Με αφορμή ένα ντοκιμαντέρ του BBC για τον Μέγα Αλέξανδρο που είδα πρόσφατα, θεώρησα ορθόν να γράψω ένα άρθρο για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους. Δεν υπάρχει κάποιο ιστορικό λάθος στο ντοκιμαντέρ, όμως θα έπρεπε να αναφερθούν πολλά άλλα γεγονότα για να σχηματίσει ο τηλεθεατής μια σωστή ολοκληρωμένη εικόνα. Ο διάσημος Άγγλος ιστορικός Michael Wood, παίρνει συνεντεύξεις μόνο από Ασιάτες (και Πέρσες φυσικά) από τις περιοχές που κατέκτησε ο Αλέξανδρος, και δεν ακούγεται η γνώμη των Ελλήνων. Στον 21ο αιώνα αρχίσαμε όλοι οι πολιτισμένοι «δυτικοί» να μελετούμε από το διαδίκτυο. Επίσης στα βιβλιοπωλεία μας υπάρχουν βιβλία της ελληνικής μας ιστορίας, γραμμένα από ξένους και μεταφρασμένα στα ελληνικά. Βέβαια και ο φιλελευθερισμός έχει τα όρια του, αφού σε ένα γνωστό βιβλιοπωλείο της Λευκωσίας, βρήκα μεταφρασμένο στα ελληνικά, ένα βιβλίο που αποκαλεί την ΕΟΚΑ «τρομοκρατική οργάνωση». Όχι δεν το έγραψε ο Μακάριος Δρουσιώτης, ένας ξένος (λογικά Εγγλέζος) το έγραψε.
Τι γίνεται όμως σε χώρες υποανάπτυκτες που η προπαγάνδα έφτασε στο ζενίθ; Τι τους μαθαίνουν στην Τουρκία, τα Σκόπια και το Ιράν; Υπόψη ότι ένας αριστερός Τούρκος είναι πολύ πιο εθνικόφρων από ένα δεξιό Έλληνα.
Εμείς οι Έλληνες έχουμε μάθει από τα παιδικά μας χρόνια να μισούμε τους Τούρκους (τους Σκοπιανούς αρχίσαμε να τους μισούμε τα τελευταία 15 χρόνια). Οι αριστεροκομμουνιστές προσπαθούν να το αλλάξουν αυτό, για να πετύχουν τα επαναπροσσεγγιστικά τους σχέδια. Η Ρεπούση έγραψε για «συνωστισμό στο λιμάνι της Σμύρνης», ενώ οι ΑΚΕΛικοί αποκαλούν την τουρκανταρσία «διακοινωτικές συγκρούσεις από εκατέρωθεν εξτρεμιστικά στοιχεία». Τώρα περιμένουμε πότε θα καταργήσουν από τα βιβλία τον όρο «τουρκοκρατία». Βασικά οι αριστεροκομμουνιστές στην Κύπρο και την κυρίως Ελλάδα, λένε πάντα αυτά που λένε και οι εχθροί μας. Στην κυρίως Ελλάδα δήλωσαν «όχι μόνο θέλαμε να αποτύχει η Μικρασιατική εκστρατεία, αλλά και το επιδιώξαμε». Επίσης δήλωναν «θα αγωνιστούμε μέχρι τελικής νίκης για την αυτονομία (ανεξαρτησία) του μακεδονικού λαού». Δεν ξέρω ακριβώς τι εννοούν όταν λένε «μακεδονικό λαό». Ακόμη και σήμερα το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ αποκαλούν τα Σκόπια «Μακεδονία» και τα σκοπιανά «μακεδονικά». Στην Κύπρο το ΑΚΕΛ ήταν εναντιόν του αγώνα της ΕΟΚΑ. Αποτέλεσμα της στάσεως των κομμουνιστών ήτο το αγγλικό BBC (εκπομπή 29 Αυγούστου 1956) να επαινεί το ΑΚΕΛ, διότι «αντιτίθεται εις την τρομοκρατική οργάνωση της ΕΟΚΑ». Το ΑΚΕΛ πρόδωσε την ταυτότητα του Αρχηγού Διγενή, μέσω του αρχηγού του ΚΚΕ Ζαχαριάδη και του ακελικού οργάνου "Ν.Δημοκράτης".
ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ: Στα παλιά βιβλία (ξένα και ελληνικά), στους παλιούς τους χάρτες, οι Σκοπιανοί αναφέρονται ως Βούλγαροι. Ο Γιουγκοσλάβος ηγέτης Τίτο, αποφάσισε να προσαρτήσει τα Σκόπια, αφαιρώντας από τον πολιτισμό και φυσικά τη γλώσσα τους, οτιδήποτε το βουλγαρικό (παν-εθνικό) και να τους κάνει να νιώσουν πως έχουν περισσότερα κοινά με τους σερβοκροάτες (νοτιο-σλάβους). Το ίδιο πράγμα έκαναν και οι Εγγλέζοι στην Κύπρο, αφού προσπάθησαν να αφαιρέσουν οτιδήποτε το ελληνικό και να δημιουργήσουν «κυπριακή εθνική συνείδηση», «κυπριακό έθνος». Έλεγχαν το μάθημα της ιστορίας (στο τέλος καταργήθηκε), δεν δικαιούνταν οι μαθητές και οι δάσκαλοι να στολίζουν τις αίθουσες με μεγάλες μορφές του αρχαίου ελληνικού κόσμου και ήρωες του 1821, τον ελληνικό εθνικό ύμνο στα σχολεία αντικατέστησε ο αγγλικός, και αφαίρεσαν την ελληνική σημαία από παντού. Ακριβώς τα ίδια κάνει και το ΑΚΕΛ τα τελευταία 40-50 χρόνια, υπό τα απαθή όμματα των υπολοίπων κομμάτων. Αυτή η εμετική πολιτική τακτική λέγεται, αποεθνοποίηση-εθνογένεση και έχει γίνει και σε διάφορες άλλες χώρες. Όλα τα παλιά βιβλία (ελληνικά και ξένα) γράφουν «μετά τον Β’ Βαλκανικό Πόλεμο, οι Βούλγαροι (εννοεί αυτούς που σήμερα αποκαλούμε Σκοπιανούς, αλλά και τους Βούλγαρους που ζούσαν στην Α.Μακεδονία και τη Θράκη) επέστρεψαν στη Βουλγαρία». Συνθήκη Νεϊγύ, 1919: «Βάσει της παραπάνω Σύμβασης περί τους 50.000 Έλληνες περίπου μετανάστευσαν από τη Βουλγαρία στην Ελλάδα και 90.000 Βούλγαροι από την Ελλάδα στη Βουλγαρία.» Πουθενά δεν αναφέρονται σαν Σκοπιανοί ή σαν «Μακεδόνες». Δεν υπήρχαν τέτοια εθνώνυμα. Διαβάζοντας δηλαδή κανείς για τους δυο Βαλκανικούς Πολέμους και από ελληνικές και από ξένες πηγές (δεν γνωρίζω τι τους λένε στα Σκόπια), θα διαπιστώσει ότι οι Σκοπιανοι δεν αναφέρονται καθόλου. Δεν υπάρχει το εθνώνυμο «Σκοπιανοί», δεν υπάρχει φυσικά το εθνώνυμο «Μακεδόνες». Άξιον αναφοράς ειναι το ότι, τους κατοίκους του βοροίου μόνο σημερινού κράτους των Σκοπίων, οι Σέρβοι τους αποκαλούσαν «Σέρβους του νότου». Εθνολογικές στατιστικές στις αρχές του 20ου αιώνα (τουρκικές, ελληνικές, βουλγαρικές, σέρβικες και άλλες -η κάθε μια στατιστική με τη δική της προπαγάνδα-) δεν αναφέρουν ποτέ και πουθενά κάποιους εθνοτικά «Μακεδόνες». Σε μερικές μόνο στατιστικές αναφέρεται ο όρος «Σλαβομακεδόνες», που δεν εννοεί τους σημερινούς Σκοπιανούς, αλλά τους Σέρβους και τους Βούλγαρους μαζί. Εθνοτικα «Μακεδόνες» απλά δεν υπήρχαν. ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ:
1) Τουρκική στατιστική του Χιλμί πασά διοικητή της Μακεδονίας, 1904. Για τα τρία βιλαλέτια Θεσσαλονίκης, Μοναστηρίου, Κοσσυφοπεδίου: Μωαμεθανοί (Τούρκοι-Αλβανοί-Ρομά-διάφοροι εξισλαμησθέντες) 1.729.000, Έλληνες 647.932, Βούλγαροι 52,784, Σέρβοι 167.601, Βλάχοι 30.116
2) Ο Γερμανός στρατηγός Von Der Golt, οργανωτής του τουρκικού στρατού αναφέρει για τα βιλαέτια Θεσσαλονίκης και Μοναστηρίου, 1904: Μουσουλμάνοι 730.000 Έλληνες 580.000 Βούλγαροι 266.000
3) Ο Άγγλος πρόξενος στη Θεσσαλονίκη Ch. Bunt για το βιλαέτι Θεσσαλονίκης: Τούρκοι 447.000, Χριστιανοί 485.000 Εβραίοι 43.000 // Ο πληθυσμός των χριστιανών ήταν: Ρωμηοί* 269.000 (ελληνόφωνοι 161.000, σλαβόφωνοι 102.000, βλαχόφωνοι 6.000), Βούλγαροι 201.000, Τσιγγάνοι (Ρομά) 6.000, Καθολικοί 8.000, Προτεστάντες 1.000.
* = Χρησιμοποίησε τον όρο «Ρωμηοί» αντί για Έλληνες, για να εντάξει όλους τους Πατριαρχικούς.
Οι Σκοπιανοί-«Μακεδόνες» είχαν καθαρά βουλγαρική εθνική συνείδηση, και αυτό φαίνεται και από το γεγονός ότι δεν υπήρχαν «Μακεδονικά» σχολεία…
Βιλαέτια Μοναστηρίου και Θεσσαλονίκης… Σχολεία: ελληνικά 998, βουλγαρικά 561, ρουμανικά 49, σερβικά 51 (οι Βλάχοι επέλεγαν να φοιτήσουν είτε σε ελληνικά σχολεία, είτε σε ρουμανικά).Παρόλο που σήμερα οι Σκοπιανοί θεωρούνται ξεχωριστή εθνότητα από τους Βουλγάρους, διαβάζοντας για αυτή την περίοδο θα δείτε ότι οι μάχες του 1912-1913 για τα εδάφη της Μακεδονίας ήταν μεταξύ Ελλήνων και Βουλγάρων (στο βορά ήθελαν και οι Σέρβοι μερίδιο). Σκοπιανοί δεν υπήρχαν. Το παράξενο όμως με τα Σκόπια είναι πως ενώ ο Τίτο προσπάθησε να τους κάνει Γιουγκοσλάβους, (αφού πρώτα άλλαξε το όνομα από «επαρχία του Βαρδάρη» σε «Μακεδονία» -ο λόγος ήταν για να μπορεί στο μέλλον να διεκδικήσει ελληνικά εδάφη-), οι σκοπιανοί επηρεασμένοι από το καινούργιο τους όνομα, άρχισαν πρώτα να λένε ότι μιλούν «μακεδονικά» και το πιο γελοίο απ’όλα…να λένε πως κατάγονται από τους αρχαίους Μακεδόνες οι οποίοι, ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΕΛΛΗΝΕΣ!!! Η πρώτη τους σημαία το 1991 ήταν ο ήλιος της Βεργίνας. Μετά από διαμαρτυρίες του ελλαδικού και του κυπριακού κράτους, το 1995 η καινούργια τους σημαία, είχε τα ίδια χρώματα, αλλά αντί για 16 ακτίνες ηλίου, είχε 8. Μας δουλεύουν κανονικά. Στον τελευταίο καλαθοσφαιρικό αγώνα μεταξύ της εθνικής Ελλάδος και των Σκοπίων, οι οπαδοί τους ήταν ντυμένοι αρχαίοι Μακεδόνες πολεμιστές και κρατούσαν την πρώτη τους σημαία με τον ήλιο της Βεργίνας. Τα σκοπιανά σήμερα θεωρούνται από διάφορες πηγές (με κυριότερη την ethnologue) ως ξεχωριστή νοτιο-σλαβική γλώσσα, πολύ συγγενική με τη βουλγαρική. Η κυβέρνηση της Βουλγαρίας επιμένει πως δεν υπάρχει τέτοια γλώσσα, και πως οι σκοπιανοί μιλούν μια δυτικοβουλγαρική διάλεκτο. Ο Μέγας Αλέξανδρος έζησε τον 4οπ.Χ. αιώνα, ενώ τα πρώτα σλαβικά φύλα εμφανίστηκαν στα βαλκάνια τον 5ομ.Χ.αιώνα!!! Και να λες στους σκοπιανούς ότι το όνομα Αλέξανδρος είναι ελληνικό άλεξ+άντρας (αυτός που υπερασπίζεται τους άντρες), Φίλιππος είναι ο φίλος του ίππου, Πτολεμαίος σημαίνει φιλοπόλεμος, Καλλισθένης σημαίνει όμορφη δύναμη, Κρατερός σημαίνει ισχυρός, Κλείτος σημαίνει καλώ προς τα εμπρός, Σέλευκος σημαίνει να είσαι άσπρος (φωτεινός), Νέαρχος σημαίνει ο νέος άρχοντας, Βουκεφάλας σημαίνει η κεφαλή του βοδιού, Θεσσαλονίκη σημαίνει νίκη στη Θεσσαλία, Μαδεδόν σημαίνει ψηλός-βόρειος. Στο ντοκιμαντέρ ο Michael Wood τις περισσότερες φορές λέει «οι Έλληνες», ενώ ελάχιστες φορές λέει «οι Μακεδόνες», παρόλο που οι περισσότεροι στρατιώτες ήταν από τη Μακεδονία. Διερωτόμαστε εμείς μετά, τα Σκόπια είναι μια ευρωπαϊκή χώρα, πιο προηγμένη από την Τουρκία και το Ιράν, οι Σκοπιανοί σήμερα δεν μπορούν να ενημερωθούν από το διαδίκτυο για τους αρχαίους Μακεδόνες και την καταγωγή των σημερινών Σκοπιανών;*
Ο Μέγας Αλέξανδρος (όπως και ο πατέρας του) ήθελε να ενώσει τους Έλληνες γεωγραφικά (ένα κράτος-ένας ηγέτης), ήθελε όμως να ενώσει τους Έλληνες και στο γλωσσικό ιδίωμα. Ήξερε ότι οι διαφορές στις διαλέκτους (που τότε ήταν μεγάλες και πολλές), δημιουργούσαν τοπικισμούς. Τότε δεν μάθαιναν όλοι οι Έλληνες στα σχολεία την ίδια κοινή διάλεκτο, δεν υπήρχαν τηλεοράσεις και εφημερίδες που να γράφουν σε μια κοινή διάλεκτο, και οι αποστάσεις ήταν τεράστιες δεδομένου των μέσων μεταφοράς που είχαν. Τότε για να πας από τη Σπάρτη στην Αθήνα με τα πόδια (μόνο οι Θεσσαλοί είχαν αλόγα) ήθελες 5 μέρες, σήμερα σε 24 ώρες πας από την Αθήνα στη Μελβούρνη. Ο Αλέξανδρος χρησιμοποίησε την κοινή ελληνική (ελληνιστική ή αλεξανδρινή) σαν Lingua franca και έπεισε όλους τους Έλληνες να τη χρησιμοποιούν. Η κοινή ελληνιστική ήταν βασισμένη στην Αττική-Ιωνική που μιλούσαν οι Αθηναίοι, τους οποίους θεωρούσε «πολιτιστικά ανώτερους όλων». Ο Αλέξανδρος υποχρέωνε τους Μακεδόνες (και όλους τους Έλληνες) να μιλούν την Αττική διάλεκτο, πράγμα που φυσικά δεν τους άρεσε. Όπως μας λέει όμως ο Πλούταρχος στο επεισόδιο με τον Κλείτο «ο Βασιλιάς μιλούσε την μακεδονική διάλεκτο, μόνο όταν ήταν πολύ εκνευρισμένος». Τότε άρχισε να χάνεται η Δωρική, η Αιολική και η Αρκαδοκυπριακή (νοτιο-αχαϊκή). Τα Νέα Ελληνικά προέρχονται από την Αττική-Ιωνική, ενώ μόνο τα Τσακωνικά προέρχονται από τη Δωρική.
Η ΤΟΥΡΚΙΑ: Δεν ξέρω τι να πρωτογράψω για αυτούς. Δεν σκεφτήκατε ποτέ «μα γιατί μας μισούν οι Τούρκοι; Τι τους κάναμε εμείς;». Τι σκατά τους μαθαίνουν στο σχολείο; Διάβασα ότι τους λένε πως τα νησιά του Αιγαίου είναι «ελληνοκρατούμενα» και πως κάποτε θα τα ελευθερώσουν. Πολύ αστεία είναι και η ξενάγηση των τουριστών. Τους λένε πως οι πρώτοι κάτοικοι της Μικράς Ασίας ήταν οι Χετταίοι, αρχίζουν να λένε για άλλους κατοίκους όπως τους Μυσίους, τους Φρύγες, τους Λυδίους, τους Λυκίους, τους Κάρες, τους Κιλικίους, τους Πισιδίους, τους Γαλάτες (όλοι αυτοί οι λαοί μιλούσαν συγγενικές γλώσσες της ανατολίας, με εξαίρεση τους Γαλάτες). Έπειτα τους λένε πως αυτοί οι λαοί εκτουρκίστηκαν όταν εγκαταστάθηκαν τα δυο μεγάλα τουρκικά φύλα, οι Σελτζούκοι και οι Οθωμανοί. Τη λέξη «Έλληνες» δεν την αναφέρουν ποτέ στους τουρίστες, δεν αναφέρεται ποτέ σε ένα τουρκικό βιβλίο ιστορίας. Για τις ελληνικές περιοχές: Αἰολίς, Ἰωνία, Δωρίδα δεν λένε τίποτα, ενώ για: Αττάλεια, Καππαδοκία, Καραμανία, Πόντος, Κωνσταντινούπολη και Ανατολική Θράκη, λένε ότι εγκατασταθήκαν Ρωμαίοι και πιο μετά Βυζαντινοί, γνωρίζοντας πως οι ξένοι (αλλά και οι Τούρκοι) δεν ξέρουν αυτό τον όρο, κανένας δεν γνωρίζει ότι η Κωνσταντινούπολη παλιά λεγόταν Βυζάντιο και ήταν μια ελληνική πόλη που ίδρυσαν οι Μεγαρείς.
Για την Κύπρο γράφουν ότι, το 17ο αιώνα οι Τούρκοι είχαν διπλάσιο πληθυσμό από τους Έλληνες, αλλά για κάποιο λόγο, το 18ο και το 19ο αιώνα, οι Τούρκοι άρχισαν να φεύγουν από το νησί, και οι Έλληνες έγιναν πλειονότητα. Άλλο ένα κωμικοτραγικό της τουρκικής πολιτικής προπαγάνδας είναι ότι, όλους τους Έλληνες που ζούσαν και ζουν στη Μ.Ασία και στην Κύπρο τους αποκαλούν «Ρωμιούς» -Rumları- (με τον όρο αυτό χαρακτήριζαν όλους τους χριστιανούς τον καιρό της τουρκοκρατίας, άρα δεν δηλώνει εθνότητα, αλλά θρησκεία), ενώ τους Έλληνες που ζουν στο ελλαδικό κράτος τους αποκαλούν Ίωνες -Yunanlar-. Ο λόγος είναι ότι, έμμεσα θέλουν να μας πουν ότι όσοι ζούσαν στη Μ.Ασία και όσοι ζουν στην Κύπρο, δεν είναι Έλληνες, άρα το ελλαδικό κράτος δεν έχει κανένα δικαίωμα να επεμβαίνει.
ΤΟ ΙΡΑΝ: Με τους Πέρσες σήμερα δεν έχουμε κάτι να χωρίσουμε, αφού δεν έχουμε κοινά σύνορα. Η ιστορία όμως διδάσκεται εκατέρωθεν και δεν πρόκειται να ξεχαστεί. Εμείς δεν θέλουμε να ξεχάσουμε τις μεγάλες μας νίκες που πέτυχαν οι λίγοι Έλληνες εναντίον του τεράστιου περσικού στρατού. Οι Πέρσες από την άλλη, δεν θέλουν να ξεχάσουν τη «βαρβαρική στάση του Μεγάλου Αλεξάνδρου». Όπως προανέφερα, εμείς διδασκόμαστε την ιστορία τόσο από ελληνικές, όσο και από ξένες πηγές. Στα βιβλιοπωλεία μας δεν υπάρχουν βιβλία μόνο Ελλήνων ιστορικών (Ευτυχώς δηλαδή. Φανταστείτε να διαβάζαμε μόνο τα βιβλία της Ρεπούση, του Δρουσιώτη και του Ανδρέα Καζαμία). Υπάρχουν μεταφρασμένα στην ελληνική γλώσσα, πολλά βιβλία της ελληνικής μας ιστορίας που έγραψαν ξένοι. Εμείς σήμερα χρησιμοποιούμε το διαδίκτυο για να μελετήσουμε, πολύ συχνά από ξένες πηγές. Εμείς έχουμε και τα συνδρομητικά κανάλια και βλέπουμε το History Channel το National Geographic και άλλα. Το ντοκιμαντέρ που είδα, το οποίο με ενέπνευσε να γράψω αυτό το άρθρο, είναι δυο DVD που αγόρασα από το περίπτερο. Δεν ισχύει όμως το ίδιο στο υποανάπτυκτο, φανατικό, μουσουλμανικό Ιράν. Αυτοί δέχονται μόνο όσα τους μαθαίνει η ιρανική παιδεία. Επίσης αυτοί, δεν έχουν τους αριστεροκομμουνιστές εθνοπροδότες που έχουμε εμείς, για να τους αλλάξουν την ιστορία. Τα περισσότερα πράγματα που έμαθα για τον Μέγα Αλέξανδρο ήταν από το βιβλίο του Γερμανού ιστορικού Δρ. Σ.Φίσερ-Φαμπιάν. Εννοείται πως συνέχεια μελετώ από διάφορες πηγές, ελληνικές και ξένες. Βέβαια ακούω και διάφορες βλακείες από Έλληνες που μελετούν ΜΟΝΟ από ελληνικές πηγές. Αυτοί θέλουν να «βαφτίσουν» τα πάντα ελληνικά. Όλες τις λέξεις, όλες τις γλώσσες, όλους τους λαούς.
Όμως προτού γράψω κάτι για την ιρανική προπαγάνδα, θέλω να γράψω κάποιες γενικότητες για την παγκόσμια ιστορία. Από τον καιρό των Σουμερίων και των Ακκάδων μέχρι και τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, για 5.000 χρόνια, γίνονταν συνέχεια πόλεμοι, όποιος λαός αποκτούσε δύναμη κατακτούσε τους γειτονικούς λαούς, και έτσι δημιουργήθηκαν πολλές μικρές αυτοκρατορίες και μερικές τεράστιες αυτοκρατορίες. Στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα, οι πόλεμοι έγιναν πολύ σπάνιο φαινόμενο, αφού πλέον υπάρχουν οι οικονομικοί πόλεμοι. Αυτό το γράφω για εκείνους που στο πρόσωπο του Μεγάλου Αλεξάνδρου βλέπουν μόνο έναν κατακτητή, και αδυνατούν να καταλάβουν γιατί του έδωσαν το προσωνύμιο Μέγας (παρόλο που προσωπικά προτιμώ τους αρχαίους Σπαρτιάτες 100 φορές, τόσο σαν στρατιώτες, όσο σαν χαρακτήρες. Με εκφράζει απόλυτα ο τρόπος που σκέφτονταν)*2.
Δεν θα αναφερθώ σε λεπτομέρειες, απλά θέλω και οι δικοί μας και οι ξένοι και φυσικά οι Πέρσες να καταλάβουν πως σκεφτόταν ο Αλέξανδρος. Το 330π.Χ. ο Έλληνας στρατηλάτης μπήκε στην πρωτεύουσα του κράτους των Αχαιμενιδών, την Περσέπολη. Κατά τη διάρκεια γιορτής, ξέσπασε πυρκαγιά στα ανατολικά ανάκτορα του Ξέρξη και επεκτάθηκε στην υπόλοιπη πόλη. Οι ειδικοί σήμερα διαφωνούν για το αν επρόκειτο για τυχαίο περιστατικό, ή πράξη εκδίκησης για τη φωτιά στην Ακρόπολη της Αθήνας κατά τους Περσικούς Πολέμους. Υπάρχει και μια ιστορία που σπάνια αναφέρεται… μια Αθηναία με το όνομα Θέις πλησίασε τον Αλέξανδρο και άρχισε να του μιλά για την καταστροφή της Αθήνας από τους Πέρσες το 480π.Χ. Ο Αλέξανδρος πείστηκε από αυτή τη γυναικά και διέταξε τους άνδρες του να κάψουν την Περσέπολη. Προσωπικά πιστεύω ότι δεν ήταν ατύχημα. Ο Αλέξανδρος ήθελε να διαλύσει την πρωτεύουσα των Περσών, την πιο πλούσια και ένδοξη πόλη τους. Ο Αλέξανδρος δεν χρειαζόταν μαθήματα ιστορίας από μια Αθηναία εταίρα. Γνώριζε πολύ καλά ότι οι Πέρσες έβαλαν φωτιά στην Αθήνα, που σωστά ο Μακεδόνας βασιλιάς θεωρούσε «πολιτιστική πρωτεύουσα του κόσμου». Οι Πέρσες δεν σεβάστηκαν τα ιερά των Ελλήνων, έκαψαν τα πάντα, κατέστρεψαν τα καλύτερα έργα τέχνης του κόσμου, και δεν υπάρχει ιστορικός σήμερα που να έχει την παραμικρή αμφιβολία για αυτό το γεγονός. Το να καταστρέφεις τα ιερά των αρχαίων Ελλήνων (της πιο σπουδαίας πόλης τους), είναι σαν να βάζεις σήμερα φωτιά στην Αγιά Σοφία. Το να καταστρέφεις το άγαλμα της Θεάς Αθηνάς τότε, είναι σαν να καταστρέφεις τις εικόνες της Παναγίας σήμερα. Ο Αλέξανδρος όμως είχε και άλλους λόγους για να ζητά εκδίκηση. Οι Πέρσες προσπάθησαν επανειλημμένα να κατακτήσουν τον ελλαδικό χώρο, και να μετατρέψουν όλους τους Έλληνες σε σκλάβους. Οι ελληνικές πόλεις της Θράκης, της Μ.Ασίας, της Κύπρου και μερικές περιοχές της Μακεδονίας ήταν περσοκρατούμενες για περίπου δυο αιώνες. Αυτά έγραψε εξάλλου και ο Αρριανός.
Τώρα να ψάξουμε
και για άλλοθι… Η λεηλασία της Περσέπολης λογικά δεν ήταν προσχεδιασμένη. Σύμφωνα
με τον Ρωμαίο ιστορικό Κουίντος
Κούρτιος Ρούφος «Οι Έλληνες περίμεναν 150 χρόνια αυτή την μέρα. Όμως πιο σκληροί
απ’όλους ήταν οι Ιλλυριοί και οι Θράκες παρόλο που δεν θεωρούσαν τους εαυτούς
τους βαρβάρους. Η λεηλασία έγινε στα πλαίσια μιας διονυσιακής τελετής. Όλοι
ήταν μεθυσμένοι. Σίγουρα ο Αλέξανδρος θα μετάνιωσε αργότερα για την πράξη αυτή,
όταν πια θα είχε περάσει η επίδραση του κρασιού…» Κούρτιος –Historia Alexandri Magni-
Αυτό
που δεν υπάρχει περίπτωση να αναφέρουν οι Πέρσες, είναι η στάση του
Αλεξάνδρου απέναντι στη μητέρα, τη σύζυγο και τα παιδιά του Δαρείου.
Επιθυμία του Αλεξάνδρου ήταν να κρατήσουν όλη τη βασιλική τους
ακολουθία, και να αποκαλούνται πάντα βασίλισσες. Η μητέρα του Δαρείου
αγάπησε υπερβολικά τον Αλέξανδρο, τον οποίο αποκαλούσε γιο της. «Η μητέρα του μεγάλου βασιλιά Σισύγαμβις,
αρνηθηκε να ελευθερωθεί όταν κάποιος Ιρανός ιππέας έφτασε στη σκηνή της (Μάχη
των Γαυγαμήλων) και προσπάθησε να την πάρει μαζί του, γιατί στο μεταξύ η
βασίλισσα είχε αγαπήσει πολύ τον Αλέξανδρο» --Σ.Φίσερ-Φαμπιάν-
.Όταν οι
Πέρσες μαχαίρωσαν τον Δαρείο, τον βρήκε ένας Έλληνας στρατιώτης λίγο
πριν ξεψυχήσει. Ο Δαρείος γνώριζε ότι ο Αλέξανδρος συμπεριφερόταν στην
οικογένεια του ωσάν να ήταν βασίλισσες, και είπε στον στρατιώτη «άλλος από τον Αλέξανδρο να μην καθίσει στου Κύρου τον θρόνο».Οι Πέρσες σήμερα επιμένουν ότι ο Αλέξανδρος δεν σεβάστηκε τα ιερά τους μνημεία και το ιερό τους βιβλίο (οι Ζωροάστες). Ο Έλληνας ιστορικός Αρριανός και ο Ρωμαίος ιστορικός Κουίντος Κούρτιος Ρούφος, λένε ότι ο Αλέξανδρος πάντα σεβόταν τη θρησκεία των Ασιατών, και ότι ποτέ δεν προσπάθησε να επιβάλει το Δωδεκάθεο. Ο καθένας βέβαια μπορεί να πιστέψει ότι θέλει, αλλά να έχετε υπόψη σας ότι ΟΛΟΙ οι άλλοι λαοί της Ασίας, λένε ότι ο Αλέξανδρος ήταν υπερβολικά καλός μαζί τους και οι σημερινοί κάτοικοι αυτών των χωρών (αραβικές χώρες, Ουζμπεκιστάν, Κιργισία, Πακιστάν, Αφγανιστάν, Τουρκμενιστάν και αλλού), τον αποκαλούν «Μέγα Ήρωα» και «Υπεράνθρωπο». ΟΛΟΙ οι λαοί της Ασίας μιλούν με τα καλύτερα λόγια για τον Αλέξανδρο εκτός από τους Πέρσες. Οι Πέρσες εδώ και πολλούς αιώνες τον αποκαλούν «καταραμένο» (κουτζαστέ) και επίσης λένε «ο διάβολος».
Άραγε όμως τι να τους λένε στο Ιράν σήμερα για τις ελληνοπερσικές μάχες; Ο Μέγας Αλέξανδρος δεν έχασε ούτε και μια μάχη (εξαιρούμε τις αψιμαχίες). Κέρδισε 10 μεγάλες μάχες, πάντα με πολύ μικρότερο στρατό.
Τι τους λένε για τις πιο κάτω μάχες;…
Υπόψη ότι στον περσικό στρατό υπήρχαν πάντα, αλλοεθνείς στρατιώτες από όλη την Ασία. Αυτοί είτε ήταν σύμμαχοι, είτε εξαναγκάζονταν να πολεμήσουν.
Μάχη του Μαραθώνα 490 π.Χ
Δυνάμεις: 9,000–10,000 Αθηναίοι και 1,000 Πλαταιείς // Πέρσες και σύμμαχοι 65.000 (σύγχρονες εκτιμήσεις), 400.000 πεζοί, 10.000 ιππείς και 600 πλοία (αρχαίες πηγές)
Απώλειες: 192 Αθηναίοι, 11 Πλαταιείς (Ηρόδοτος) // 6.400 νεκροί 7 κατεστραμμένα πλοία (Ηρόδοτος)
Μάχη των Θερμοπυλών 480π.Χ.
Δυνάμεις: Σπαρτιάτες και σύμμαχοι 5.200+ (Ηρόδοτος), 7.400+ (Διόδωρος) // Πέρσες και σύμμαχοι 2.600.000 (Ηρόδοτος), 800.000 (Κτησίας), 200.000 (σύγχρονες εκτιμήσεις)
Απώλειες: 2.500 Έλληνες και 20.000 Πέρσες (Ηρόδοτος)
Ναυμαχία της Σαλαμίνας 480 π.Χ.
Δυνάμεις: Έλληνες 366–378 πλοία // Πέρσες και σύμμαχοι 1200 πλοία
Απώλειες: Έλληνες 40 πλοία // Πέρσες και σύμμαχοι 200 πλοία
Μάχη των Πλαταιών 479π.Χ.
Δυνάμεις: Έλληνες 110.000 (Ηρόδοτος) 40.000 (σύγχρονοι μελετητές) // Πέρσες και σύμμαχοι 300.000 (Ηρόδοτος), 100.000 (σύγχρονοι μελετητές)Απώλειες: 10.000 (Έφορος και Διόδωρος), 1.360 (Πλούταρχος), 159 (Ηρόδοτος) // Πέρσες και σύμμαχοι 257.000 (Ηρόδοτος) -Δηλαδή σχεδόν όλοι-
Μάχη της Ισσού 333 π.Χ.
Δυνάμεις: Έλληνες (κυρίως Μακεδόνες) 30.000 // Πέρσες και σύμμαχοι (συμπεριλαμβανομένων και Ελλήνων μισθοφόρων) 170.000 (αρχαίες πηγές), 100.000 (σύγχρονες εκτιμήσεις)
Απώλειες: Έλληνες 7.000 // περσικός στρατός 20.000 (σύγχρονοι μελετητές), 110.000 (αρχαίες πηγές)
Μάχη των Γαυγαμήλων 331π.Χ.
Δυνάμεις: Έλληνες (κυρίως Μακεδόνες) 47.000 // Πέρσες και σύμμαχοι (συμπεριλαμβανομένων και Ελλήνων μισθοφόρων) 80.000 (σύγχρονες εκτιμήσεις), 625.000 (αρχαίες πηγές)Απώλειες: Έλληνες 100 πεζικό, (Αρριανός), 300 πεζικό (Κουίντος Κούρτιος Ρούφος), 500 πεζικό (Διόδωρος Σικελιώτης) // περσικός στρατός 40,000 (Κουίντος Κούρτιος Ρούφος), 47.000 (Welman), 90.000 (Διόδωρος Σικελιώτης), αιχμαλωτίστηκαν 300.000+ (Αρριανός)
Μπορεί να διαφωνούν οι αρχαίες πηγές με τις σύγχρονες, αλλά το νόημα νομίζω το πήρατε.
Μην αρχίσετε να το παίζετε ειδικοί, μελετώ εθνολογία από το 1999…
*1: ΣΚΟΠΙΑΝΟΙ: Οι «φίλοι» και γείτονες σκοπιανοί, που θέλουν να πιστεύουν πως κατάγονται από τον Μεγαλέξανδρο, έχουν ιλλυρικό, αρχαίο θρακικό, ελληνικό (στα νότια και κυρίως στα νοτιοδυτικά της χώρας), βουργαρικό* (αίμα) και όλοι αυτοί άρχισαν να εκσλαβίζονται από τον 6ο αιώνα μ.Χ. Εθνογλωσσικά είναι πολύ κοντά στους σημερινούς Βούλγαρους. Η κυβέρνηση της Βουλγαρίας δεν αναγνωρίζει τα σκοπιανά σαν γλώσσα, αλλά σαν δυτικοβουλγάρικη διάλεκτο.
*Οι Βούργαροι (Bulgar), ήταν τουρκογενής λαός, με κάποια ουγγρικά και ιρανικά στοιχεία.
*2: Ο Μέγας Αλέξανδρος ήθελε να κάνει την ελληνική γλώσσα οικουμενική, ήθελε όλος ο κόσμος να μιλά ελληνικά. Για τους αρχαίους Σπαρτιάτες ίσχυε ακριβώς το αντίθετο. Υπάρχει μια ιστορία με δυο Ασιάτες αγγελιαφόρους που πήγαν στη Σπάρτη έχοντας μαζί τους έναν Έλληνα μεταφραστή. Οι Σπαρτιάτες σεβάστηκαν τους βάρβαρους αγγελιαφόρους όπως πρόσταζαν οι Θεοί, όμως… σκότωσαν τον Έλληνα μεταφραστή, επειδή δάνεισε τη σπουδαία, ανώτερη, ιερή, ελληνική μας γλώσσα σε βαρβάρους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου