Οι κλασσικές ατάκες ανθρώπων αμαθών, ημιμαθών και γραικύλων. Πρώτα απ’όλα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε πως το ελλαδικό μας κράτος, δεν είναι 4-5 πολιτικοί ή 4-5 στρατιωτικοί που καθόρισαν στο παρελθόν την ιστορία του κράτους αυτού, αλλά και του ελληνισμού ολόκληρου.
Η κυρίως Ελλάς είναι 10,469,980 ομοεθνείς Ελλαδίτες (απογραφή 2001)! Η κυρίως Ελλάς δεν ήταν ο Ελευθέριος Βενιζέλος που πριν την μικρασιατική εκστρατεία δήλωσε στους συμμάχους «βοηθήστε μας να πάρουμε τη Σμύρνη (τότε ήταν η μεγαλύτερη ελληνική πόλη) και για τη Β.Ήπειρο βλέπουμε αργότερα». Δεν μπορεί δηλαδή ένας Βορειοηπειρώτης να πει «μας πρόδωσε η Ελλάδα», επειδή πήρε αυτή την απόφαση ένα άτομο. Ελλάς δεν είναι ο Γεώργιος Παπαντρέου που είπε «Η Ελλάς σήμερον αναπνέει με δύο πνεύμονας, τον μεν αγγλικόν, τον δε αμερικανικόν και δι` αυτό δεν ημπορεί λόγω του Κυπριακού να πάθει ασφυξίαν». Δεν μπορεί να φταίει η κυρίως Ελλάδα για το περιβόητο «η Κύπρος κείται μακράν» του Κωνσταντίνου Καραμανλή του θειου. Ο Φρυδάς είχε 23 μέρες για να στείλει στρατό στη Μεγαλόνησο (Αθήνα Μελβούρνη πας σε 24 ώρες). Βέβαια την πρώτη μέρα την έχασε επειδή ενώ βρισκόταν στο Παρίσι, δεν ήθελε να ταξιδέψει ημέρα τρίτη, επειδή είναι γρουσουζιά. Όταν έφθασε στην Αθήνα άρχισε να πίνει σαμπάνιες μαζί με τον Ευάγγελο Αβέρωφ και τον Γεώργιο Μαύρο, επειδή «έπεσε» η χούντα. Η Κρήτη απελευθερώθηκε σχεδόν μόνη της, με ελάχιστη βοήθεια από την κυρίως Ελλάδα. Η ιστορία είναι όπως τα μαθηματικά, πρέπει να μάθεις να σκέφτεσαι.
Σε ένα παράδειγμα θα αναφερθώ μόνο, και βγάλτε μόνοι σας τα συμπεράσματα για το αν μας ήθελε η κυρίως Ελλάδα. Τετάρτη 9 Μαΐου του 1956, μια μέρα πριν τον απαγχονισμό των Καραολή και Δημητρίου. Δεκάδες χιλιάδες Αθηναίοι ξεχύθηκαν στην πλατεία Ομονοίας και διαμαρτύρονταν, ενώ ταυτόχρονα μάζευαν και υπογραφές για να τις στείλουν στη βασίλισσα Ελισάβετ, μήπως και λυπηθεί τα παλικάρια μας. Ένας όχλος επιτέθηκε στα γραφεία της Αμερικανικής Υπηρεσίας Πληροφοριών. Τέσσερις έπεσαν νεκροί και 193 τραυματίστηκαν. Τραυματισμοί υπήρξαν και στη Θεσσαλονίκη. Εκείνη τη μέρα, αλλά και μέχρι το τέλος του αγώνα της ΕΟΚΑ, στην κυρίως Ελλάδα ακουγόταν η κραυγή ΕΝΩΣΙΣ-ΕΝΩΣΙΣ-ΕΝΩΣΙΣ!!! Ο ελλαδικός ελληνισμός ήθελε την Ένωση, ΟΛΟΙ, επειδή ήξεραν πως η Κύπρος είναι ένα νησί με 34 αιώνες ελληνικό πολιτισμό και έπρεπε να ενωθεί με τον εθνικό κορμό (με την υπόλοιπη Ελλάδα).
Υ.Γ. «…Ας ελπίσομεν ότι μίαν ημέραν οι πόθοι των Κυπρίων, ή ορθότερον, οι πόθοι των Ελλήνων ΟΛΩΝ περί Ενώσεως της Κύπρου μετά του Ελληνικού Βασιλείου θα εκπληρωθώσιν». -Κ.Π. ΚΑΒΑΦΗΣ-
Η Ελλάδα σαν πατρίδα (όχι σαν κράτος) είναι η κυρίως Ελλάδα με αναπόσπαστο κομμάτι
της την Κύπρο, αλλά και όλες τις αλύτρωτες περιοχές που έχουν ελληνική ιστορια.
Η κυρίως Ελλάς είναι 10,469,980 ομοεθνείς Ελλαδίτες (απογραφή 2001)! Η κυρίως Ελλάς δεν ήταν ο Ελευθέριος Βενιζέλος που πριν την μικρασιατική εκστρατεία δήλωσε στους συμμάχους «βοηθήστε μας να πάρουμε τη Σμύρνη (τότε ήταν η μεγαλύτερη ελληνική πόλη) και για τη Β.Ήπειρο βλέπουμε αργότερα». Δεν μπορεί δηλαδή ένας Βορειοηπειρώτης να πει «μας πρόδωσε η Ελλάδα», επειδή πήρε αυτή την απόφαση ένα άτομο. Ελλάς δεν είναι ο Γεώργιος Παπαντρέου που είπε «Η Ελλάς σήμερον αναπνέει με δύο πνεύμονας, τον μεν αγγλικόν, τον δε αμερικανικόν και δι` αυτό δεν ημπορεί λόγω του Κυπριακού να πάθει ασφυξίαν». Δεν μπορεί να φταίει η κυρίως Ελλάδα για το περιβόητο «η Κύπρος κείται μακράν» του Κωνσταντίνου Καραμανλή του θειου. Ο Φρυδάς είχε 23 μέρες για να στείλει στρατό στη Μεγαλόνησο (Αθήνα Μελβούρνη πας σε 24 ώρες). Βέβαια την πρώτη μέρα την έχασε επειδή ενώ βρισκόταν στο Παρίσι, δεν ήθελε να ταξιδέψει ημέρα τρίτη, επειδή είναι γρουσουζιά. Όταν έφθασε στην Αθήνα άρχισε να πίνει σαμπάνιες μαζί με τον Ευάγγελο Αβέρωφ και τον Γεώργιο Μαύρο, επειδή «έπεσε» η χούντα. Η Κρήτη απελευθερώθηκε σχεδόν μόνη της, με ελάχιστη βοήθεια από την κυρίως Ελλάδα. Η ιστορία είναι όπως τα μαθηματικά, πρέπει να μάθεις να σκέφτεσαι.
Σε ένα παράδειγμα θα αναφερθώ μόνο, και βγάλτε μόνοι σας τα συμπεράσματα για το αν μας ήθελε η κυρίως Ελλάδα. Τετάρτη 9 Μαΐου του 1956, μια μέρα πριν τον απαγχονισμό των Καραολή και Δημητρίου. Δεκάδες χιλιάδες Αθηναίοι ξεχύθηκαν στην πλατεία Ομονοίας και διαμαρτύρονταν, ενώ ταυτόχρονα μάζευαν και υπογραφές για να τις στείλουν στη βασίλισσα Ελισάβετ, μήπως και λυπηθεί τα παλικάρια μας. Ένας όχλος επιτέθηκε στα γραφεία της Αμερικανικής Υπηρεσίας Πληροφοριών. Τέσσερις έπεσαν νεκροί και 193 τραυματίστηκαν. Τραυματισμοί υπήρξαν και στη Θεσσαλονίκη. Εκείνη τη μέρα, αλλά και μέχρι το τέλος του αγώνα της ΕΟΚΑ, στην κυρίως Ελλάδα ακουγόταν η κραυγή ΕΝΩΣΙΣ-ΕΝΩΣΙΣ-ΕΝΩΣΙΣ!!! Ο ελλαδικός ελληνισμός ήθελε την Ένωση, ΟΛΟΙ, επειδή ήξεραν πως η Κύπρος είναι ένα νησί με 34 αιώνες ελληνικό πολιτισμό και έπρεπε να ενωθεί με τον εθνικό κορμό (με την υπόλοιπη Ελλάδα).
Υ.Γ. «…Ας ελπίσομεν ότι μίαν ημέραν οι πόθοι των Κυπρίων, ή ορθότερον, οι πόθοι των Ελλήνων ΟΛΩΝ περί Ενώσεως της Κύπρου μετά του Ελληνικού Βασιλείου θα εκπληρωθώσιν». -Κ.Π. ΚΑΒΑΦΗΣ-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου