμετικό, προσβλητικό, ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟ, «οι Έλληνες και οι Κύπριοι». Από τον καιρό που η Κύπρος έγινε ανεξάρτητο κράτος με το ζόρι το ’60, αλλά και από τον καιρό που άρχισαν οι ενσυνείδητοι αφελληνιστές να χρησιμοποιούν τον εθνοπροδοτικό όρο «Ελληνοκύπριοι» (δεκαετία του ’70, Βλέπε http://spartiatisarthra.blogspot.com/2003/01/13_20.html), τα πανίσχυρα Μ.Μ.Ε. (επηρεάζουν αφάνταστα τον κόσμο, οι Αμερικανοί τα αποκαλούν «ο τρίτος γονιός») όταν γίνεται κάτι που αφορά έναν Έλληνα Κύπριο λένε «ο Κύπριος…», ενώ όταν γίνεται κάτι που αφορά έναν Έλληνα Ελλαδίτη λένε «ο Έλληνας…». Όταν ο κόσμος ακούει ξανά και ξανά και ξανά και ξανά «ο Κύπριος και ο Έλληνας» τότε στο υποσυνείδητο και αργότερα στο συνειδητό του οι Κύπριοι είναι… Εθνοτικά Κύπριοι και μόνον οι Ελλαδίτες είναι Εθνοτικά Έλληνες. Θυμίζει λίγο την ιστορία: Το κάθε χωριό έχει τον τρελλό του… και αν δεν έχει τον κάμνει. Άμα λένε (όλοι) σε κάποιον συνέχεια ότι είναι τρελλός, ε στο τέλος θα το πιστέψει. Επίσης θυμίζει και μια ατάκα του υπουργού προπαγάνδας του Χίτλερ, Πάουλ Γιόζεφ Γκέμπελς που έλεγε «πες στον κόσμο ένα ψέμα δυνατά, πολλές φορές, και θα το πιστέψει». Στη Μεγαλόνησο έχει καθιερωθεί σε μεγάλο βαθμό το «Ελλαδίτες», όμως στην κυρίως Ελλάδα καθόλου. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι Ελλαδίτες να βλέπουν τους Έλληνες της Κύπρου σαν ημι-ξένους, ή ακόμα (οι αμόρφωτοι) και σαν αλλοεθνείς!!!!!
Καταλαβαίνετε λοιπόν πόσο σημαντικό είναι να χρησιμοποιούμε τον όρο «Ελλαδίτες» από τη στιγμή που η Κύπρος δεν ενώθηκε μετά του υπολοίπου Ελληνισμού. Οι κάτοικοι των άλλων Αλυτρώτων Πατρίδων, εγκαταστάθηκαν υποχρεωτικά στην κυρίως Ελλάδα. Όχι όμως και οι Κύπριοι, αφού οι τούρκοι δεν κατέκτησαν ολόκληρη τη Μεγαλόνησο. Έτσι, από τη στιγμή που οι Πόντιοι, οι Σμυρναίοι, οι Πολίτες, οι Βορειοηπειρώτες κλπ, εγκαταστάθηκαν στην κυρίως Ελλάδα, δεν ακούγεται ποτέ το «οι Έλληνες και οι Πόντιοι, οι Έλληνες και οι Κωνσταντινουπολίτες» κ.ο.κ.
Πριν να εμφανιστεί αυτός ο όρος, ο κόσμος (και τα ΜΜΕ) έλεγε: «οι Έλληνες της Κύπρου και οι Έλληνες της Ελλάδος» (ή της κυρίως Ελλάδος πιο σωστά) -το πιο συνηθισμένο-. Επίσης: «Οι Κύπριοι και οι εξ Ελλάδος Έλληνες, οι εκ Κύπρου και οι εξ Ελλάδος Έλληνες, οι Κύπριοι και οι υπόλοιποι Έλληνες». Οι Ελλαδίτες (με εξαίρεση αυτούς που ζουν στην Κύπρο) άρχισαν να ακούν και να διαβάζουν αυτόν τον όρο από τον καιρό που το διαδίκτυο (και ειδικά το facebook) έγινε τρόπος ζωής. Το «ελλαδικός χώρος» το γνώριζαν (όχι όλοι) από τα τέλη της δεκαετίας του ’70, αλλά ποτέ δεν σκέφτηκαν πώς λέγονται οι κάτοικοι του ελλαδικού χώρου!!!!!
Οι όροι Βορειοελλαδίτης, Παλαιοελλαδίτης*1 και Στερεοελλαδίτης προϋπήρχαν. Οι Έλληνες της κυρίως Ελλάδας σε μερικά γραπτά της βυζαντινής εποχής αποκαλούνται «Ελλαδικοί». Στα λεξικά της καθαρεύουσας δεν υπάρχει ο όρος Ελλαδίτης, αλλά υπάρχει το ελλαδικός/ελλαδικοί. «Ελλαδικός: Ο κατά τους βυζαντινούς αιώνας κάτοικος της κυρίως Ελλάδος». Πολύ παλιός είναι επίσης και ο όρος «εξωελλαδικός».
Ξενίζει λοιπόν τους Ελλαδίτες ο όρος «Ελλαδίτης», απλά επειδή μεγάλωσαν με το «Έλληνας», και ποτέ τους δεν έκατσαν να μελετήσουν, να ψάξουν, από πού προέρχεται αυτός ο όρος. Απλά, πεισματικά, δεν τον δέχονται (από παχυλή αμάθεια). Ποτέ δεν αναρωτήθηκαν γιατί λέμε, Βορειοελλαδίτης, Στερεοελλαδίτης και Παλαιοελλαδίτης, και όχι, «Βορειοέλληνας», «Στερεοέλληνας» και «Παλαιοέλληνας»!!! Μερικοί εντελώς ελαφρόμυαλοι, νομίζουν πως άμα οι Κύπριοι τους αποκαλούν «Ελλαδίτες», σημαίνει πως δεν είναι Έλληνες!!!!!
Σε ένα βιβλίο Ελληνικής ιστορίας (αρχαία και νεότερα χρόνια) θα συναντήσεις 100 φορές τη φράση «στον ελλαδικό χώρο». Ε, ποιοι είναι οι κάτοικοι του ελλαδικού χώρου;; Εάν σε κάποιον δεν είναι οικείος αυτός ο όρος, εάν δεν γνωρίζει ποιος είναι ο ελλαδικός χώρος, σημαίνει ότι είναι παντελώς ανιστόρητος.
Οι Ελλαδίτες από τον καιρό που γεννήθηκαν ακούν μόνο το ΕΘΝΩΝΥΜΟ «Έλληνες» και δεν δέχονται (ενστικτωδώς-πεισματικά) μετά από 20-30-40 χρόνια (ανάλογα με την ηλικία τους) το ΠΑΤΡΙΔΩΝΥΜΙΚΟ «ΕΛΛΑΔΙΤΗΣ». Για έναν γνώστη της Ελληνικής ιστορίας όμως, ο όρος «Ελλαδίτης» (Ελλαδικός-Πανελλαδικός) είναι πολύ οικείος.
Από ιστορικής-αρχαιολογικής άποψης, Ελλαδίτες θα έπρεπε να αποκαλούμε τους κατοίκους της Ηπειρωτικής Ελλάδας, εξαιρώντας τους νησιώτες του Αιγαίου, τους Εφτανήσιους, τους Κρητικούς, τους Κυπρίους, και τους Μικρασιάτες (γενικά Ανατολίτες). Στον προφορικό λόγο όμως (και στα σημερινά λεξικά) καθιερώθηκε, Ελλαδίτης να είναι ο Έλληνας (εθνοτικά, ΟΧΙ ο υπήκοος) κάτοικος του ελλαδικού κράτους.
Σκεφτήκατε ποτέ ότι το τοπωνύμιο «Ελλαδα» έχει και ένα «δέλτα» μέσα, ενώ το εθνωνύμιο «Έλληνες» δεν έχει;; Βέβαια το ότι ιστορικά επικράτησε το «Έλληνες» σχετίζεται με τις αρχαίες αναφορές, πρώτα του Ομήρου (για αυτόν η Ελλάδα ήταν περιοχή στην Αρχαία Φθία, και το ουσιαστικό «Έλληνες» ήταν πατριδωνυμικό και όχι εθνωνύμιο) και αργότερα του Ησίοδου.
Σε τούτο τον σύνδεσμο μπορείτε να διαβάσετε την απόλυτη σύγχυση ενός Ελλαδίτη που εγκαταστάθηκε στην Ελληνική Μεγαλόνησο της Αφροδίτης, και έρχεται αντιμέτωπος για πρώτη φορά με τον όρο «Ελλαδίτης» http://lexilogia.gr/forum/showthread.php?7050-%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CE%B4%CE%AF%CF%84%CE%B5%CF%82
Λεξικό Μπαμπινιώτη, 1998 (και στο λεξικό του 2012 τα ίδια γράφει):
Έλληνας = 1. Το πρόσωπο που ανήκει στο ελληνικό έθνος (ανεξάρτητα αν είναι Έλληνας πολίτης (υπηκοότητα) ή όχι. 2. Ο πολίτης του ελληνικού κράτους, (είναι Έλληνας στα χαρτιά, αλλά δεν ανήκει στο ελληνικό έθνος). Ελλαδίτης = Ο Έλληνας κάτοικος της Ελλάδας (της κυρίως Ελλάδας) κατ΄αντιδιαστολή προς τους εκτός Ελλάδος Έλληνες (κυρ. τους Κυπρίους). ελλαδίτικος,-η,-ο.
Ελληνικός, -ή, -ό [αρχαίο] = Αυτός που προέρχεται από τους Έλληνες (κυρ. της αρχαίας ή της νεότερης εποχής ή την κυρίως Ελλάδα). Ελληνικό αλφάβητο/γλώσσα/καταγωγή ║ αρχαίος ελληνικός πολιτισμός κλπ.
Ελλαδικός, -ή, -ό [αρχαίο] = Αυτός που σχετίζεται με την Ελλάδα (κατ’αντιδιαστολή προς το επίθετο ελληνικός, που αναφέρεται σε ολόκληρο το ελληνικό έθνος): Ελλαδικά σύνορα κλπ.
Το ίδιο και με το Πανελλήνιος και Πανελλαδικός. Άλλο οι Πανελλαδικοί αγώνες στίβου και άλλο οι Πανελλήνιοι. Στους Πανελλήνιους συμμετέχουν και οι Κύπριοι.
*1= Παλαιοελλαδίτης: Ο καταγόμενος από την Παλαιά Ελλάδα, δηλαδή από την Πελοποννήσο και τη Στερεά Ελλάδα, που εντάχθηκαν στο πρώτο Ελληνικό Κράτος. Η λέξη μαρτυρείται από το 1894.
Οι όροι Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι (τουρκο«κύπριοι»), είναι εξίσουν σύγχρονοι. Η συχνή όμως κατάχρηση τους έχει προκαλέσει σύγχυση ως προς την καταγωγή των Ελλήνων και των τούρκων της Κύπρου. (βλέπε άρθρο http://spartiatisarthra.blogspot.com/2003/01/13_20.html).
Στο σύνταγμα της κυπριακής δημοκρατίας, οι όροι «Ελληνοκύπριοι» και «Τουρκοκύπριοι» δεν αναφέρονται ούτε και μια φορά!!!
Το σημαντικό όμως είναι, να καταλάβουν όλοι οι Έλληνες και κυρίως οι Ελλαδίτες πότε πρέπει να χρησιμοποιούν τον όρο ΕΛΛΑΔΙΤΗΣ.
Παράδειγμα: Μερικοί Ελλαδίτες με ρωτούν συχνά «πόσοι Έλληνες ήρθαν στην Κύπρο από τον καιρό που το νησί μπήκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση;» Τους διορθώνω, τους λέω «όχι Έλληνες, Ελλαδίτες». Μπερδεύονται, δεν καταλαβαίνουν και μου απαντούν «τι εννοείς, εμείς δεν είμαστε Έλληνες;». Άντε τώρα να εξηγήσω για χιλιοστή φορά… Από τη στιγμή που αναφέρεσαι μόνον στους κατοίκους της κυρίως Ελλάδας (του κράτους της Ελλάδος) και όχι σε όλους τους Έλληνες, τότε πρέπει να πεις «οι Ελλαδίτες». Αν αναφέρεσαι σε όλους τους Έλληνες του κόσμου τότε φυσικά και θα πεις «οι Έλληνες». Μην μπερδεύεστε, δεν είναι πυρηνική φυσική το θέμα.
Άμα πεις «οι Έλληνες» και αναφέρεσαι μόνον στους Έλληνες κατοίκους της κυρίως Ελλάδος (Ελλαδίτες), σημαίνει πως οι Κύπριοι δεν είναι Έλληνες. Αυτό είναι προ-κλη-τι-κό τα μέγιστα!!!
Και για όσους ρωτούν αν οι πολιτογραφημένοι αλλοεθνείς (άσχετο με το αν γεννήθηκαν στην κυρίως Ελλάδα, μιλούν ελληνικά και βαπτίστηκαν ελληνορθόδοξοι) μπορούν να αποκληθούν «Ελλαδίτες»… ΟΧΙ ΦΥΣΙΚΑ!!! Ελλαδίτες είναι μόνον οι Έλληνες που ζουν στο κράτος της Ελλάδος!!!
Ελλαδίτης είναι ο Έλληνας που ζει στον ελλαδικό χώρο. Μα είναι τόσο απλό!
Όταν γίνονται τέτοιες συζητήσεις, για αυτούς τους όρους, συχνά ακούγεται το «μα η Κύπρος είναι άλλο κράτος». Καμία σημασία δεν έχει φυσικά αυτό, αλλά πρέπον είναι να θυμίσουμε πως, η Μεγαλόνησος έγινε ανεξάρτητο κράτος με το ζόρι απο τους Εγγλεζοαμερικάνους (ενώ ολόκληρος ο κυπριακός ελληνισμός ήθελε Ένωση), για να ικανοποιήσουν τα μακροπρόθεσμα σχέδια της τουρκίας. Η Μακεδονία και η Κρήτη ενώθηκαν με το Ελληνικό Βασίλειο το 1913. Δηλαδή το 1912 δεν ήταν ελληνικά εδάφη;;
Την τραγική, προκλητική και εξοργιστική φράση «οι Έλληνες και οι Κύπριοι» τη λένε σχεδόν όλοι οι Ελλαδίτες (9/10) και αρκετοί αριστεροκομμουνιστές Κύπριοι που δεν έχουν ίχνος εθνικής συνείδησης. Είναι σαν να μας μπήγετε μαχαιριά βαθιά μες τη καρδιά όταν το λέτε αυτό. Πώς θα σας φαινόταν να σας λέγαμε (και με πολλά επιχειρήματα μάλιστα) ότι εσείς δεν είστε απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων, ή ότι η Μακεδονία, η Θράκη, η Ήπειρος κ.ά δεν είναι ελληνικά εδάφη;; Όταν λένε αυτήν τη φράση οι Ελλαδίτες (εννοείται πως διαολιζόμαστε εις το έπακρον) τους λέμε ότι και εμείς είμαστε Έλληνες, και σου λένε «το ξέρω βρε αλλά...» (μετά συγχύζονται και λένε διάφορες μαλακίες), αλλά, ΔΕΝ μπορούν να το συνειδητοποιήσουν*2. Ενώ οι Ελλαδίτες γνωρίζουν -πλην των αμόρφωτων- εγκυκλοπαιδικά ότι οι Κύπριοι είναι Έλληνες (όπως γνωρίζουν ότι το Παρίσι είναι η πρωτεύουσα της Γαλλίας), ΔΕΝ μπορούν να το συνειδητοποιήσουν. Το ίδιο συνέβαινε και με τους Μικρασιάτες πρόσφυγες. Σε ένα παλιό ντοκιμαντέρ μια γριούλα Σμυρνιά δήλωσε «στην τουρκία μας έβλεπαν σαν Έλληνες και στην Ελλάδα σαν τούρκους». Οι Παλαιοελλαδίτες αποκαλούσαν τους πρόσφυγες ΤΟΥΡΚΟΣΠΟΡΟΥΣ επειδή μιλούσαν και τουρκικά, ενώ μερικοί δεν μιλούσαν καθόλου ελληνικά. Επίσης έφεραν κάποια τουρκικά στοιχεία: ήθη, έθιμα, παραδόσεις, χορούς, κουζίνα κλπ. Δηλαδή συμπεραίνουμε πως για τους Ελλαδίτες, όποιος δεν είναι πιστό αντίγραφο τους, δεν είναι Έλληνας!
«Έλληνες και Κύπριοι»... Είναι σαν να λέμε Έλληνες και Πόντιοι, Έλληνες και Κωνσταντινουπολίτες, Έλληνες και Βορειοηπειρώτες, Έλληνες και Κωνσταντινουπολίτες, Έλληνες και Μικρασιάτες (αναφέρομαι σε περιοχές που δεν ανήκουν στο κράτος της Ελλάδος). Ή μάλλον σαν να λέμε σκύλος και Ντόπερμαν. Δηλαδή το Ντόπερμαν δεν είναι σκύλος;; Στην κυρίως Ελλάδα δεν τους μαθαίνουν τον όρο «Ελλαδίτης», παρόλο που σε ένα βιβλίο ιστορίας γράφει 100 φορές «στον ελλαδικό χώρο…». Ε, ποιοι είναι οι κάτοικοι του ελλαδικού χώρου;; Εάν σε κάποιον δεν είναι οικείος αυτός ο όρος, εάν δεν γνωρίζει ποιος είναι ο ελλαδικός χώρος, σημαίνει ότι είναι παντελώς ανιστόρητος.
Όταν αναφερόμαστε ΜΟΝΟ στους Έλληνες της κυρίως Ελλάδος και όχι σε όλους τους Έλληνες του κόσμου, τότε ΔΕΝ θα πούμε«Έλληνες», θα πούμε Ελλαδίτες.
Όταν ένας Κύπριος αποκαλέσει έναν Ελλαδίτη «Έλληνα», σημαίνει πως για αυτόν οι Κύπριοι δεν είναι Έλληνες.
Στη νεότερη ελληνική ιστορία, βλέπουμε πως οι Έλληνες, που παρεμπιπτόντως σπάνια αυτοαποκαλούνταν έτσι, πριν από το 1821, δεν είχαν έντονη κοινή εθνική συνείδηση. Το πρόβλημα όμως έγινε ορατό το 1832 όταν αναγνωρίστηκε επίσημα το Ελληνικό Βασίλειο, με την προσάρτηση μόνο της Στερεάς Ελλάδας, της Πελοποννήσου και των Κυκλάδων. Οι κυβερνήτες του νεοσύστατου κράτους, αντιμετώπιζαν το πρόβλημα της συγκρότησης τόσο ενός κράτους, όσο και ενός έθνους (ελληνικής ταυτότητας, έθνος εννοείται πως υπήρχε, όμως δεν ήταν έντονη η εθνική συνείδηση). Η δημιουργία αίσθησης νομιμότητας προς το κράτος, που θα υπερκέραζε την παραδοσιακή αφοσίωση στην οικογένεια, το χωριό και τον τόπο καταγωγής, δεν ήταν εύκολο έργο.
Το 1844, στις συζητήσεις της Βουλής σχετικά με το πρώτο σύνταγμα, ο Ιωάννης Κωλέττης υπερασπίσθηκε με σθένος (και νεύρα) τους «ετερόχρονες», τους Έλληνες δηλαδή που προέρχονταν από περιοχές εκτός των αρχικών ορίων του Βασιλείου, έναντι των ηγεμονικών αξιώσεων των «αυτοχθόνων», των γηγενών από τις περιοχές που ζούσαν στο τότε Ελληνικό Βασίλειο. Υπογράμμισε μάλιστα ότι, Έλληνες δεν ήταν μόνο οι κάτοικοι του Βασιλείου, αλλά και εκείνοι που ζούσαν σε οποιαδήποτε γη, συνδεδεμένη με την ελληνική ιστορία και την ελληνική φυλή. Δυο ήταν τα κύρια κέντρα του ελληνισμού, η Αθήνα, η πρωτεύουσα του Βασιλείου, και η Κωνσταντινούπολη, «το όνειρο και η ελπίδα όλων των Ελλήνων». Και ο ίδιος ο Κωλέττης ήταν «ετερόχθων», ηπειρωτικής καταγωγής, δηλαδή η
ιδιαίτερη του πατρίδα δεν ανήκε στο Ελληνικό Βασίλειο, όταν εκείνος
ήταν πρωθυπουργός από το 1844 μέχρι το 1847, και έμεινε γνωστός, ως ο
άνθρωπος που διατύπωσε τον ορισμό της Μεγάλης Ιδέας, που έμεινε
κλασσικός. Παρατηρούμε δηλαδή, πως σε 12 χρόνια οι κάτοικοι του Βασιλείου, άρχισαν πλέον να αυτοαποκαλούνται Έλληνες και όχι Γραικοί ή Ρωμιοί (ο Κολοκοτρώνης όταν έλεγε «Έλληνες μου», είχε την έννοια του, παλικάρια μου), ενώ π.χ. στη Θεσσαλονίκη συνέχισαν να αυτοαποκαλούνται Ρωμιοί, Γραικοί, Θεσσαλονικείς και σπάνια Έλληνες.
*2= Αυτό το «*2» μπορεί να θεωρηθεί και ξεχωριστό, μεγάλο, παρεμφερές ΑΡΘΡΟ. «Μεγάλο» όχι σε περιεχόμενο, αλλά σε σημασία. Προσπαθούν μερικοί Ελλαδίτες (και αριστεροκομμουνιστές Κύπριοι μερικές φορές) να δικαιολογήσουν την εκνευριστικότατη ατάκα τους «οι Έλληνες και οι Κύπριοι», λέγονται ότι εννοούν πως, αυτοί είναι από την Ελλάδα και οι άλλοι από την Κύπρο. Δεν σημαίνει, λένε, πως οι Κύπριοι δεν είναι Έλληνες (πάλι καλά). ΔΕΝ το εννοούν όμως έτσι (αυτές οι φράσεις λέγονται ασυνείδητα). Αν κάποιος είναι Αλβανός από την Ελλάδα (γέννημα θρέμμα), ΔΕΝ θα τον πουν Έλληνα. Θα πουν «οι Αλβανοί και οι Κύπριοι», άσχετα με το αν οι Αλβανοί γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στην Ελλάδα (μιλούμε πάντα για την κυρίως Ελλάδα, το ελλαδικό κράτος). Άρα, όταν λένε «οι Έλληνες», το ουσιαστικό αυτό έχει καθαρά την έννοια του εθνώνυμου. Και γενικά, όλοι οι Έλληνες όταν λέμε «αυτός είναι Έλληνας», εννοούμε (και καλά κάνουμε) ότι είναι εθνοτικά Έλληνας, και όχι ότι είναι από την Ελλάδα (το ελλαδικό κράτος). Οι Ιωάννης Κωλέττης και Παύλος Μελάς ήταν Ηπειρώτες από τα Ιωάννινα. Ο Ιωάννης Καποδίστριας ήταν Επτανήσιος από την Κέρκυρα. Και οι τρεις πέθαναν πριν να ενωθούν οι ιδιαίτερες τους πατρίδες με την Ελλάδα (το Ελληνικό Βασίλειο). Όταν αναφέρονταν όμως (όταν ζούσαν) σε αυτούς, πάντα έλεγαν ότι ήταν Έλληνες. Και σήμερα όταν διαβάζουμε το βιογραφικό τους από οποιαδήποτε σοβαρή πηγή λέει «Έλληνας πολιτικός…» ο Κωλέττης, «Έλληνας αξιωματικός πυροβολικού…» για τον Μελά και «Έλληνας διπλωμάτης και πολιτικός…» για τον Καποδίστρια. Όταν όμως οι Ελλαδίτες (σήμερα, ας πούμε από το ’74 και μετά) γράψουν-μιλήσουν π.χ. για τον Γρήγορη Αυξεντίου λένε «Κύπριος αγωνιστής της ΕΟΚΑ». Τι έγινε ρε «κουμπάροι»; Ο Αυξεντίου στα όμματα σας δεν ήτο Έλλην;;;;; Όταν ζούσε η ιδιαίτερη του πατρίδα ήταν αγγλοκρατούμενη. Οι τρεις προαναφερθέντες όσο ζούσαν οι ιδιαίτερες τους πατρίδες ήταν αγγλοκρατούμενη*1β (τα Επτάνησα) και τουρκοκρατούμενη (η Ήπειρος). Οι τρεις «μεταλλάχτηκαν» μετά θάνατον σε Έλληνες, και ο Αυξεντίου παρέμεινε Κύπριος;;;;;
Παράδειγμα: Η Ήπειρος, η Μακεδονία, και η Κρήτη για 81 ολόκληρα χρόνια δεν ανήκαν στο Ελληνικό Βασίλειο. Τα Δωδεκάνησα για 115 χρόνια. Οι κάτοικοι αυτών των περιοχών, δεν είχαν την ελληνική ιθαγένεια. Όμως, ο κόσμος, οι πολιτικοί και τα ΜΜΕ, ΔΕΝ έλεγαν «οι Έλληνες και οι Μακεδόνες» ή «οι Έλληνες και οι Κρητικοί». Υπήρχαν βέβαια και οι αμόρφωτοι, που επηρεαζόμενοι από την de facto και de jure κατάσταση της εποχής (και όχι την ιστορία τούτων των εδαφών), τα έλεγαν αυτά. Η Κρητική Πολιτεία ήταν ανεξάρτητο κράτος (1898-1913) με δική της σημαία και δυο εθνικούς ύμνους. Υπήρχε περίπτωση τότε να πει κάποιος «οι Έλληνες και οι Κρητικοί», ή ότι η Κρήτη δεν είναι Ελλάδα;; Οι Ελλαδίτες σήμερα νομίζουν, ή νιώθουν (ασυνείδητα), ότι το κράτος στο οποίο ανήκουν, υπήρχε ανέκαθεν. Επίσης όταν μιλούν για την «Αρχαία Ελλάδα» τη σχετίζουν με τα σύνορα του σημερινού ελλαδικού κράτους (βλέπε http://spartiatisarthra.blogspot.com/2011/05/26.html).
Επίσης, όταν λένε, «αυτοί είναι από την Ελλάδα», ε μα, αφού και η Κύπρος είναι Ελλάδα όπως ήταν και η Ήπειρος και η Μακεδονία και η Κρήτη και τα Δωδεκάνησα, ΕΛΛΑΔΑ, πριν να ενωθούν με το Ελληνικό Βασίλειο. (βλέπε http://spartiatisarthra.blogspot.com/2011/12/7.html). Δεν ξεχάσαμε τη Δ. Θράκη, απλά η ευρύτερη περιοχή της Θράκης είναι περίπλοκη υπόθεση.
Τώρα, αν συνεχίσουν οι Ελλαδίτες να λένε το «οι Έλληνες και οι Κύπριοι», θα δημιουργήσουν πάρα πολύ μεγάλη σύγχυση (ειδικά στα παιδιά) ως προς την εθνοτική καταγωγή των Κυπρίων. Όταν το λες αυτό, δίνεται η εντύπωση ότι οι Κύπριοι δεν είναι Έλληνες. Έλληνες από την κυρίως Ελλάδα εγκαθίσταντο (ασταμάτητα) από τα προϊστορικά χρόνια στη Μεγαλόνησο. Από το 2004 όμως, που η Κύπρος εντάχθηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, εγκαταστάθηκαν σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα χιλιάδες Ελλαδίτες, και η ατάκα τους άρχισε να ακούγεται συνέχεια, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται παρεξηγήσεις και εντάσεις.
«Το Ελληνικό Βασίλειο δεν είναι όλη η Ελλάδα, αλλά μόνον ένα μέρος της, το μικρότερο και το φτωχότερο. Έλληνας δεν είναι μόνον εκείνος που ζει μέσα σ’αυτό το Βασίλειο, αλλά και εκείνος που ζει στα Ιωάννινα, στη Θεσσαλία, στις Σέρρες, στην Ανδριανούπολη, στην Κωνσταντινούπολη, στην Τραπεζούντα, στην Κρήτη, στη Σμύρνη, και σε όποια γη συνδέεσαι με την Ελληνική ιστορία και την Ελληνική φυλή» --Ιωάννης Κωλέττης στη Συντακτική Συνέλευση του 1844--. Γιατί όμως ο Κωλέττης αναγκάστηκε να κάνει τούτην τη δήλωση;; Να μας πει δηλαδή το αυτονόητο, ότι Έλληνες ήταν και οι Κρητικοί και οι Θεσσαλοί κτλ;; Δώδεκα μόλις χρόνια από της ιδρύσεως του Ελληνικού Βασιλείου, οι Παλαιοελλαδίτες άρχισαν να βλέπουν τους εαυτούς τους, σαν τους μόνους Έλληνες (ασυνείδητα περισσότερο και όχι σαν εγκυκλοπαιδική γνώση), επειδή αυτή ήταν η τότε de facto και de jure κατάσταση.
Όσοι Ελλαδίτες ΔΕΝ είναι διαβασμένοι (στο σχετικό θέμα, δεν έχει σημασία αν έχουν και 15 πτυχία) και μιλούν με βάση τα όσα τους έχει «εμφυτεύσει» η ελλαδική παιδεία, τα ελλαδικά ΜΜΕ και γενικά η ελλαδική κοινωνία, θα πουν «οι Έλληνες και οι Κύπριοι».
*1β= Μπερδεμένη ήτο η κατάστασις των Επτανήσων όσο ζούσε ο Καποδίστριας (1776-1831). Η Κέρκυρα του Καποδίστρια ήταν Βενετοκρατούμενη μέχρι το 1797, την κατέλαβαν οι Γάλλοι για δυο χρόνια, ρωσσο/οθωμανική συγκυριαρχία το 1799. Έπειτα δημιουργήθηκε η Επτάνησος Πολιτεία (1800-1815) που ήταν όμως υπό τουρκική κυριαρχία μέχρι το 1807, όπου και επέστρεψαν οι Γάλλοι του Ναπολέοντα ως και το 1814. Ακολούθησε το Ἡνωμένον Κράτος τῶν Ἰονίων Νήσων (1815-1864) που ήταν καθαρά ένα αγγλικό προτεκτοράτο. Το 1864 ενώθηκαν τα Επτάνησα με το Ελληνικό Βασίλειο.
Υ.Γ. Για τους Έλληνες Κύπριους ισχύει το εξής: Το να γράφεις (ή να λες) «Έλληνες και Κύπριοι» μπορεί να σημαίνει τρία πράγματα: Είτε το γράφεις επειδή δεν σου αρέσει να σε αποκαλούν Έλληνα, ή επειδή δεν έχεις εθνοτική συνείδηση, ή επειδή θέλεις να προκαλέσεις. Όπως και να έχει το πράγμα, δεν πρέπει να περνά απαρατήρητο. Είτε το κάνουν επίτηδες για να προκαλέσουν, είτε από έλλειψη εθνοτικής συνείδησης, εμείς πρέπει να αντιδρούμε. Αν δεν υπάρχει συνείδηση της καταγωγής μας, σημαίνει πως είμεθα ένα βήμα πρίν τον αφελληνισμό (που κάποιοι οραματίζονται).
Βλέπε παρεμφερή άρθρα:
http://spartiatisarthra.blogspot.com/2003/01/13_20.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δεν επιτρέπονται νέα σχόλια.